สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนนะคะ ก็ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ พ่อเป็นห่วงเรามากเกินไปรึป่าวคะ คือมันอึดอัดมากค่ะ คือตอนนี้เราอายุ15เเล้วค่ะ
ก็อาจยังเด็กอยู่อันนี้เรารู้ตัวเราดี พ่อเราเป็นคนที่ทั้งหวงทั้งห่วงเรามากจนเรารู้สึกว่าบางทีมันเยอะไปอะ คือเราต้องอยู่ในกรอบตลอดเลยค่ะอึดอัดมาก
จะทำอะไรก็รำบากไปหมดเลย เเค่ขอไปทำงานกลุ่มบ้านเพื่อนก็ยังไม่ยอมให้ไปเรากลุ้มมาก นี่ไม่ต้องพูดถึงเรื่องทงเรื่องเที่ยวไม่เคยไปไหนกับใครเลยคะ
เเค่คิดก็โดนเทศน์เเล้ว เรื่องเเฟนก็ห้ามเราหมดอันนี้ตอนเเรกๆเราก็รับได้ เเต่ตอนนี้เราก็15เเล้วไม่ใช่5ขวบ ตัดสินใจอะไรได้เเล้ว เค้าก็ยังไม่ยอมให้เรามีเเฟน
หรือไปเที่ยวกับเพื่อนสักที ส่วนเเม่เราไม่ขนาดนี้ค่ะไปไหนไปได้เเต่ต้องบอกก่อน บางทีเราก็ระบายกับเเม่ เเม่ก็เข้าใจเราค่ะ อย่าว่าเเต่เราเลยนะคะที่พ่อห้าม
เเม่เราพ่อก็ไม่ให้ไปไหนในเวลากลางคืนหรือกินเลี้ยงข้างบ้านก็ไม่ได้สักอย่าง อย่างนึงพ่อเราก็เป็นคนไม่ค่อยเข้าสังคมด้วยคือเราอึดอัดจริงๆนะคะ มีอะไรไม่ค่อยอยากบอกพ่อเเล้วค่ะบอกทีไรโดนบ่นโดนห้าม จะเป็นเด็กเก็บกดอยู่เเล้วตอนนี้ T_T เเล้วตอนนี้เราก็กำลังจะจบ ม.3 กำลังเลือกที่เรียนใหม่พ่อก็บอกให้เรียนสายสามัญอยากให้รับราชการ คือเราก็บอกหลายรอบเเล้วว่าเราไม่อยากเรียน มันเรียกเยอะสมองเราก็ไม่ไหวเเถมไม่ใช่เเนวเราอีก กีดกันจะให้เราเรียนสายสามัญให้ได้ เเม่ก็พูดช่วยอะไรเราไม่ได้มากเพราะพ่อเราเป็นคนอารมณ์ร้อนง่าย คือเราอึดอัด+อดทนมาตลอดไม่รู้จะทำยังไงเเล้ว เเล้วก็ตอนนี้เรามีเเฟนคะเเต่เเอบคบกัน คือเรากับเเฟนอายุเท่ากันคะ รู้จักกันมาปีนี้ปีที่10คะ คือเราพึ่งคบกันตอน ม.1 นะคะ เป็นเพื่อนกันมาก่อนถึงจะมาคบกันนะคะเราคิดว่าจะหยุดที่เค้าคะ เพราะเราก็ผ่านอะไรหลายๆอย่างมาเยอะคะ ทะเลาะกันก็บ่อยอยู่เเต่เราไม่เคยคิดที่จะเลิกกันเลย ปัญหาคือเราไม่รู้จะบอกพ่อเรายังไงดี
คือเค้าเคยจับได้เเล้วบอกให้เลิกไม่งั้นไม่ต้องมาเรียกเค้าว่าพ่อ เราก็ต้องเเอบคบกัน จนตอนนี้เรารู้สึกอึดอัดค่ะไม่อยากปิดอีกต่อไปเเล้ว เเต่ถ้าบอกไปก็กลัวโดนให้บังคับเลิกอีกมันทรมานจิงๆนะค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ปล.เเม่เราอนุญาติให้คบกับเเฟนได้คะ
พ่อเป็นห่วงเรามากเกินไปรึป่าวคะ อึดอัดมากค่ะ
ก็อาจยังเด็กอยู่อันนี้เรารู้ตัวเราดี พ่อเราเป็นคนที่ทั้งหวงทั้งห่วงเรามากจนเรารู้สึกว่าบางทีมันเยอะไปอะ คือเราต้องอยู่ในกรอบตลอดเลยค่ะอึดอัดมาก
จะทำอะไรก็รำบากไปหมดเลย เเค่ขอไปทำงานกลุ่มบ้านเพื่อนก็ยังไม่ยอมให้ไปเรากลุ้มมาก นี่ไม่ต้องพูดถึงเรื่องทงเรื่องเที่ยวไม่เคยไปไหนกับใครเลยคะ
เเค่คิดก็โดนเทศน์เเล้ว เรื่องเเฟนก็ห้ามเราหมดอันนี้ตอนเเรกๆเราก็รับได้ เเต่ตอนนี้เราก็15เเล้วไม่ใช่5ขวบ ตัดสินใจอะไรได้เเล้ว เค้าก็ยังไม่ยอมให้เรามีเเฟน
หรือไปเที่ยวกับเพื่อนสักที ส่วนเเม่เราไม่ขนาดนี้ค่ะไปไหนไปได้เเต่ต้องบอกก่อน บางทีเราก็ระบายกับเเม่ เเม่ก็เข้าใจเราค่ะ อย่าว่าเเต่เราเลยนะคะที่พ่อห้าม
เเม่เราพ่อก็ไม่ให้ไปไหนในเวลากลางคืนหรือกินเลี้ยงข้างบ้านก็ไม่ได้สักอย่าง อย่างนึงพ่อเราก็เป็นคนไม่ค่อยเข้าสังคมด้วยคือเราอึดอัดจริงๆนะคะ มีอะไรไม่ค่อยอยากบอกพ่อเเล้วค่ะบอกทีไรโดนบ่นโดนห้าม จะเป็นเด็กเก็บกดอยู่เเล้วตอนนี้ T_T เเล้วตอนนี้เราก็กำลังจะจบ ม.3 กำลังเลือกที่เรียนใหม่พ่อก็บอกให้เรียนสายสามัญอยากให้รับราชการ คือเราก็บอกหลายรอบเเล้วว่าเราไม่อยากเรียน มันเรียกเยอะสมองเราก็ไม่ไหวเเถมไม่ใช่เเนวเราอีก กีดกันจะให้เราเรียนสายสามัญให้ได้ เเม่ก็พูดช่วยอะไรเราไม่ได้มากเพราะพ่อเราเป็นคนอารมณ์ร้อนง่าย คือเราอึดอัด+อดทนมาตลอดไม่รู้จะทำยังไงเเล้ว เเล้วก็ตอนนี้เรามีเเฟนคะเเต่เเอบคบกัน คือเรากับเเฟนอายุเท่ากันคะ รู้จักกันมาปีนี้ปีที่10คะ คือเราพึ่งคบกันตอน ม.1 นะคะ เป็นเพื่อนกันมาก่อนถึงจะมาคบกันนะคะเราคิดว่าจะหยุดที่เค้าคะ เพราะเราก็ผ่านอะไรหลายๆอย่างมาเยอะคะ ทะเลาะกันก็บ่อยอยู่เเต่เราไม่เคยคิดที่จะเลิกกันเลย ปัญหาคือเราไม่รู้จะบอกพ่อเรายังไงดี
คือเค้าเคยจับได้เเล้วบอกให้เลิกไม่งั้นไม่ต้องมาเรียกเค้าว่าพ่อ เราก็ต้องเเอบคบกัน จนตอนนี้เรารู้สึกอึดอัดค่ะไม่อยากปิดอีกต่อไปเเล้ว เเต่ถ้าบอกไปก็กลัวโดนให้บังคับเลิกอีกมันทรมานจิงๆนะค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ปล.เเม่เราอนุญาติให้คบกับเเฟนได้คะ