ขอพื้นที่ระบาย และฝากเป็นอุทาหรณ์ ได้โปรดอย่าใช้คำรุนแรงนะคะ 😂😂😂
เขาทำร้ายร่างกายหรือ?
เขานอกใจหรือ?
เราอยากมีใหม่หรือ?
3 คำถามสุดฮิต... กับ 1 คำตอบเดียว ...
"เขาไม่เคยทำร้ายร่างกายเรา และเราไม่เคยนอกใจ"
แล้วอะไรคือเหตุผลสำคัญที่เราขอหย่า ทั้งๆ ที่เรามีลูกที่แสนน่ารักด้วยกันแล้ว
1) ค.ห่างไกลมันรุนแรงไม่เท่าค.ห่างเหิน ..กว่า 6+ ปีแล้วที่เราตัดสินใจหอบลูกซึ่งตอนนั้นอายุไม่ถึง 2 ขวบดีมาทำงานชลฯ และทิ้งเขาอยู่บ้านที่นนฯ เรารู้ว่าเรามีส่วนผิด เราจึงเป็นฝ่ายขับรถพาลูกกลับไปหาเขาทุกอาทิตย์ แต่เขาก็ยุ่งงาน อยู่บ้าง ไม่อยู่บ้าง เจอบ้าง ไม่เจอบ้าง ถ้าไม่มีธุระ น้อยมากที่เขาจะโทร หรือไลน์มาหาเราและลูก เรื่องเดินทางมาหา ยิ่งน้อยครั้งเข้าไปอีก
2) การให้เกียรติและไว้ใจบางครั้งมันก็ไม่พอ ..เราไม่เคยโทรจิก ไม่เคยเช็คโทร แต่เราอยู่ของเราเฉยๆ ก็มีผญ.เข้ามาถามสถานะระหว่างเรากับเขาถึง 2 ครั้ง คนแรกเขาลืมมือไว้กับผญ. คน 2 ผญ.ไลน์มา ..แน่นอนว่า เหตุการณ์ 2 ครั้งนี้ คำตอบเขาคือ เขาไม่ได้นอกใจ อย่างไรก็ดี มันทำให้ค.ไว้ใจ ค.เชื่อใจ มันหมดไป แต่เราเองก็ไม่อยากให้ลูกอยู่กับคำว่าครอบครัวแตกแยกเหมือนเรา เราจึงไม่ขอหย่า
3) เงินไม่ใช่ทุกสิ่ง แต่มันจำเป็นต่อการดำเนินชีวิต และปูพื้นฐานทางการศึกษาและอนาคตให้ลูกได้ ..แต่ด้วยอาชีพข้าราชการ เรารู้ว่ารายได้คุณไม่เยอะ ไม่เคยเรียกร้องให้ตัวเอง เคยขอให้ช่วยฝากให้ลูกเดือนละ 2 พัน คำตอบคุณคือ ถ้ามีก็ให้เอง และนี่คือเหตุผลหลักที่เราเลือกงาน มากกว่าการอยู่เป็นครอบครัวใต้ชายคาเดียวกัน คชจ.ลูก ค่าเทอม เราออกเองมาตลอด เค้าเคยช่วยออก 2 ครั้ง
4) sex ไม่ได้สำคัญที่สุด แต่ก็สำคัญมาก ...แรกๆ ก็เหมือนคู่อื่นๆ เรื่อง sex มันก็ถี่และร้อนแรง จนเรามาอยู่ชลฯ และมีปัญหาเรื่องผญ. เราอาจผิดที่ปฏิเสธเขามากๆ จนสุดท้าย เขาก็เลิกขอ จนนี่ก็ 5 ปีแล้ว ที่ไม่มีไรกัน
5) ครส.มีคุณค่า มีตัวตน สำคัญมากนะ ..ปากบอกรัก บอกคิดถึง แต่ยุ่ง เหนื่อย ไม่โทร ไม่ไลน์ ไม่เอา (ขนาดเราขับรถเอาตัวไปเสนอถึงที่ เขาว่าและปฏิเสธเรา ครส.เราคือแย่มากนะวันนั้น ไม่เข้าใจ รู้สึกเหมือนเราน่ารังเกียจ)
6) ค.ซื่อสัตย์ในอดีต ไม่มีผลกับสิ่งที่คนอยากเชื่อ ...กว่า 10 ปี เราซื่อสัตย์ หนักแน่น ไม่เคยนอกใจ ไม่แม้แต่จะคุย หว่าน หรือ หยอดใคร เพราะเราถือคติไม่เอาเรื่องเข้าบ้าน แต่วันนี้เขาตราหน้าเราว่าเรานอกใจเขา เพราะลูกสาวเราบอกเขาว่า "...แม่คุยกับเพื่อนเยอะมาก เพื่อนแม่อายุน้อยกว่า ต้องเรียกน้า คุยกันจนนอน..." ซึ่งลูกเราไม่ผิด และเราก็ไม่แก้ตัวใดๆ กับเขา ปล่อยให้เขาเชื่อไปเป็นเช่นนั้น ถ้าเขาจะสบายใจ ลูกพูดค.จริง 2-3 เดือนให้หลัง เราคุยกับเพื่อนมากขึ้น ทั้งผช. และผญ. เรื่องที่เราตัดสินใจจะหย่า เหตุผล มุมมองค.รัก เราเองก็กลัวว่าราอคติ ไม่เห็นเองรึเปล่า การกระทำใดๆ ที่อาจหมายความได้ว่าเขารักเรา แต่มันก็ไม่มีไรอธิบายให้เข้าใจว่ารักได้เลย
สามีที่บอกว่ารัก และคิดถึงเรา แต่ไม่มีการกระทำใดที่สื่อให้เรารู้สึกได้เลยว่าเขารักและคิดถึงกันอย่างที่พูด
เราไม่อยากรู้สึกผิดหวัง ว้าเหว่ ขาดค.รัก และการดูแลเอาใจใส่จากคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี และพ่อของลูกอีกต่อไปแล้ว ตลอดมาเราพยายามพูด เตือน ส่งสัญญาณบอกเขาว่าเราไม่ไหวแล้ว แต่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ทุกอย่างเหมือนเดิม
เราแค่อยากจบกันดีๆ เป็นเพื่อนกันได้ คุยกันได้เรื่องลูก ไม่อยากให้มีเรื่องให้เกลียดกัน แล้วค่อยจบ
ทำไมหรือ เหตุผลเท่านี้ มันดูเห็นแก่ตัว มันน้อยไปหรือ ต้องรอให้มีการทำร่างกาย หรือ การนอกใจโดยฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเท่านั้นหรือมันถึงจะชอบธรรม และควรหย่า
เรารักลูกที่สุด เราทนว้าเหว่จิตใจ ไร้เงาค.รักมานานมาก ก็เพื่อคำว่าครอบครัวให้ลูก แต่วันนี้ เราขอรักตัวเอง และทำเพื่อตัวเองบ้าง เราผิดมากเลยหรือ
ตอนนี้ เราหย่ากันเรียบร้อย ไม่มีการยื้อใด ๆ
เราผิดไม๊ ที่เราอยากได้ และจะออกตามหา ค.รัก ค.จริงใจ และค.อบอุ่นใจ
เริ่มเพ้อเจ้อ ...
สรุป ขอฝากแง่คิด จากประสบการณ์ชีวิตคู่ที่จบไม่สวย ไว้เป็นอุทาหรณ์ค.รัก สำหรับสามี ภรรยาในการมองสะท้อนดูค.เสี่ยงต่างๆ แล้วหันมาใส่ใจครส.กัน ให้มากขึ้นนะคะ
ขอบคุณนะคะ สำหรับคนที่อ่านจนจบ
อีก 3 เดือนก็ครบ 10 ปีของการแต่งงานแล้ว ... ทำไมถึง "หย่า"
เขาทำร้ายร่างกายหรือ?
เขานอกใจหรือ?
เราอยากมีใหม่หรือ?
3 คำถามสุดฮิต... กับ 1 คำตอบเดียว ...
"เขาไม่เคยทำร้ายร่างกายเรา และเราไม่เคยนอกใจ"
แล้วอะไรคือเหตุผลสำคัญที่เราขอหย่า ทั้งๆ ที่เรามีลูกที่แสนน่ารักด้วยกันแล้ว
1) ค.ห่างไกลมันรุนแรงไม่เท่าค.ห่างเหิน ..กว่า 6+ ปีแล้วที่เราตัดสินใจหอบลูกซึ่งตอนนั้นอายุไม่ถึง 2 ขวบดีมาทำงานชลฯ และทิ้งเขาอยู่บ้านที่นนฯ เรารู้ว่าเรามีส่วนผิด เราจึงเป็นฝ่ายขับรถพาลูกกลับไปหาเขาทุกอาทิตย์ แต่เขาก็ยุ่งงาน อยู่บ้าง ไม่อยู่บ้าง เจอบ้าง ไม่เจอบ้าง ถ้าไม่มีธุระ น้อยมากที่เขาจะโทร หรือไลน์มาหาเราและลูก เรื่องเดินทางมาหา ยิ่งน้อยครั้งเข้าไปอีก
2) การให้เกียรติและไว้ใจบางครั้งมันก็ไม่พอ ..เราไม่เคยโทรจิก ไม่เคยเช็คโทร แต่เราอยู่ของเราเฉยๆ ก็มีผญ.เข้ามาถามสถานะระหว่างเรากับเขาถึง 2 ครั้ง คนแรกเขาลืมมือไว้กับผญ. คน 2 ผญ.ไลน์มา ..แน่นอนว่า เหตุการณ์ 2 ครั้งนี้ คำตอบเขาคือ เขาไม่ได้นอกใจ อย่างไรก็ดี มันทำให้ค.ไว้ใจ ค.เชื่อใจ มันหมดไป แต่เราเองก็ไม่อยากให้ลูกอยู่กับคำว่าครอบครัวแตกแยกเหมือนเรา เราจึงไม่ขอหย่า
3) เงินไม่ใช่ทุกสิ่ง แต่มันจำเป็นต่อการดำเนินชีวิต และปูพื้นฐานทางการศึกษาและอนาคตให้ลูกได้ ..แต่ด้วยอาชีพข้าราชการ เรารู้ว่ารายได้คุณไม่เยอะ ไม่เคยเรียกร้องให้ตัวเอง เคยขอให้ช่วยฝากให้ลูกเดือนละ 2 พัน คำตอบคุณคือ ถ้ามีก็ให้เอง และนี่คือเหตุผลหลักที่เราเลือกงาน มากกว่าการอยู่เป็นครอบครัวใต้ชายคาเดียวกัน คชจ.ลูก ค่าเทอม เราออกเองมาตลอด เค้าเคยช่วยออก 2 ครั้ง
4) sex ไม่ได้สำคัญที่สุด แต่ก็สำคัญมาก ...แรกๆ ก็เหมือนคู่อื่นๆ เรื่อง sex มันก็ถี่และร้อนแรง จนเรามาอยู่ชลฯ และมีปัญหาเรื่องผญ. เราอาจผิดที่ปฏิเสธเขามากๆ จนสุดท้าย เขาก็เลิกขอ จนนี่ก็ 5 ปีแล้ว ที่ไม่มีไรกัน
5) ครส.มีคุณค่า มีตัวตน สำคัญมากนะ ..ปากบอกรัก บอกคิดถึง แต่ยุ่ง เหนื่อย ไม่โทร ไม่ไลน์ ไม่เอา (ขนาดเราขับรถเอาตัวไปเสนอถึงที่ เขาว่าและปฏิเสธเรา ครส.เราคือแย่มากนะวันนั้น ไม่เข้าใจ รู้สึกเหมือนเราน่ารังเกียจ)
6) ค.ซื่อสัตย์ในอดีต ไม่มีผลกับสิ่งที่คนอยากเชื่อ ...กว่า 10 ปี เราซื่อสัตย์ หนักแน่น ไม่เคยนอกใจ ไม่แม้แต่จะคุย หว่าน หรือ หยอดใคร เพราะเราถือคติไม่เอาเรื่องเข้าบ้าน แต่วันนี้เขาตราหน้าเราว่าเรานอกใจเขา เพราะลูกสาวเราบอกเขาว่า "...แม่คุยกับเพื่อนเยอะมาก เพื่อนแม่อายุน้อยกว่า ต้องเรียกน้า คุยกันจนนอน..." ซึ่งลูกเราไม่ผิด และเราก็ไม่แก้ตัวใดๆ กับเขา ปล่อยให้เขาเชื่อไปเป็นเช่นนั้น ถ้าเขาจะสบายใจ ลูกพูดค.จริง 2-3 เดือนให้หลัง เราคุยกับเพื่อนมากขึ้น ทั้งผช. และผญ. เรื่องที่เราตัดสินใจจะหย่า เหตุผล มุมมองค.รัก เราเองก็กลัวว่าราอคติ ไม่เห็นเองรึเปล่า การกระทำใดๆ ที่อาจหมายความได้ว่าเขารักเรา แต่มันก็ไม่มีไรอธิบายให้เข้าใจว่ารักได้เลย
สามีที่บอกว่ารัก และคิดถึงเรา แต่ไม่มีการกระทำใดที่สื่อให้เรารู้สึกได้เลยว่าเขารักและคิดถึงกันอย่างที่พูด
เราไม่อยากรู้สึกผิดหวัง ว้าเหว่ ขาดค.รัก และการดูแลเอาใจใส่จากคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี และพ่อของลูกอีกต่อไปแล้ว ตลอดมาเราพยายามพูด เตือน ส่งสัญญาณบอกเขาว่าเราไม่ไหวแล้ว แต่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ทุกอย่างเหมือนเดิม
เราแค่อยากจบกันดีๆ เป็นเพื่อนกันได้ คุยกันได้เรื่องลูก ไม่อยากให้มีเรื่องให้เกลียดกัน แล้วค่อยจบ
ทำไมหรือ เหตุผลเท่านี้ มันดูเห็นแก่ตัว มันน้อยไปหรือ ต้องรอให้มีการทำร่างกาย หรือ การนอกใจโดยฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเท่านั้นหรือมันถึงจะชอบธรรม และควรหย่า
เรารักลูกที่สุด เราทนว้าเหว่จิตใจ ไร้เงาค.รักมานานมาก ก็เพื่อคำว่าครอบครัวให้ลูก แต่วันนี้ เราขอรักตัวเอง และทำเพื่อตัวเองบ้าง เราผิดมากเลยหรือ
ตอนนี้ เราหย่ากันเรียบร้อย ไม่มีการยื้อใด ๆ
เราผิดไม๊ ที่เราอยากได้ และจะออกตามหา ค.รัก ค.จริงใจ และค.อบอุ่นใจ
เริ่มเพ้อเจ้อ ...
สรุป ขอฝากแง่คิด จากประสบการณ์ชีวิตคู่ที่จบไม่สวย ไว้เป็นอุทาหรณ์ค.รัก สำหรับสามี ภรรยาในการมองสะท้อนดูค.เสี่ยงต่างๆ แล้วหันมาใส่ใจครส.กัน ให้มากขึ้นนะคะ
ขอบคุณนะคะ สำหรับคนที่อ่านจนจบ