รบกวนถามเพื่อนๆในพันทิปค่ะ
คือเราเพิ่งไปสมัครงานใหม่มา (ลองไปดูเพราะเห็นใกล้บ้าน) แล้วบังเอิญว่าได้งานค่ะ ให้ไปเริ่มต้นเดือนหน้าค่ะ
คือบริษัทนี้เราก็เล็งๆมานาน รอให้เปิดรับสมัครอยู่ค่ะ เพราะมันตรงสายที่เรียนมาแถมใกล้บ้านด้วย พอเขาเปิดรับเราก็รีบไปลองสมัครเลย
ปรากฏว่าได้ค่ะ..
ส่วนปัจจุบันก็ทำงานอยู่ค่อนข้างไกลบ้าน เดินทางรถ 3 ต่อเลยค่ะ แต่ทำมาเกือบ 2 ปีละ เงินเดือนน้อยมากค่ะ ไม่ถึงขั้นต่ำ ป.ตรี ด้วย
โบนัสก็ไม่มีค่ะ เขาจะให้เป็นสินน้ำใจ ประมาณ 2000-3000 บาทแค่นั้น
แต่เพื่อนร่วมงานกับหัวหน้างานของเราดีมากเลยค่ะ ไม่เคยคิดว่าจะเจอหัวหน้าดีแบบนี้เลย คือทุกครั้งที่ทำงานเราทำด้วยใจจริงๆค่ะ
เป็นหัวหน้างานที่ได้ใจลูกน้องทั้งแผนกค่ะ...เราเคยคิดนะว่าคงทำไปเรื่อยๆ ไม่ย้ายไปไหนแล้ว...แต่...งานที่เราทำมันต้องมียกของหนัก
หนักสุดคือ 30 กก. คือเวลาเหนื่อยมากๆ ทำให้เราคิดไปว่ามันใช่หรอที่เราสู้อุตส่าจบ ป.ตรีมา..
คือเงินเดือนก็น้อยนิด โบนัสก็ไม่มี แล้วยังมาทำงานหนักอีก..
ช่วงแรกๆพอได้ค่ะ ไปๆมาๆ ช่วงหลังๆ เราหน่วงท้องน้อยมากขึ้นเรื่อยๆเลยค่ะ จนทางบ้านลงความเห็นว่า ร่างกายเราคงไม่ไหว
แฟนก็ให้หางานใหม่ เพราะกลัวจะมีผลกระทบ ทำให้มีลูกยาก...อีกอย่างตอนนี้ก็ตกลงจะแต่งงานกันปีหน้าแล้วด้วยค่ะ
ทางแฟนกับเราเลยปรึกษากันว่าอยากเก็บเงินให้ได้เร็วที่สุดค่ะ...เราเลยต้องตัดค่าใช้จ่ายจากการเดินทางไปทำงานและตัดค่าอาหารเช้า
และเที่ยง เพราะถ้าได้ทำงานใกล้บ้านเราก็จะทานข้าวจากบ้าน และเอาข้าวกลางวันไปทานที่ออฟฟิทได้อีกด้วย
ซึ่งต่างจากที่ทำงานปัจจุบันค่ะ ต้องรีบออกจากบ้านแต่เช้าหาข้าวทานนอกบ้าน กลางวันก็อีกมื้อ ค่ารถไปกลับอีก...
ถ้าตัดตรงนี้ได้ก็จะมีเงินเก็บเพิ่มขึ้นค่ะ....
...แต่เราก็รู้สึกผูกพันธ์กับเพื่อนร่วมงานรวมทั้งหัวหน้ามากๆค่ะ มันสบายใจแต่ไม่สบายกายและที่สำคัญคือ
ไม่สบายเงินในกระเป๋าเลยค่ะ...
ถ้าเป็นเพื่อนๆพี่ๆในพันทิปจะทำไงคะ จะเลือกอยู่ทำงานที่เดิม หรือไปที่ใหม่ที่เรายังไม่รู้ชะตากรรมคะ
ระหว่างงานใหม่ที่ใกล้บ้านมากกับงานที่กำลังทำอยู่ไกลหน่อยแต่ก็สบายใจ คุณจะเลือกงานไหนคะ
คือเราเพิ่งไปสมัครงานใหม่มา (ลองไปดูเพราะเห็นใกล้บ้าน) แล้วบังเอิญว่าได้งานค่ะ ให้ไปเริ่มต้นเดือนหน้าค่ะ
คือบริษัทนี้เราก็เล็งๆมานาน รอให้เปิดรับสมัครอยู่ค่ะ เพราะมันตรงสายที่เรียนมาแถมใกล้บ้านด้วย พอเขาเปิดรับเราก็รีบไปลองสมัครเลย
ปรากฏว่าได้ค่ะ..
ส่วนปัจจุบันก็ทำงานอยู่ค่อนข้างไกลบ้าน เดินทางรถ 3 ต่อเลยค่ะ แต่ทำมาเกือบ 2 ปีละ เงินเดือนน้อยมากค่ะ ไม่ถึงขั้นต่ำ ป.ตรี ด้วย
โบนัสก็ไม่มีค่ะ เขาจะให้เป็นสินน้ำใจ ประมาณ 2000-3000 บาทแค่นั้น
แต่เพื่อนร่วมงานกับหัวหน้างานของเราดีมากเลยค่ะ ไม่เคยคิดว่าจะเจอหัวหน้าดีแบบนี้เลย คือทุกครั้งที่ทำงานเราทำด้วยใจจริงๆค่ะ
เป็นหัวหน้างานที่ได้ใจลูกน้องทั้งแผนกค่ะ...เราเคยคิดนะว่าคงทำไปเรื่อยๆ ไม่ย้ายไปไหนแล้ว...แต่...งานที่เราทำมันต้องมียกของหนัก
หนักสุดคือ 30 กก. คือเวลาเหนื่อยมากๆ ทำให้เราคิดไปว่ามันใช่หรอที่เราสู้อุตส่าจบ ป.ตรีมา..
คือเงินเดือนก็น้อยนิด โบนัสก็ไม่มี แล้วยังมาทำงานหนักอีก..
ช่วงแรกๆพอได้ค่ะ ไปๆมาๆ ช่วงหลังๆ เราหน่วงท้องน้อยมากขึ้นเรื่อยๆเลยค่ะ จนทางบ้านลงความเห็นว่า ร่างกายเราคงไม่ไหว
แฟนก็ให้หางานใหม่ เพราะกลัวจะมีผลกระทบ ทำให้มีลูกยาก...อีกอย่างตอนนี้ก็ตกลงจะแต่งงานกันปีหน้าแล้วด้วยค่ะ
ทางแฟนกับเราเลยปรึกษากันว่าอยากเก็บเงินให้ได้เร็วที่สุดค่ะ...เราเลยต้องตัดค่าใช้จ่ายจากการเดินทางไปทำงานและตัดค่าอาหารเช้า
และเที่ยง เพราะถ้าได้ทำงานใกล้บ้านเราก็จะทานข้าวจากบ้าน และเอาข้าวกลางวันไปทานที่ออฟฟิทได้อีกด้วย
ซึ่งต่างจากที่ทำงานปัจจุบันค่ะ ต้องรีบออกจากบ้านแต่เช้าหาข้าวทานนอกบ้าน กลางวันก็อีกมื้อ ค่ารถไปกลับอีก...
ถ้าตัดตรงนี้ได้ก็จะมีเงินเก็บเพิ่มขึ้นค่ะ....
...แต่เราก็รู้สึกผูกพันธ์กับเพื่อนร่วมงานรวมทั้งหัวหน้ามากๆค่ะ มันสบายใจแต่ไม่สบายกายและที่สำคัญคือ
ไม่สบายเงินในกระเป๋าเลยค่ะ...
ถ้าเป็นเพื่อนๆพี่ๆในพันทิปจะทำไงคะ จะเลือกอยู่ทำงานที่เดิม หรือไปที่ใหม่ที่เรายังไม่รู้ชะตากรรมคะ