.. สวัสดีครับ ชาวกระทู้ทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของผม
ซึ่งเป็นกระทู้คำถามว่า " ใครที่เลิกกันกับแฟนแบบที่ไม่รู้สาเหตุการเลิก"
ผมขอแชร์ประสบการณ์ ที่ผมมีแฟน
ส่วนตัวผมเป็นคนที่ขี้อายมา จีบใครก็ไม่ค่อยเป็นค่อยไป ได้แต่ทักแชทไปคุยทุกวันๆ แต่มีรุ่นน้องในโรงเรียนคนหนึ่ง (ผมอยู่ม.6น้องเขาอยู่.4) ที่ผมชอบมานานมาก(2ปีกว่าๆ) ตอนแรกเราก็ไม่รู้จักกันหรอก จะทักไปคุย ็กลัวว่าน้องเขาจะรำคาน แต่ด้วยความสะเพร่าของเพื่อน ที่เเอบมาเล่นโทรศัพท์ ทักน้องเขาไป นั้นเลยเป็นจุดเริ่มต้นของความรักของผมกับน้องเขา
เราคุยกันได้ประมาณ1เดือนกว่าๆ ก็ตกลงเป็นแฟนกัน วันนั้นเป็นวันที่ผมมีความสุขมากก เพราะได้คบกับคนที่ชอบมานาน มันเป็นอะไรที่แบบโครตโชคดีอ่ะครับ และเขาก็เป็นแฟนคนแรกของผมครับ หลังจากที่คบกัน ก็มีไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าว ดูหนัง ด้วยกัน (ลืมบอกไปว่าน้องเขาชื่อหมวย ส่วนผมชื่อมังกร)มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุข ที่ได้มีเขาเป็นแฟน เราคุยกันทุกวัน นอนหลับไปพร้อมกัน เขาทำให้ผมมีความสุข เขาก็มีความสุข.. ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกว่าคนนี้แหละที่ผมจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วย.. อยากจะมีเขาไปตลอด และจะรักเขาตลอดไป...
และแล้ว คำว่า " จะรักตลอดไป " มันก็ไม่มีอยู่จริง จนในที่สุด เราก็เลิกกัน ด้วยสาเหตุที่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงเลิก ก่อนหน้าที่จะเลิก ก็ไม่มีการทะเลาะกันเลย ยังไปกินข้าวด้วยกัน ยังหัวเราะร่าเริง
พอมาอีกวันเขาก็หายไป Facebookโดนบล็อก instagram ก็โดนบล็อก ไม่มีช่องทางให้ติดต่อ เลยไปถามเพื่อนสนิทเขาดูว่าเพราะอะไร เพื่อนเขาบอก เขา " เหนื่อยไม่มีความสุข ไม่อยากทำอะไรอีกแล้ว"..
เราคบกันมาได้3เดือนแล้วก็จบความสัมพันธ์ ทั้งที่ ผมอยากไปต่อกับเขาในอนาคต.. 😟
สิ่งที่ผมอยากถาม
1.เป็นเพราะระยะเวลาในการคุย มันน้อยไปหรือเปล่า จึงทำให้เขาไป
2.เป็นเพราะว่าเขายังอายุน้อยไปไหม ที่จะมีแฟน
3.ความสุขทำให้เขาไป มันน้อยไป ไม่เพียงพอหรือเปล่า
4.หรือเพราะเขาเบื่อเรา จึงได้เลิก
5.หรือเขาไม่ได้รักผมตั้งแต่แรกแล้ว
6.หรือผมทำให้เขาเหนื่อย
.
.
.
เราเลิกกันมา1เดือนแล้ว ผมก็ยังทำใจไม่ได้ ผมก็ยังรักและคิดถึงเขาทุกวัน และหวังว่าสักวันเขาจะกลับมาหาผม และกลับมารักกันเหมือนเดิม...
. ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของผม😊
มีใครที่เลิกกันกับแฟน แบบไม่รู้สาเหตุบ้างครับ
ซึ่งเป็นกระทู้คำถามว่า " ใครที่เลิกกันกับแฟนแบบที่ไม่รู้สาเหตุการเลิก"
ผมขอแชร์ประสบการณ์ ที่ผมมีแฟน
ส่วนตัวผมเป็นคนที่ขี้อายมา จีบใครก็ไม่ค่อยเป็นค่อยไป ได้แต่ทักแชทไปคุยทุกวันๆ แต่มีรุ่นน้องในโรงเรียนคนหนึ่ง (ผมอยู่ม.6น้องเขาอยู่.4) ที่ผมชอบมานานมาก(2ปีกว่าๆ) ตอนแรกเราก็ไม่รู้จักกันหรอก จะทักไปคุย ็กลัวว่าน้องเขาจะรำคาน แต่ด้วยความสะเพร่าของเพื่อน ที่เเอบมาเล่นโทรศัพท์ ทักน้องเขาไป นั้นเลยเป็นจุดเริ่มต้นของความรักของผมกับน้องเขา
เราคุยกันได้ประมาณ1เดือนกว่าๆ ก็ตกลงเป็นแฟนกัน วันนั้นเป็นวันที่ผมมีความสุขมากก เพราะได้คบกับคนที่ชอบมานาน มันเป็นอะไรที่แบบโครตโชคดีอ่ะครับ และเขาก็เป็นแฟนคนแรกของผมครับ หลังจากที่คบกัน ก็มีไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าว ดูหนัง ด้วยกัน (ลืมบอกไปว่าน้องเขาชื่อหมวย ส่วนผมชื่อมังกร)มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุข ที่ได้มีเขาเป็นแฟน เราคุยกันทุกวัน นอนหลับไปพร้อมกัน เขาทำให้ผมมีความสุข เขาก็มีความสุข.. ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกว่าคนนี้แหละที่ผมจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วย.. อยากจะมีเขาไปตลอด และจะรักเขาตลอดไป...
และแล้ว คำว่า " จะรักตลอดไป " มันก็ไม่มีอยู่จริง จนในที่สุด เราก็เลิกกัน ด้วยสาเหตุที่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงเลิก ก่อนหน้าที่จะเลิก ก็ไม่มีการทะเลาะกันเลย ยังไปกินข้าวด้วยกัน ยังหัวเราะร่าเริง
พอมาอีกวันเขาก็หายไป Facebookโดนบล็อก instagram ก็โดนบล็อก ไม่มีช่องทางให้ติดต่อ เลยไปถามเพื่อนสนิทเขาดูว่าเพราะอะไร เพื่อนเขาบอก เขา " เหนื่อยไม่มีความสุข ไม่อยากทำอะไรอีกแล้ว"..
เราคบกันมาได้3เดือนแล้วก็จบความสัมพันธ์ ทั้งที่ ผมอยากไปต่อกับเขาในอนาคต.. 😟
สิ่งที่ผมอยากถาม
1.เป็นเพราะระยะเวลาในการคุย มันน้อยไปหรือเปล่า จึงทำให้เขาไป
2.เป็นเพราะว่าเขายังอายุน้อยไปไหม ที่จะมีแฟน
3.ความสุขทำให้เขาไป มันน้อยไป ไม่เพียงพอหรือเปล่า
4.หรือเพราะเขาเบื่อเรา จึงได้เลิก
5.หรือเขาไม่ได้รักผมตั้งแต่แรกแล้ว
6.หรือผมทำให้เขาเหนื่อย
.
.
.
เราเลิกกันมา1เดือนแล้ว ผมก็ยังทำใจไม่ได้ ผมก็ยังรักและคิดถึงเขาทุกวัน และหวังว่าสักวันเขาจะกลับมาหาผม และกลับมารักกันเหมือนเดิม...
. ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของผม😊