สวัสดีครับ พอผมเพิ่งทำงานที่ใหม่มาได้ 3เดือนครับ เงินเดือนโอเคเลย 30K ที่นี้พอแม่รู้ แม่ก็เขาก็ชอบเปรยๆว่าอยากได้นั้นได้นี่ ผมก็สนองความอยากแม่ซื้อใหม่แม่ จนมาตอนนี้ครับ แม่บอกว่าอยากให้เก็บเงินเดือนละหมื่น แต่คือผมกลัวครับ
ช่วงปีใหม่ที่ผ่านมาอะครับ แม่ไปขอเงินกระปุกเก็บเงินของคุณพ่อ คือแม่ให้เหตุผลว่า ว่าเทศกาลอะไรคุณพ่อไม่เคยให้ของขวัญแม่สักชิ้นเลย (
แต่จริงๆคุณพ่อเนี้ย จ่ายทั้งค่าบ้าน ค่าน้ำค่าไฟ คุณแม่ไม่ได้จ่าย หลายครั้งคุณพ่อไปทำงานแทนคุณแม่ด้วย เพราะคุณแม่หลังๆมาสุขภาพไม่ค่อยดี)
ทีนี้ผทเลยกลัวครับ ว่าถ้าเก็บได้เยอะๆแล้วคุณแม่จะมาขอแบบนั้น
คือจริงๆผมทำงานมาตั้งแต่อายุ 15ปีแล้วครับ ก็หาเลี้ยงตัวเอง ส่งตัวเองเรียนครับ เงินเดือนมันไม่เยอะเลยครับ เรียกว่าถูไถแบบเดือนชนเดือน มีบ้างครับที่เวลาจัดสรรคเงินไม่ได้ ก็ไปยืมคุณแม่บ้างเล็กๆน้อยๆ แต่ด้วยความที่ผมเพิ่งเคยได้ทำงานได้เงินเดือนเยอะๆ (30K สำหรับผม อายุ19 ถือว่าเยอะครับ) ก็เลยอยากใช้เงินซื้อของฟุ่มเฟื่อยแบบคนอื่นบ้างครับ อยากซื้อเสื้อผ้าดีๆใส่ อยากใช้ของที่มีคุณภาพๆดี หรือมียี่ห้อครับ ก็เลยอิดออดไม่ยอมเก็บเงินตรงนี้ด้วย อยากอธิบายให้แม่เข้าใจ ผมอ้างไปตรงๆว่าที่ต้องซื้อของมียี่ห้อบ้าวเพราะอยากใส่เสื้อผ้าให้ดูดีบ้างครับ เดี๋ยวคนในที่ทำงานเขาจะเหยียดๆ เอาตรงๆที่ทำงานผม ตอนแรกๆที่เขาพูดถึงแบรนด์เนมกันในตัวที่ใส่ พอผมมองตัวเองนี่ไม่มีสักชิ้นเลยครับ รู้สึกด้อยๆ เข้าสังคมไม่เก่ง
(ผมซื้อของแต่ละชิ้น ราคาตัว 399-1,200 เองครับ เดือนละ2-3ชิ้น) แต่แม่ไม่ฟังเลยครับ ฮือออ ผมอึดอัดใจครับ กลัวว่าวันนึงพอเก็บได้เยอะๆ แล้วแม่จะยืมเงินไปทำอย่างอื่น (จริงๆพอรู้ความปราถนาแม่ครับ แม่อยากซ่อมสีรถกระบะของคุณตาครับ ซ่อมทำเยอะเลยครับ) แล้วก็ยังอยากใช้เงินตัวเองทำนู้นทำนี่อีกเยอะเลยครับ
แม่บอกให้เก็บเงินเดือนละหมื่น แต่เรากลัวแม่เอาเงินไปใช้
ช่วงปีใหม่ที่ผ่านมาอะครับ แม่ไปขอเงินกระปุกเก็บเงินของคุณพ่อ คือแม่ให้เหตุผลว่า ว่าเทศกาลอะไรคุณพ่อไม่เคยให้ของขวัญแม่สักชิ้นเลย (
แต่จริงๆคุณพ่อเนี้ย จ่ายทั้งค่าบ้าน ค่าน้ำค่าไฟ คุณแม่ไม่ได้จ่าย หลายครั้งคุณพ่อไปทำงานแทนคุณแม่ด้วย เพราะคุณแม่หลังๆมาสุขภาพไม่ค่อยดี)
ทีนี้ผทเลยกลัวครับ ว่าถ้าเก็บได้เยอะๆแล้วคุณแม่จะมาขอแบบนั้น
คือจริงๆผมทำงานมาตั้งแต่อายุ 15ปีแล้วครับ ก็หาเลี้ยงตัวเอง ส่งตัวเองเรียนครับ เงินเดือนมันไม่เยอะเลยครับ เรียกว่าถูไถแบบเดือนชนเดือน มีบ้างครับที่เวลาจัดสรรคเงินไม่ได้ ก็ไปยืมคุณแม่บ้างเล็กๆน้อยๆ แต่ด้วยความที่ผมเพิ่งเคยได้ทำงานได้เงินเดือนเยอะๆ (30K สำหรับผม อายุ19 ถือว่าเยอะครับ) ก็เลยอยากใช้เงินซื้อของฟุ่มเฟื่อยแบบคนอื่นบ้างครับ อยากซื้อเสื้อผ้าดีๆใส่ อยากใช้ของที่มีคุณภาพๆดี หรือมียี่ห้อครับ ก็เลยอิดออดไม่ยอมเก็บเงินตรงนี้ด้วย อยากอธิบายให้แม่เข้าใจ ผมอ้างไปตรงๆว่าที่ต้องซื้อของมียี่ห้อบ้าวเพราะอยากใส่เสื้อผ้าให้ดูดีบ้างครับ เดี๋ยวคนในที่ทำงานเขาจะเหยียดๆ เอาตรงๆที่ทำงานผม ตอนแรกๆที่เขาพูดถึงแบรนด์เนมกันในตัวที่ใส่ พอผมมองตัวเองนี่ไม่มีสักชิ้นเลยครับ รู้สึกด้อยๆ เข้าสังคมไม่เก่ง
(ผมซื้อของแต่ละชิ้น ราคาตัว 399-1,200 เองครับ เดือนละ2-3ชิ้น) แต่แม่ไม่ฟังเลยครับ ฮือออ ผมอึดอัดใจครับ กลัวว่าวันนึงพอเก็บได้เยอะๆ แล้วแม่จะยืมเงินไปทำอย่างอื่น (จริงๆพอรู้ความปราถนาแม่ครับ แม่อยากซ่อมสีรถกระบะของคุณตาครับ ซ่อมทำเยอะเลยครับ) แล้วก็ยังอยากใช้เงินตัวเองทำนู้นทำนี่อีกเยอะเลยครับ