เราอายุ29ย่าง30แล้วค่ะ พ่อแม่เลิกกันได้5ปีเราทำงานเลี้ยงแม่คนเดียวเมื่อก่อนเราสบายมากพ่อให้เงินกินข้าวทุกวันแต่ตอนนี้ลำบากมากเพิ่งเคยทำงานเพิ่งเคยรับผิดชอบมันเหนื่อยและท้อมากแอบโกรธพ่อที่ทิ้งไปอยุ่กับคนอื่นที่ไม่เคยลำบากพ่อไม่ให้สินสมรสแม่เลยได้กะบะเก่าๆมา1คันแต่ต้องขายเพราะมันพังซ่อมไม่ไหวเราเองเงินเดือนตอนนั้น9,000 แม่ท้อแท้มากไม่ทำอะไรเลยขังตัวเองในห้องเป็นเดือนๆจะฆ่าตัวตายทุกวันเราเลิกงานต้องรีบกลับบ้านมาดูแม่ผ่านมา5ปีแม่ดีขึ้นไม่โกรธแค้นแต่เราเหนื่อยตรงที่เราทำงานมาตลอดไม่เคยมีเก็บเจ้านายก็ไม่ขึ้นเงินเดือน3ปีที่ทำงานปัจจุบันเงินเดือนยังไม่ถึง15,000เลยพี่ชายก็มีหลานมาให้แม่เลี้ยงพี่ชายไม่เคยช่วยเลยตลอด5ปีตอนนี้ต้องส่งแล้วเพราะหลานต้องกินนมแต่เรารุ้สึกทุกคนเอาเปรียบเราทั้งเจ้านายหัวหน้าที่เอาแต่ว่าเราไม่ทำงานทั้งๆที่เขามาทีหลังชอบบ่นและได้แต่พูดว่าวันๆเราไม่ทำอะไรเลยเราเป็นเซลล์ค่ะโทรหาลูกค้าไม่ได้ไปหาลูกค้าโทรเยอะแต่คนไม่เข้ามาซื้อเจ้านายก็บ่นเปลืองค่าโทรศัพท์เทคนิคการขายก็เรียนรุ้จากเน็ตขายมา3ปีเงินที่ได้ก็จากการขายในแบบของเรานี่แหละค่ะเดือนนึงอย่างน้อยได้ไม่ต่ำกว่า7-8แสนขี้เหร่ก็5-6แสนบางเดือนได้เป็นล้านก็ยังถูกตำหนิทำตำแหน่งขาย,ธุรการ,แอดมินเพจตอบจนถึงดึกๆ,เปิดบิลและงานอื่นๆตามมอบหมาย(เรารุ้เงินทุกบาทเพราะเก็บเองนับเองออกบิลเองทั้งหมด) เรารุ้สึกว่าชีวิตเราแย่ลงๆทำงานก็ไม่รวยไม่มีคนช่วยเหลือพ่อก็ไม่ได้ช่วยอะไรพี่ชายก็รับผิดชอบลูกเขาถ้าเราอยากมีลูกหรืออยากมีรถมอไซต์สักคันคงยากตอนนี้พี่ชายทำงานออกมอไซต์แล้วแรกๆไม่ได้ส่งให้แม่เท่าที่ควรเพราะต้องจ่ายค่างวดแล้วเราล่ะอยากได้บ้างจะทำไงเพราะต้องส่งแม่ลำะังเงินเดือนจะพออะไรเงินที่แม่ขายกะบะก็หมดแล้วแม่ไม่ได้ทำงานเราเองก็ไม่เคยขัดเพราะแม่เหนื่อนมามากละตอนแรกน้อยใจที่พี่ชายมีรถมอไซต์มีครอบครัวมีลูกให้แม่เลี้ยงได้เราไม่กล้าทำอะไรเลยไม่กล้าออกรถไม่กล้ามีแฟนมีลูกกลัวไม่ใครช่วยเลี้ยงแต่ตอนนี้เข้าใจแล้วเพราะหลานน่ารักมาก
แต่สิ่งที่ติดขัดคืองานเราลาออกมารอบนึงเจ้านายก็ตามกลับเราตกงานเลยไม่รุ้จะไปไหนเลยรับปากกลับไปแต่เกรงจะเป็นเหมือนเดิมเจ้านายค่อนข้างจุกจิกจู้จี้ลดค่าคอมฯอีกตะหาก(เงินเดือน+คอมไม่ถึง15,000นะ)เงินเดือน12,000ด้วยอายุงาน3ปีได้แค่นี้เราเหนื่อยทุกวันเงินก็ไม่พออยากตายมากๆแต่ห่วงแม่อยากอยุ่แบบแค่มีข้าวกินไม่ได้อยากรวยขายของก็ได้แต่ทุนไม่มีเราก็คิดว่าที่ชีวิตแย่เพราะเคยทำแท้วหรือป่าวนะตอนนั้นเรียนอยุ่ละท้องแฟนไม่รับผิดชอบพ่อเลยให้เอาออกเราก็กลัวไม่กล้าเถียงเพราะพ่อดุมากแม่ก็ไม่กล้าขัดจำใจทำไปเสียใจด้วยกลัวด้วยสงสารลูกเหลือเกินแต่กลัวไม่ได้เรียนตอนนั้นสับสนมากคิดว่าปรึกษาพ่อแม่ท่านจะช่วยประคองกลับบังคับผลักไสอยู่ได้ไม่นานพ่อก็มีเมียใหม่ทุกอย่างคือจบเหมือนพ่ออยากไปนานแล้วทิ้งเรากับแม่ไปตอนนี้คุยได้แต่ยังแปลกๆเราส่งเงินให้แค่ไม่กี่ครั้งผ่านบัญชีเมียใหม่เพราะกลัวพ่อไม่ได้ใช้พ่อเองก็เส้นเลือดในสมองแตกเป็นอัมพฤกษ์ตอนนี้ดีขึ้นแล้วการทำบาปทำให้เราเตอเรื่องแย่หรอทำไมทำงานก็ไม่มีเก็บทำงานเขาก็ว่าไม่ดีแต่กลับเรียกตัวกลับ?เราเหนื่อยท้อแท้น้อยใจโชคชะตาก็ยังดีที่มีที่พักมีงานทำพี่ชายเรากับเพื่อนเราจบแค่ม.3เพิ่งเริ่มงานได้4-5เดือนเงินเดือนเท่าเราแล้วเราปวส.นะมันน่าน้อยใจทำไมเราทำแทบตายเงินไม่ขึ้นจังหวะชีวิตเขาดีจังอิจฉาไหมไม่กล้านะยินดีกับพวกเราแต่เราโกรธเจ้านายที่รวยแต่ไม่เห็นใจเราเลยเขาก็มีแม่เราก็มีแม่เจาไม่เคยลำบากทำไมไม่พิจารณาบ้างจากคอม1%ลดเหลือครึ่งเดียวหลายเดือนที่ยอดน้อยเราไม่รุ้จะหาวิธีไหนการตลาดเขาก็ไม่จ้างให้พวกพนักงานคิดเองและเขาโปรโมทเพจเขาบอกว่าลูกค้ามาจากเพจมากกว่าการถูกเซลล์ตามให้เข้ามาเลยลดค่าคอมเราเพื่อให้พนักงานคนอื่นได้ด้วยเราเองก็เสียใจแต่ก็เข้าใจพนักงานคนอื่นต่างหน้าที่แต่ทุกตำแหน่งมีบทบาทเขาให้เหตุผลแบบนั้นเราเหนื่อยจนอยากฆ่าตัวตายอยากหางานใหม่แต่ก็ไกลที่พักซึ่งคำนวนแล้วคงพอๆกันมันสับสนหลายอย่างทนมานาน3ปีอดทนทำงานเพื่อแม่อยากให้แม่มีกินมีใช้พยายามเป็นตัวแทนขายของออนไลน์ก็โดนโกงหยิบจับอะไรก็ฟาวตลอดต้องทำไงดีหางานใหม่ก็แล้วแจ้งพิจารณาเงินเดือนก็แล้วงมทางไม่เจอจริงๆเราไม่มีความสุขกับการทำงานแบบนี้แต่มันเลือกไม่ได้อยากตายให้รุ้แล้วรุ้รอดจะได้ไม่ต้องเหนื่อยกายเหนื่อยใจภาวนาทุกวันให้ตายเร็วๆจะได้พ้นทุกข์
พิมพ์เยอะเลยค่ะใครพอแนะนำได้บ้างคะ?
เคยเบื่อชีวิตเบื่องานเหนื่อยท้ออยากตายบ้างไหมคะ
แต่สิ่งที่ติดขัดคืองานเราลาออกมารอบนึงเจ้านายก็ตามกลับเราตกงานเลยไม่รุ้จะไปไหนเลยรับปากกลับไปแต่เกรงจะเป็นเหมือนเดิมเจ้านายค่อนข้างจุกจิกจู้จี้ลดค่าคอมฯอีกตะหาก(เงินเดือน+คอมไม่ถึง15,000นะ)เงินเดือน12,000ด้วยอายุงาน3ปีได้แค่นี้เราเหนื่อยทุกวันเงินก็ไม่พออยากตายมากๆแต่ห่วงแม่อยากอยุ่แบบแค่มีข้าวกินไม่ได้อยากรวยขายของก็ได้แต่ทุนไม่มีเราก็คิดว่าที่ชีวิตแย่เพราะเคยทำแท้วหรือป่าวนะตอนนั้นเรียนอยุ่ละท้องแฟนไม่รับผิดชอบพ่อเลยให้เอาออกเราก็กลัวไม่กล้าเถียงเพราะพ่อดุมากแม่ก็ไม่กล้าขัดจำใจทำไปเสียใจด้วยกลัวด้วยสงสารลูกเหลือเกินแต่กลัวไม่ได้เรียนตอนนั้นสับสนมากคิดว่าปรึกษาพ่อแม่ท่านจะช่วยประคองกลับบังคับผลักไสอยู่ได้ไม่นานพ่อก็มีเมียใหม่ทุกอย่างคือจบเหมือนพ่ออยากไปนานแล้วทิ้งเรากับแม่ไปตอนนี้คุยได้แต่ยังแปลกๆเราส่งเงินให้แค่ไม่กี่ครั้งผ่านบัญชีเมียใหม่เพราะกลัวพ่อไม่ได้ใช้พ่อเองก็เส้นเลือดในสมองแตกเป็นอัมพฤกษ์ตอนนี้ดีขึ้นแล้วการทำบาปทำให้เราเตอเรื่องแย่หรอทำไมทำงานก็ไม่มีเก็บทำงานเขาก็ว่าไม่ดีแต่กลับเรียกตัวกลับ?เราเหนื่อยท้อแท้น้อยใจโชคชะตาก็ยังดีที่มีที่พักมีงานทำพี่ชายเรากับเพื่อนเราจบแค่ม.3เพิ่งเริ่มงานได้4-5เดือนเงินเดือนเท่าเราแล้วเราปวส.นะมันน่าน้อยใจทำไมเราทำแทบตายเงินไม่ขึ้นจังหวะชีวิตเขาดีจังอิจฉาไหมไม่กล้านะยินดีกับพวกเราแต่เราโกรธเจ้านายที่รวยแต่ไม่เห็นใจเราเลยเขาก็มีแม่เราก็มีแม่เจาไม่เคยลำบากทำไมไม่พิจารณาบ้างจากคอม1%ลดเหลือครึ่งเดียวหลายเดือนที่ยอดน้อยเราไม่รุ้จะหาวิธีไหนการตลาดเขาก็ไม่จ้างให้พวกพนักงานคิดเองและเขาโปรโมทเพจเขาบอกว่าลูกค้ามาจากเพจมากกว่าการถูกเซลล์ตามให้เข้ามาเลยลดค่าคอมเราเพื่อให้พนักงานคนอื่นได้ด้วยเราเองก็เสียใจแต่ก็เข้าใจพนักงานคนอื่นต่างหน้าที่แต่ทุกตำแหน่งมีบทบาทเขาให้เหตุผลแบบนั้นเราเหนื่อยจนอยากฆ่าตัวตายอยากหางานใหม่แต่ก็ไกลที่พักซึ่งคำนวนแล้วคงพอๆกันมันสับสนหลายอย่างทนมานาน3ปีอดทนทำงานเพื่อแม่อยากให้แม่มีกินมีใช้พยายามเป็นตัวแทนขายของออนไลน์ก็โดนโกงหยิบจับอะไรก็ฟาวตลอดต้องทำไงดีหางานใหม่ก็แล้วแจ้งพิจารณาเงินเดือนก็แล้วงมทางไม่เจอจริงๆเราไม่มีความสุขกับการทำงานแบบนี้แต่มันเลือกไม่ได้อยากตายให้รุ้แล้วรุ้รอดจะได้ไม่ต้องเหนื่อยกายเหนื่อยใจภาวนาทุกวันให้ตายเร็วๆจะได้พ้นทุกข์
พิมพ์เยอะเลยค่ะใครพอแนะนำได้บ้างคะ?