สวัสดีเพื่อนๆ ทุกคนเลยนะครับ
วันนี้ผมมีเรื่องอยากมาได้คำแนะนำหน่อย
เรื่องมีอยู่ว่านะครับ
ผมกับแฟนคบกันตอน ม.5 แฟนอ่อนกว่า 1 ปี นะครับเราคุยกันเรื่อยๆ
บ้านของผมก็เขาค่อนข้างฐานะต่างกันมากอยู่ เลยทำให้แม่ผมไม่ค่อยจะยอมรับ (เหมือนแม่ผัวในหนัง5555)
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น เราคุยกันมา 1 ปี แต่ระหว่างนั้นเธอก็คุยกัคนอื่นที่คุยก่อนผมตลอด
ทั้งที่ตกลงเป็นแฟนกันแล้ว ผมเคยไปบลอกเฟสแต่เธอก็ปลด โทรสัพเธอเสียผมก็เอาของผมให้ใช้
แต่ก็ยังเอาไปคุยกับคนนั้นเรื่อยๆ ขนาดเปนโทสับปุ่มกดนะ 5555 แล้วผมก็ซื้อโทรสัพสัมผัสให้ เล่นไลน์ได้
ตามคาด เธอก็ได้คุยกันคนอื่นผมก็ห้ามเเล้วแต่ไม่ฟัง จนผ่านมา 1 ปี ผมขึ้น ม.6 ผมได้บอกว่าถ้าคุยกะคนอื่นอีกจะเลิก
เขาก็ตกลง เพราะทุกทีเขาจะเป็นคนขอเลิก แล้วจากนั้นผมก็ไปล้อกอินไลน์ไว้ในคอม แล้วก็เป็นจิงเขาคุยกันแล้วลบ
เพราะผมบอกเขาแคปจอตลอด ถามตอนแรกก็ไม่ยอมรับ ผมเลยอ่านข้อความที่เห็น สุดท้ายก็บอกเลิก
แต่เขาไม่ยอม(เป็นครั้งแรก) แล้วง้อต่างๆ นานา ผมเลยตัดสินใจว่า จะไม่เสียใจและพร้อมเลิกกับคนนี้ตลอดเวลา
เหมือนกันเราทำใจที่จะเลิกเผื่อไว้แล้ว พอขึ้น ม.6 ชีวิตก็เปิดกว้างขึ้นได้ไปสอบนั่นนี่ เจอคนมากหน้าหลายตา
มันจึงทำให้ผมได้คุยกับคนหลายแบบ จนเป็นสิ่งที่เรียกว่ากิ้ก ปล.เกิดมากุไม่เคยมีกิ้กเลย 555
แล้วเธอก็จับได้เสียใจ แต่ไม่เลิก ผมเลยจำเป็นต้องเลิกคุยกับอีกฝั่ง แล้วมันก็ผ่านไปเรื่อยๆ ผมมีเธอจับได้แต่ไม่เลิก แล้วขอเลิกยังไงเธอก็ไม่เลิก
แล้วมาทำตัวน่าลำคานอีก พอผมเข้าปี 1 โลกของผมก็ไม่ต่างเดิมเป็นเหมือนเดิม จับได้แต่ไม่เลิก แต่เธอก็มีคุยๆ บ้าง แต่ผมไม่ได้สนใจ
พอขึ้นปี 2 เราก็มาอยู่หอด้วยกัน ผมก็เลยเลิกความเลวทุกอย่าง 5555 เพราะผมเป็นคนไม่ชอบมีปันหา ขี้ลำคาน แล้วเธอเป็นคนที่น่าลำคานมาก
จนตอนนี้ปี 3 ละ ผมรู้สึกว่าทักวันนี้มันก็ดีนะ แต่มันดีจริงๆ นะหรอ เรามีความสุขกับมันจริงหรอ
เพราะผมรู้ได้เลยว่าสิ่งที่เป็นอยู่มันไม่ใช่เรา ต้องทนไม่บ่นเวลาไม่พอใจ เพราะขี้เกียจมีปันหา ทำทุกอย่างเพื่อไม่เป็นปันหา
เป็นคนขี้ลำคาน ผมคิดว่าความสุขไม่ได้มาจากใจจริงเรา แต่เป็นสิ่งที่เราสร้างมันขึ้นมา
เราจะเลิกแบบตัดขาดก็สงสาร เพราะเขาเหมือนจะรักผมมาก แต่มันไม่ใช่อ่ะ ผมสับสนมากตอนนี้
จะอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ หรือ จะตัดไปเลย
ถ้าอยู่ผมก็ค้องทนเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ซึ่งผมไม่ร้องการและอยากเลิกมาก
แต่ถ้าตัดทิ้ง เธออาจไม่ได้เรียน เพราะทุกวันนี้ ผมคอยช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายอยู่ตลอด เธอเป็นคนน่าสงสารมาก คอยทำอะไรต่างๆ ให้ตลอด
เธอชอบทำตัวน่าลำคานด้วย เคยบอกจะเปลี่ยนตัวเองประมานล้านครั้งได้มั้ง ไม่เคยทำได้
แต่มันไม่ใช่ความสุขจริงๆ ของผมเลย ผมควรทำไงดีครับ เพราะผมก็ไม่รุ้เหตุผลจริงที่เธอไม่เลิกเป็นเพราะรักหรืออย่างอื่น
#เซลฟี่
อยู่กับแฟนแล้วไม่มีความสุขควรอยู่ต่อไปไหม ?
วันนี้ผมมีเรื่องอยากมาได้คำแนะนำหน่อย
เรื่องมีอยู่ว่านะครับ
ผมกับแฟนคบกันตอน ม.5 แฟนอ่อนกว่า 1 ปี นะครับเราคุยกันเรื่อยๆ
บ้านของผมก็เขาค่อนข้างฐานะต่างกันมากอยู่ เลยทำให้แม่ผมไม่ค่อยจะยอมรับ (เหมือนแม่ผัวในหนัง5555)
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น เราคุยกันมา 1 ปี แต่ระหว่างนั้นเธอก็คุยกัคนอื่นที่คุยก่อนผมตลอด
ทั้งที่ตกลงเป็นแฟนกันแล้ว ผมเคยไปบลอกเฟสแต่เธอก็ปลด โทรสัพเธอเสียผมก็เอาของผมให้ใช้
แต่ก็ยังเอาไปคุยกับคนนั้นเรื่อยๆ ขนาดเปนโทสับปุ่มกดนะ 5555 แล้วผมก็ซื้อโทรสัพสัมผัสให้ เล่นไลน์ได้
ตามคาด เธอก็ได้คุยกันคนอื่นผมก็ห้ามเเล้วแต่ไม่ฟัง จนผ่านมา 1 ปี ผมขึ้น ม.6 ผมได้บอกว่าถ้าคุยกะคนอื่นอีกจะเลิก
เขาก็ตกลง เพราะทุกทีเขาจะเป็นคนขอเลิก แล้วจากนั้นผมก็ไปล้อกอินไลน์ไว้ในคอม แล้วก็เป็นจิงเขาคุยกันแล้วลบ
เพราะผมบอกเขาแคปจอตลอด ถามตอนแรกก็ไม่ยอมรับ ผมเลยอ่านข้อความที่เห็น สุดท้ายก็บอกเลิก
แต่เขาไม่ยอม(เป็นครั้งแรก) แล้วง้อต่างๆ นานา ผมเลยตัดสินใจว่า จะไม่เสียใจและพร้อมเลิกกับคนนี้ตลอดเวลา
เหมือนกันเราทำใจที่จะเลิกเผื่อไว้แล้ว พอขึ้น ม.6 ชีวิตก็เปิดกว้างขึ้นได้ไปสอบนั่นนี่ เจอคนมากหน้าหลายตา
มันจึงทำให้ผมได้คุยกับคนหลายแบบ จนเป็นสิ่งที่เรียกว่ากิ้ก ปล.เกิดมากุไม่เคยมีกิ้กเลย 555
แล้วเธอก็จับได้เสียใจ แต่ไม่เลิก ผมเลยจำเป็นต้องเลิกคุยกับอีกฝั่ง แล้วมันก็ผ่านไปเรื่อยๆ ผมมีเธอจับได้แต่ไม่เลิก แล้วขอเลิกยังไงเธอก็ไม่เลิก
แล้วมาทำตัวน่าลำคานอีก พอผมเข้าปี 1 โลกของผมก็ไม่ต่างเดิมเป็นเหมือนเดิม จับได้แต่ไม่เลิก แต่เธอก็มีคุยๆ บ้าง แต่ผมไม่ได้สนใจ
พอขึ้นปี 2 เราก็มาอยู่หอด้วยกัน ผมก็เลยเลิกความเลวทุกอย่าง 5555 เพราะผมเป็นคนไม่ชอบมีปันหา ขี้ลำคาน แล้วเธอเป็นคนที่น่าลำคานมาก
จนตอนนี้ปี 3 ละ ผมรู้สึกว่าทักวันนี้มันก็ดีนะ แต่มันดีจริงๆ นะหรอ เรามีความสุขกับมันจริงหรอ
เพราะผมรู้ได้เลยว่าสิ่งที่เป็นอยู่มันไม่ใช่เรา ต้องทนไม่บ่นเวลาไม่พอใจ เพราะขี้เกียจมีปันหา ทำทุกอย่างเพื่อไม่เป็นปันหา
เป็นคนขี้ลำคาน ผมคิดว่าความสุขไม่ได้มาจากใจจริงเรา แต่เป็นสิ่งที่เราสร้างมันขึ้นมา
เราจะเลิกแบบตัดขาดก็สงสาร เพราะเขาเหมือนจะรักผมมาก แต่มันไม่ใช่อ่ะ ผมสับสนมากตอนนี้
จะอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ หรือ จะตัดไปเลย
ถ้าอยู่ผมก็ค้องทนเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ซึ่งผมไม่ร้องการและอยากเลิกมาก
แต่ถ้าตัดทิ้ง เธออาจไม่ได้เรียน เพราะทุกวันนี้ ผมคอยช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายอยู่ตลอด เธอเป็นคนน่าสงสารมาก คอยทำอะไรต่างๆ ให้ตลอด
เธอชอบทำตัวน่าลำคานด้วย เคยบอกจะเปลี่ยนตัวเองประมานล้านครั้งได้มั้ง ไม่เคยทำได้
แต่มันไม่ใช่ความสุขจริงๆ ของผมเลย ผมควรทำไงดีครับ เพราะผมก็ไม่รุ้เหตุผลจริงที่เธอไม่เลิกเป็นเพราะรักหรืออย่างอื่น
#เซลฟี่