เราทั้งคู่คบเพศเดียวกันครับ ไม่เคยคิดเลยว่าวันนึงเราจะกลายเป็นคนที่ทำความรักพัง สุดท้ายคนที่ทรมานก็กลายเป็นเราเอง เรารู้จักกันคุยกันมา2ปีครับ ก่อนตัดสินใจคบกันแรกๆก็หวานดี พอผ่านไป1ปี 2ปี ก็ไม่ต่างจากคู่อื่นๆ คืออยู่ด้วยกันอาจจะเกิดความเคยชินแต่ก็ยังรักกันเหมือนเดิม แต่วันที่เรารู้สึกเหมือนคนจะสติแตกคือวันที่จับได้ว่าแฟนไปทีไรกะคนอื่นตอนที่เราไปเป็นทหาร ชม.นั้นช็อคสุด สั่นทั้งตัวทำไรไม่ถูก จนคุยกับแฟน แต่เขากลับบอกว่ามันนานมาแล้ว แล้วพูดเหมือนเขาไม่ได้รู้สึกผิดอะไรเลยที่เขาทำ อะเราเข้าใจเลยตัดสินใจยอมหัวใจตัวเองคบต่อ ช่วงนั้นเป็นอะไรที่ระแวงมาก ยิ่งห่างยิ่งกระวนกระวายเหมือนคนบ้า ก็เพราะที่เขาทำเหมือนไม่รู้สึกผิดอะไรนี่แหละ มันกลับทำให้เราคิดว่าถ้าวันนึงเราทำแบบนี้มั่งให้เขารู้ อยากจะรู้ว่าเขาจะรู้สึกยังไง พอมาวันนึงเราไปคุยกับคนคนนึงน่ารักมากคุยกันสักพักแล้วก็เจอกันก็ตามสเต็ป ผ่านไปหลายเดือน ล่าสุดเมื่อวันอาทิตย์ที่24 ที่ผ่านมา เขาจับเราได้มั่ง เราเองได้แต่นั่งเงียบ เขาถามไรเราก็ตอบไปตรงๆ จนเขาเอ่ยขึ้นมาว่า "เอางี้มั้ยงั้นเรามาเป็นพี่น้องกัน" เราเงียบไม่พูด สรุปคือเขาตกลงมันเองกับสถานะนี้ ตั้งแต่วันนั้นเรามานั่งคิดอยู่ตลอดว่าการแก้แค้นไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นมาเลย แล้วคนที่รู้สึกเจ็บกลับเป็นเราเอง ขอโทษเขาแต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย อยากจะบอกกับคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ว่า ให้อภัยกันดีที่สุดครับ อย่าคิดแก้แค้นกับเรื่องแบบนี้เลย สุดท้ายคนที่เจ็บคือตัวเราเอง แต่ใจเรายังรักเขาอยู่แต่ในเมื่อเขาต้องการแบบนั้นเราก็ยอมถอย จำยอมต่อความผิดที่ทำ นี่แหละครับ"ของขวัญปีใหม่2018"
ของขวัญปีใหม่2018 "เลิกกับแฟน"