เป็นพี่สาวคนโตนี่โคตรลำบากจังเนอะ

รู้สึกว่าน้ำมันมันแพงจังเลยแพงกว่าประเทศอื่นเขา ข้าวของก็แพงตาม ก๊าซหุงต้มก็แพง เหนื่อยจัง ขายของก็ไม่ค่อยดี

ทำไมเราบอกคนในครอบครัวว่เป็นเด็กนี้เหนื่อยจังอยากออกมาพักบ้างคนในคริบครัวกลับบอกเป็นผู้ใหญ่มันเหนื่ยกว่าตั้งเยอะแค่เรียนๆมันจะไปเหนื่อยกว่าคนหาเงินตรงไหนไม่ใช่ว่าเราไม่เข้าใจนะว่ากลายเป็นผู้ใหญ่มันเหน

ผมเห็นผู้ใหญ่หลายคนหรือแม้กระทั่งเพื่อนรุ่นเดียวกันเอง(ม.5) ชอบบ่น "อยากกลับไปเป็นเด็กจัง" แล้วก็แบบ ไม่ต้องรับผิดชอบอะไร อยากทำอะไรก็ทำ มีคนคอยดูแล บลา ๆ ๆ แต่ แต่ พอผมมามองดูชีวิตตัวเองตอน

นี่เป็นคำถามที่ถามตัวเองทุกวัน ว่ามันต้องเหนื่อยขนาดนี้เลยหรอ ทำไมไม่เห็นเหมือนคนอื่นๆเลย เพราะต้นทุนชีวิตมันมีไม่เท่ากันใช่ไหม ทำไมชีวิตเราถึงเหนื่อยจัง ถึงลำบากจัง ไหนจะเรียน ไหนจะทำงาน ไหนจะเรื่อ

สวัสดีครับทุกคน วันนี้ขอมาแชร์เหตุการณ์สด ๆ ร้อน ๆ เพราะเช้านี้ผมเพิ่งเจอเรื่องที่ทั้งเหนื่อย ทั้งงง ทั้งทำใจ… เลยเอามาเขียนไว้เผื่อเป็นประสบการณ์ให้คนที่ขับรถบนท้องถนนครับ 📌 เหตุการณ์เริ่มต้น

บอกตรงๆเห็นแล้วรำคาญ..... ทำเป็นสองจิตสองใจ ทั้งๆที่ในหัวแมร่,,ง ก็แช่งแมนยูให้แพ้อยู่แล้ว ทำเป็นมาแอ๊บ เอาเรื่องกลุ่นเพื่อนมอยส์มาอ้าง แรกๆก็ขำดีนะ หลังๆโคตรน่าเบื่อ พอแมนยูแพ้ก็ออกมากระโดดโลดเต้น.

คำว่า passion คือโคตรน่ากลัวเลยอะ ต้องบอกก่อน ว่าเราทำงานมา 3 ปีกว่า ( น้อยรึเปล่านะ )** เราหมด passion ในการทำงานเป็นอย่างมาก มองไปทางไหนคือเราเบื่อ และ ถอนหายใจหลายครั้งมาก ใครเคยเป็นบ้าง เหมือนว่าเ

ตอนเด็กๆ เราเคยโกรธแม่มากเลย… เพราะบ้านเราอยู่ชานเมืองแบบไกลสุดๆ เดินทางลำบาก รถก็น้อย รถเมล์บางทีรอเป็นชั่วโมง พอจะไปเที่ยวกับเพื่อนทีไร เราต้องออกจากบ้านก่อนคนอื่น แต่กลับไปถึง “ช้าที่ส

ไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย มันหดหู่ เศร้าใจลึกๆ ยึดติด ไม่ปล่อยไม่วาง ที่บ้านเราเองก็เลี้ยงหมา/แมว ยังเข้าใจได้ว่าเค้ามีคนคอยดูแลเวลาเจ็บป่วย แต่ถ้าเป็นหมาหรือแมวจร ไม่มีเจ้าของ เวลาบาดเจ็บหรือเจ็บป่วย ก