การตัดสิน ตัวยายถูกสอนตั้งแต่เด็กว่า ต้องเลือกคำตอบที่ถูกต้องเพียงหนึ่งเดียว จนติดเป็นนิสัย ว่าพบอะไรเพียงแค่เสี้ยงวินาที ก็มีคำตอบของเองเรื่อยเปื่อยไปแล้ว การเป็นอย่างนี้ทำให้ยายรู้สึกว่า ยายปิดตัวเองทำให้คนอื่นเข้าถึงยาก และที่ยิ่งไปกว่านั้นยายเองก็เข้าถึงคนอื่นยากเช่นกัน การรู้สึกแบบนี้ค่อยๆเกิดหลังจากยายเริ่มหยุดตัดสินคนอื่น เริ่มจาก กรณีเวลาฟังข่าวหรือใครเล่าอะไรแบบที่เป็นทั่วไปนะ (ไม่ใช่ว่าที่คนื่อนมาปรึกษานะ อันนั้นต้องคิดตามและฟัง) 1. เม้มปากไว้ 2. แล้วฟัง 3. หยุดแค่นั้น ไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ มันจะเริ่มชินยายจะ รู้สึกไม่หงุดหงิด เพราะยายไม่คาดหวังกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หรือกำลังจะเกิดอะไรทั้งนั้น ก็แค่ปล่อยมันไป อันนี้รวมถึงการตัดสินตัวเราจากคนอื่น เหมือนเดิม เม้มปากไว้แล้วฟัง หยุดแค่นั้น ไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น ก็แค่ปล่อยมันไปเหมือนเดิม ... รู้สึกได้ว่าชีวิตยายเบาขึ้น เรื่องในหัวมันลดลง เหมือนหัวใจมันคลี่ออก ทำให้สามารถมีรอยยิ้มกับแค่การเห็นดอกไม้หรือใบไม้ไหวไปตามลม
Stop to judge
การตัดสิน ตัวยายถูกสอนตั้งแต่เด็กว่า ต้องเลือกคำตอบที่ถูกต้องเพียงหนึ่งเดียว จนติดเป็นนิสัย ว่าพบอะไรเพียงแค่เสี้ยงวินาที ก็มีคำตอบของเองเรื่อยเปื่อยไปแล้ว การเป็นอย่างนี้ทำให้ยายรู้สึกว่า ยายปิดตัวเองทำให้คนอื่นเข้าถึงยาก และที่ยิ่งไปกว่านั้นยายเองก็เข้าถึงคนอื่นยากเช่นกัน การรู้สึกแบบนี้ค่อยๆเกิดหลังจากยายเริ่มหยุดตัดสินคนอื่น เริ่มจาก กรณีเวลาฟังข่าวหรือใครเล่าอะไรแบบที่เป็นทั่วไปนะ (ไม่ใช่ว่าที่คนื่อนมาปรึกษานะ อันนั้นต้องคิดตามและฟัง) 1. เม้มปากไว้ 2. แล้วฟัง 3. หยุดแค่นั้น ไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ มันจะเริ่มชินยายจะ รู้สึกไม่หงุดหงิด เพราะยายไม่คาดหวังกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หรือกำลังจะเกิดอะไรทั้งนั้น ก็แค่ปล่อยมันไป อันนี้รวมถึงการตัดสินตัวเราจากคนอื่น เหมือนเดิม เม้มปากไว้แล้วฟัง หยุดแค่นั้น ไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น ก็แค่ปล่อยมันไปเหมือนเดิม ... รู้สึกได้ว่าชีวิตยายเบาขึ้น เรื่องในหัวมันลดลง เหมือนหัวใจมันคลี่ออก ทำให้สามารถมีรอยยิ้มกับแค่การเห็นดอกไม้หรือใบไม้ไหวไปตามลม