เครียดกับทุกสิ่งที่เป็นอยู่

สวัสดีค่ะ วันนี้มาบ่นอีกกระทู้หนึ่งเนอะ555 เกริ่นก่อนนะ หนูเป็นเด็กอายุ16 ที่ต้องทำงาน เลี้ยงน้อง และเรียนกศน.ไปด้วย อีกอย่างหนูมีโรคประจำตัวคือหอบหืดและภูมิแพ้อากาศค่ะ มันก็ลำบากนิดหน่อยค่ะ555 อาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์ที่หนาวมากเนอะ อาการหนูจะกำเริบบ่อยต้องพ่นยาถี่ขึ้น ทำให้หนูทำงานได้น้อยลง ทำงานหนูก็จะมีอาการซึม ทำงานช้าลง งานหนูทำเกี่ยวกับมะพร้าวค่ะฉะนั้นต้องเจอฝุ่นจากใยมะพร้าวและอีกหลายอย่างที่ทำให้หนูแพ้ หนูเลยขาดงาน แต่รู้อะไรมั้นคะ หนูโดนนายจ้างว่าแม่เลยเอามาด่าหนูยกใหญ่เลยค่ะด่าจนหนูนั่งร้องให้มันตรงนั้นเลยค่ะ เขาว่าหนูขี้เกรียจทำงาน หน้าไม่เต็มใจทำงาน โดนดูถูกสาระพัดค่ะ ทั้งที่บอกไปแล้วว่าหนูไม่สบาย แต่หนูขอแม่หางานทำใหม่เป็นร้านขายของซึ่งไม่หนักกับหนูมากแม่บอก นายจ้างคงไม่ยอมแม่หาว่าหนูเลือกงาน แต่งานที่ทำอยู่หนูต้องฝืนตัวเองทำ เครียดมากค่ะเหนื่อยที่ไม่มีใครเข้าใจ จนบ้างครั้งคิดว่าอยู่ไม่ไหวแล้ว ไม่อยากอยู่อีกแล้ว หนูเริ่มเก็บตัว พูดกะคนอื่นน้อยลงเบื่อกับทุกสิ่งที่ต้องเจอในทุกวัน เบื่อสังคม หนูจะทำไงดีคะ แค่นี้เป็นส่วนหนึ่งที่หนูเจอมา มีอีกเยอะที่หนูต้องแบกไว้