พี่สาวเราเห็นแก่ตัวหรือเราเห็นแก่ตัว?

เราเรียนจบแล้วแม่ฝากมาอยู่กับครอบครัวพี่สาว เขามีสามีกับลูก1คน แม่เราให้พี่สาวฝากเราทำงานจนได้ที่ทำงานเดียวกันกับพี่เพราะบ้านแม่อยู่ไกลมันเดินทางไปมาไม่สะดวก แล้วเรื่องก็เริ่มต้นที่ วันที่เราหยุดงานเขาจะไม่กระตือรื้อร้นที่จะให้ลูกไปโรงเรียนแล้วให้เราดูแลลูกเขาอยู่บ้าน เด็ก5ขวบค่ะ จะซนแค่ไหนแล้วนี้ไม่ชอบเด็กแต่ไม่อยากมีอคติเลยดูให้ทั้งวัน ครั้งแรกไม่เท่าไรมันจะมีครั้งที่สองสามคือทุกครั้งที่เราหยุดงานเขาจะให้เราดูลูกให้เขาตลอดตลอด วันหยุดคือไม่ได้หยุด แล้วเด็กมันงอแงอยากกินอะไรเราก็ซื้อให้ พี่เรารู้ค่ะแต่ไม่ฝากเงินอะไรไว้เป็นค่าขนมลูกเลย เราก็เอ้อช่างมัน จนมีครั่งหนึ่งเราป่วยทำงานไม่ไหวขอที่ทำงานหยุดงานอยากพักผ่อนมากเพราะเพลียสุดๆ พี่สาวเราไม่ให้ลูกไปโรงเรียนให้เราอยู่ดูแลเราก็โมโหมากคือเราป่วยแต่เขาให้เราดูลูกให้แล้วเด็กมันปกติไม่ให้อะไร จะให้มาติดหวัดกับเราเหรอทำไมแม่เขาไม่คิดบ้างพอเราโวยวายว่าถ้าเกิดนี้ไปทำงานจะให้ลูกอยู่กับใคร!  นางอ่านไม่ตอบโทรไปหาแม่เราว่าเราหยุดงาน แม่โทรมาด่าเราคือ งง?  เราป่วยเราก็ขอเจ้านายแล้วไม่รู้พี่เราไปใส่ไฟอะไรกับแม่แม่ด่าเรายับเลย เราเลยบอกว่านี้ป่วยนะเลยขอหยุดงาน จนเราทะเลาะกับแม่ไปยกหนึ่งต่อด้วยดูแลลูกสาวของพี่อีก คือ..หยุดมาดูหลานดีๆนี้เอง และด้วยความที่มาอยู่กับเขาเราก็ไม่อยากเป็นภาระ ล้างจาน หุงข่าว ป้อนข้าวเด็ก ถามว่าพี่สาวเรากลับบ้านมาทำอะไรมั้ยเราตอบเลยว่า ไม่ กลับบ้านบอกเหนื่อยโดดขึ้นโซฟาเปิดซีรีย์เกาหลีดู จนนี้ต้องเดินไปล้างจานเอง ทำกับข้าวป้อนข้าวหลาน ส่วนคนเป็นพ่อก็เอาแต่ดูทีวีไม่สนใจลูกขนาดจะอาบน้ำให้ลูกตัวเองยังเกี่ยงกัน เราเลยตัดความรำคาญเอาหลานไปอาบน้ำเอง  ของกินก็ออกเงินซื้อมาทำให้กิน ผงซักฟอกหมดนี้ก็ไปซื้อและเวลาพี่สาวจะซักผ้าก็เอาของเราไปใช้ ถามว่าของหมดเขาไม่เคยจะซื้อมาเติมมีแต่เราซื้อแล้วเขาเอาไปใช้จนเราเริ่มระอา บางทีเราซื้อกับข้าวมาไว้แล้วเดินไปอาบน้ำซักเสื้อทำงานเพราะมีสองตัวซักสลับกันใส่วันเว้นวันเดินออกมาจะกินข้าว กับข้าวเราหมดจ้า นางกินกับผัวนางหมดเราก็ขี้เกียจพูดเดินออกไปนั่งกินก๋วยเตี้ยวนอกบ้าน  บางทีพี่สาวเราหยุดงาน เสื้อผ้าลูกผัวไม่ซักเรากลับบ้านมาจานก็ยังไม่ได้ล้างเราทนไม่ไหวจนต้องเดินไปล้างเอง คือในบ้านถ้าเราไม่ล้างมันก็คาอ่างล้างจานอยู่ 2-3วันคือไม่มีใครล้าง และมีรอบหนึ่งเงินเดือนเราออก เขาก็เห็นว่าเจ้านายให้เงินเราแล้วมีเพื่อนพี่สาวเอาเงินมาคืน3500แต่เขาให้แบงค์พันมาสี่แบงค์พี่สาวเราเลยยืมเงินเรา500ไปทอนเพื่อนเขา เราบอกว่าอีก4วันจะมาเอาคืนนะเดียวกลับไปหาพ่อก่อน พอเรากลับมาแล้วขอเงินคืนเขาบอกไม่มี เกี่ยงไม่คืนแต่มีเงินไปเที่ยวซื้อของ. เราเลยแบบ..เห้ออ  เราอึดอีดมากงานที่ทำสนุกนะแต่เราอึดอัดกับสภาพแวดล้อมตอนนี้มาก พอเราโวยวายพี่สาวเราก็โทรไปหาแม่บอกว่าเราอยากเรียนต่อไม่มีความอดทนในการทำงาน แม่ก็ด่าเราคือแม่เราจะฟังแต่พี่สาวเรา เราอธิบายไปแม่เราก็ไม่ฟัง  จนเราเหนื่อยใจไปหมดแม่โทรหาเราไม่เคยมีกำลังใจให้เราอยากสู้ต่อมีแต่ด่า มีแต่ว่า เราคิดว่าถ้าทำงานมีเงินเก็บอีกนิดจะย้ายออกไปอยู่ข้างนอกน่าจะมีเวลาส่วนตัวให้เราบ้าง พอเราถามว่าแถวนี้มีที่พักมั้ย พี่สาวเราก็โทรไปหาแม่จนแม่โทรมาด่าเราว่าไม่มีความอดทน  พิมพ์ไปก็น้อยใจตัวเองไปอยากจะหายๆไปเลยก็มี