คือผมเลิกกับแฟนมาได้ซักพักหนึ่งแล้วคับประมาณ4เดือนแต่ทุกวันนี้ก็ยังลืมเขาไม่ได้ แต่ก็ไม่ขนาดว่าอยู่ไม่ได้นะครับคือผมจะเล่าให้ฟังว่าเหตุผลที่เขาไปจากเราคืออะไร เราทะเลาะกันบ่อยครับเพราะผมงี่เง่า ชอบประชด พูดทำร้ายจิตใจเขา ชอบบอกเลิก ไม่เข้าใจเขาแต่ที่เป็นแบบนี้ทุกคนก็น่าจะรู้นะคับว่าทำไมก็เพราะรักเขาไม่อยากเสียเขาไปนั่นแหละคับ พอเราไกลกันเขาไปเรียนมหาลัย ส่วนผมม.6 เขาก็บอกผมว่ารักผมน้อยลงแล้วก็ถ้าบอกเลิกอีกจะไม่ยื้อแล้วนะ
แล้วพอมาถึงวันที่เราเลิกกันจริงๆ ผมบอกเลิกเขาคับตามปกติเพราะเขาทำให้ผมไม่พอใจมากๆ เขาไม่เคยหายไปไหนนานๆโดยไม่บอกผมก่อนเลย
วันนั้นผมโกรธมากเลยบอกเลิกไปแต่ในใจไม่คิดจะเลิกเลยนะคับเพราะคิดว่าเดี๋ยวก็ดีกัน พอเขากลับมาเราก็คุยกันผมก็บอกว่าดีกันขอโทษที่บอกเลิก
แต่ท่าทีเขาแปลกไปเขาบอกว่าพอแล้ว ไม่เอาแล้ว ผมก็ร้องไห้เสียใจ ผมยื้อทุกอย่างคับ ตอนแรกเขาบอกผมแค่ว่าไม่เอาแล้วไม่อยากทำร้ายผมอีกแล้ว
ผมถามว่าทำไมๆๆๆเขาก็ตอบแค่ว่าก็บอกไปหมดแล้ว สรุปผมเค้นความจริงได้คือเขามีคนใหม่คับ เขาบอกว่าก็หมดรักผมนานแล้ว ที่ยังอยู่ด้วยเพราะไม่อยากให้ผมเสียใจ แล้วผมก็บอกว่าเห้ยกูอยู่ม.6นะเว้ยมาทิ้งกันแบบนี้ได้ไงกูต้องการกำลังใจตอนอยู่ม.6กูยังไม่ทิ้งเลย อนาคตกูนะเว้ยมันก็พังดิ
เขาก็บอกว่าแล้วกูละ กูเจอคนใหม่เขานิสัยดี กูก็อยากสานต่อ ลืมกูซะเขาบอกผมแบบนี้ แล้วหลังจากนั้นเราก็เลิกกันคับ ผมใช้เวลาที่อยู่คนเดียวนั่งคิดทบทวนดูว่าเออมันก็ใช่ที่เราก็ทำร้ายเขาเหมือนกัน นิสัยไม่ดีใส่เขา ชอบบอกเลิก คิดแล้วก็โกรธตัวเองนะแต่ก็เป็นบทเรียน ให้อภัยเขา แต่ที่ยังคาอยู่ในใจคือเขาหมดรักเราเพราะเรา

จริงหรือเขา

กว่าแต่เราไม่รู้คับ
เลิกกับแฟนอยากรู้ว่าเขาไปเพราะเราผิดหรือเขาไม่รักเราตั้งแต่แรกแล้ว
แล้วพอมาถึงวันที่เราเลิกกันจริงๆ ผมบอกเลิกเขาคับตามปกติเพราะเขาทำให้ผมไม่พอใจมากๆ เขาไม่เคยหายไปไหนนานๆโดยไม่บอกผมก่อนเลย
วันนั้นผมโกรธมากเลยบอกเลิกไปแต่ในใจไม่คิดจะเลิกเลยนะคับเพราะคิดว่าเดี๋ยวก็ดีกัน พอเขากลับมาเราก็คุยกันผมก็บอกว่าดีกันขอโทษที่บอกเลิก
แต่ท่าทีเขาแปลกไปเขาบอกว่าพอแล้ว ไม่เอาแล้ว ผมก็ร้องไห้เสียใจ ผมยื้อทุกอย่างคับ ตอนแรกเขาบอกผมแค่ว่าไม่เอาแล้วไม่อยากทำร้ายผมอีกแล้ว
ผมถามว่าทำไมๆๆๆเขาก็ตอบแค่ว่าก็บอกไปหมดแล้ว สรุปผมเค้นความจริงได้คือเขามีคนใหม่คับ เขาบอกว่าก็หมดรักผมนานแล้ว ที่ยังอยู่ด้วยเพราะไม่อยากให้ผมเสียใจ แล้วผมก็บอกว่าเห้ยกูอยู่ม.6นะเว้ยมาทิ้งกันแบบนี้ได้ไงกูต้องการกำลังใจตอนอยู่ม.6กูยังไม่ทิ้งเลย อนาคตกูนะเว้ยมันก็พังดิ
เขาก็บอกว่าแล้วกูละ กูเจอคนใหม่เขานิสัยดี กูก็อยากสานต่อ ลืมกูซะเขาบอกผมแบบนี้ แล้วหลังจากนั้นเราก็เลิกกันคับ ผมใช้เวลาที่อยู่คนเดียวนั่งคิดทบทวนดูว่าเออมันก็ใช่ที่เราก็ทำร้ายเขาเหมือนกัน นิสัยไม่ดีใส่เขา ชอบบอกเลิก คิดแล้วก็โกรธตัวเองนะแต่ก็เป็นบทเรียน ให้อภัยเขา แต่ที่ยังคาอยู่ในใจคือเขาหมดรักเราเพราะเรา