ชอบใช้ชีวิตคนเดียว เเต่บางทีไม่ชอบการโดนมองว่าไม่มีเพื่อน???

เราชอบใช้ชีวิตคนเดียวมากๆ ตอนทำงานอดิเรกที่ชอบ (มีโลกส่วนตัวน้ำท่วมไม่เคยถึง)

ไปไหนมาไหนเองได้ เดินเรียนอะไรคนเดียวได้ เเต่ไม่ชอบสายตาเวลาคนมองมา

ถามว่าเราคุยกับเพื่อนได้ไหม ได้คุยเยอะด้วย เเต่เขาจะไม่ค่อยกล้าคุยกะเรา

(เราไม่สนิทกับเพื่อนในห้อง เเต่สนิทกับเพื่อนนอกห้องมากกก ก ล้านตัว  )

หลายคน(ในห้อง)มองเราเป็นตัวประหลาด ไม่อยากคุยด้วย เราทำอะไรด้วยตัวเอง

ไปห้องน้ำก็ไปเอง ไม่ต้องมีเพื่อนเดินตามต้อยๆ หรอก เเต่อย่างที่บอกสังคม รร.

กดดันมากก เพราะคนส่วนใหญ่จะอยู่เป็นกลุ่มๆ คู๋ๆ กัน เรานี่ฉายเดี๋ยว จนคนจะมองเเปลกเเยกไม่เข้าพวก บ้างว่าไม่มีเพื่อนคบละมั้ง

เราอยากไปเป็นคู่ไหมอยากเเต่ไม่มีใครชวนเราเลย เราเคยชวนเเต่ก็ไม่สำเร็จ เลยกลับมาใช้ชีวิตคนเดียว..

ถ้าเป็นเวลากิจกกรมเราจะร่าเริงปกติเฮฮาออกเเนวเฟรนลี่ เพื่อนๆจะงงเพราะปกติไม่ค่อยพูด ถ้าเรียนคือเรียนไม่พูดเลย

เราเคยจะเฟรนลี่เพราะอยากมีเพื่อนเเต่พัง เพราะเพื่อนบอกเราเฟคเกิน (ก็จริง) เเต่การเป็นตัวของตัวเองบางทีก็ไม่มีคนชอบ

เราควรทำไงดี