สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกที่เราพึ่งจะมาเขียนกันนะคะ

เคยเจอคนที่เรารักมากมั้ยคะ เเบบรักมากสุดๆเลยเเต่เขาไม่ยอมสนใจเราถึงเราจะสารภาพเเล้วก็ตาม อ๋อใช่เราลืมเเนะนำตัวเสียมารยาทไปไหมคะ สวัสดีค่ะเราชื่อ(ขอไม่เอ๋ยชื่อจริงๆนะคะ)คังนยอนละกัน อายุ 13  เพราะอะไรหน่ะหรอก็เราชอบเกี่ยวกับเกาหลีมากๆ อะไรๆก็เกาหลีๆมีเเต่คนบอกว่าเรามันปัญญาอ่อนสุดๆเเต่ชั่งมันเถอะค่ะ เเต่ที่จริงเเล้วมันก็เกี่ยวน่ะเพราะว่าติ่งเกาหลีอย่างเราต้องอยากได้ผู้ชายดีๆเหมือนโอปปาจริงไหมคะ 555 นั้นมันในละครนิยายที่เราจะจิตนาการออกมาให้เห็น เเล้วเคยเจอะในชีวิตจริงไหม? ก็มันจะไปมีได้ไงหล่ะทุกคนคงจะคิดอย่างนี้สิน่ะ


ก็ไม่กับบางคนหรอกสิ่งที่เราเจอนั้นเรียกว่ามันยิ่งใหญ่มากๆ ต้องเล่าย้อนกลับไปตั้งเเต่ปีที่เเล้วเอง

ตอนนั้นเรากำลังขึ้นม.1เด็กไปไหมที่จะมาคุยเรื่องความรัก ถ้าคนที่ยังอยู่เเถวๆรุ่นเราก็คงจะมีน่ะเรื่องเเบบนี้ก็ตอนนั้นเราไปประชุมผู้ปกครอง ก็ไปตามปกติเดินหาเพื่อนอยู่ในช่วงวัยรุ่นเเต่พอมาที่จะเข้าห้องเพื่อพบครูประจำชั่นของตังเองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเรานั้นเป็นผู้ชายคนนึงที่เเบบ....ดูดีมากย้ายมาจากกรุงเทพเดินผ่านเราไปเเต่เราสองคนก็ได้จ้องตากันอยู่เเค่ช่วงพริบตา นั้นเเหละค่ะ"โอปปา"ในชีวิตจริง


เมื่อถึงวันเรียนตามปกติตอนเข้าเเถวตอนเช้าเป็นอะไรที่ไม่อยากเข้าเเถวมากๆเเต่มันอาจจะเป็นเรื่องดีๆก็ได้ เราได้ยืนตรงที่เดียวกับเขาพอดี ตอนนั้นเขิลน่ะเเต่เราไม่เเสดงออกเพราะว่าเราต้องทำความรู้จักกันก่อน เมื่อถึงเวลาครูจะใหัลุกเเนะนำชื่อตอนนี้เเหละที่เราจะได้ยินเสียงของเขาซักที

"สวัสดีคับ ผมชื่อ.................."ตอนนั้นใจเราลอยมากค่ะ ทุกคนคงเคยเป็นไหมเราเเค่มองเขาเเรกเเต่กับถูกดึงดูดด้วยน้ำเสียงเข้าไป

พอถึงวันไหว้ครูช่วงนั้น เขาคนนั้นก็ได้ถือพานไหว้ครูพอดีแต่ว่ามันต้องเกิดก็คู่ของเขายังไม่มาครูก็เลยจับเราไปถือพานเเทนเพื่อนคนนั้น เราคิดว่ามันคือสิ่งที่ดีที่สุดเเล้ว


เเต่ทุกคนอย่างพึ่งฟินอะไรทั้งนั้น พอผ่านไปจะเข้าเทอมสองตอนนั้มันเป็นวันลอยกระทงเราไม่ได้มาเเต่เพื่อนบอกว่าวันนั้ไม่ได้เรียนเเต่ช่วยครูทำกระทงไปเเจกวัด เราก็คิดว่ามันไม่ีอะไรหรอกพอวันศุกร์ที่เราได้มาทำกระทงเพื่อนที่สนิทกับเรามากกว่าได้พาเราไปคุยเเบบล้อมวงกัน เพื่อนคนนึงมันพูดขึ้นมาว่า

"นี้รู้ไหมว่าตอนที่ไม่มาเนี้ยมันเกิดอะไรขึ้น"

เราก็งงๆ ทำไมถึงพูดกับเราอย่างนั้น เเต่มันบอกว่าตอนที่เราไม่อยู่เพื่อนข้างห้องมันมานั่งอ่อยทั้งๆที่รู้ว่าเราชอบมาก เเต่เราเป็นคนที่คิดบวกไงอันนี้ไม่ได้ล้อเล่นเราก็เเค่คิดว่าเพื่อนต่างห้องไรเงี้ย เเต่เพื่อนของเราก็ยังยืนยันว่ามันชอบเขา

ตอนนั้นเราไม่เชื่อเลยหันไปดูเเต่สิ่งที่เราเห็นนั้นมันบาดตามากๆๆ เขากำลังนั่งกอดกันอยู่ เรามองเเล้วมองอีกจนทนไม่ไหวเลยลุกไปที่อื่นผู้หญิงข้างห้องมันก็หันมามองเราน่ะเเต่ไม่ลุกหนีไปไหนเลย เราเดินออกไปเพราะโมโหเเล้วเจ็บมากๆ เราก็เลยไปซื่อน้ำเเล้วกลับมานั่งทำกระทงต่อเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

พอช่วงเย็นนี้เเหละที่เราจะไม่มีวันืมอีกเลย เพื่อนเราเอาโทรศัพศ์ใส่กระเป๋าเ้วเข้าไปคุยกับผู้หญิงคนนั้นเเต่ที่จริงก็สนิทอยู่เเต่ไม่มากเท่าไหร่เพื่อนเราเเค่ถามว่าคิดอะไรกับคนที่นั่งกอดเรา มันเลยตอบว่าชอบดิ ของเเบบนั้นอ่ะ เราเเบบไม่โกรธน่ะเเต่เจ็บเว้ย

เมื่อผ่านไปอีกสองสามอาทิตย์ คือเเบบเราไม่รู้ว่าทุกคนเป็นไหมเเต่เราเป็นหนักมาก เราชักเมื่อรู้ว่าเขากับผู้หญิงคนนั้นคบกันได้สองเดือนเเล้ว ตอนนั้เราไม่เชื่อไงเราตายด้านมากเราเลยไปถามคนบอกเรา เขาเป็นครูน่ะคะครูบอกเราอย่างนี้เพราะว่าสองคนนั้นชอบเข้าห้องครูไปช่วยครูบ่อยๆเเล้วครูบอกว่าตอนเที่ยงวันนี้เห็นมันมานั่งจ้องหน้ากันครูเลยเข้าไปถามว่าเป็นอะไรกันเเน่สองคนนี้ ไอผู้หญิงบอกว่าเป็นเเฟนกันเเล้วค่ะส่วนเรานี้เงิบเลย เราร้องไห้ก่อนเเล้วพูดคำเดียวซ้ำๆว่า

"ไหนบอกว่าไม่ชอบไง!!!"


พอเราพูดเเบบนั้นไปเราชักเลยเหมือนอาการคนเป็นลมหมูที่ชอบกัดลิ้นอะค่ะ เเต่เราโดนเพื่อนยื้อสติมาได้เพื่อนเราเข้ามากอดเราไว้เเล้วพูดว่า

"กุเข้าใจน่ะ"

เเล้วมันก็พาเรากลับบ้านเรากลับมาถึงปุ๊ปตอนนั้นสติเรามาอยู่ เราเลยทนไม่ไหวเลยกดเเชทไปหาเขาเเล้วทุกอย่างเเต่มันออกมาไม่ดีเลยเขาบอกว่าเขาไม่ชอบเราเเต่เขาชอบผู้หญิงคนนั้น เราเลยถามว่าทำไมถึงไม่ชอบเราทั้งที่เราก็เคยช่วยนายทุกอย่างเราดีกับนายทุกอย่างเรายิ้มให้นายตลอดเวลาช่วยสอนการบ้านให้ถ้าข้อไหนไม่รู้เเต่เราก็ชอบเเกล้งบ้าง ชอบเเบบเราเป็นคนที่ชอบจี้เอวเขาเเล้วเขาก็เล่นกับเรา เเต่มันไม่ใช่อย่างงั้นไงเขาตอบมาว่า


เราไม่ชอบเธอเพราะว่าเธอชอบพวกเกาหลี เราไม่เพราะว่าเธอมันอ้วน เธอมันดำ ตาตี่ ตัน เเต่เราชอบเเบบหุ่นดีๆขาเรียว ผอมบางเเต่ไม่เอาเเบเธอ


ซึ่งเราก็คิดว่าทำไมเขาถึงชอบเเบบนั้น เราถามไปว่าถ้าเราผมเราสวยจะมีโอกาสบ้างไหม เขาก็ตอบเรามาว่า

ผอมใหัได้ก่อนเถอะ



นั้นเเหละค่ะจนตอนนี้เราเหมือนเดิมไม่มีวิธีไหนที่จะช่วยให้เราดูดีขึ้น เเต่เมื่อมาปรึกษาเพื่อน เพื่อนบอกว่าถ้าจะลดก็ควร
ทำเพื่อตัวเองไม่ใช่เพื่อผู้ชาย ถ้ามันรักเราจริงมันจะไม่รักเราจากภายนอกหลอกมันคงจะคบกับเรานานเเล้ว

ดังนั้นเราเลยคิดว่าเราจะลดเพื่อตัวเองเเต่ถ้าเขาทำตามสัญญาหล่ะ ถ้าเราผอมเขาจะชอบเราเเต่เราก็ไม่อยากรักใครอีกเเล้วเพื่อนบอกว่าถ้าสวยเเล้วหยิ่งเข้าไว้ทำให้มันเห็นค่าเราที่วิ่งทุกเย็น



ปัจจุบันเรากำลังขึ้นม.2ตอนนี้เราเป็นลีดอยู่ เราจะลดน้ำหนักด้วยการเป็นลีดเว้ยมันมีตอนนึงราไปซ้อมที่โรงเรียน เขาก็อยู่เเต่มีการส่องๆผ่านๆน่ะ ตอนนั้เราพอขาวขึ้นเเล้วดูไม่ดำเพราะเรามีเพื่อนตุ๊ดเราคนนึงหาสบู่ให้เรามพอเราใช่มันก็ขาวเเต่ไม่ทันใจเรา เราเลหาซื้อพวกคอลลาเจนกินพอกินมันก็ดีน่ะจนเราต้องซื้ออีกเเต่มันหมดเราเลยต้องคงใช้เวลาในการที่เราจะขาว เราเลยไปค้นหาข้อมูลหาโลชั่นทาผิวดีๆเเล้วก็ใช่ เราทาทั้งวันทั้งคืนก่อนนอนก็ทาพอเราขาวขึ้นเราก็เล่นพิเรนไปหน่อยเลยกลับไปดำอีกครั้งเเต่ไม่มาก

ตอนนี้ผิวที่ดำๆมันพอจสงไปเรื้อยๆเเลว เราเลยขอเป็นลีดพี่เขาก็ให้กับเพื่อนเราอีกคนตอนนั้นเขาก็มองเราซ้อมน่ะเเต่เราไม่สนเราอายมากกว่าเพราะว่าเรายังอ้วนอยู่เลย ผิวเราก็เเตกเเล้วด้วย เฮ้อออเราเหนื่อยมากจนเราคุมได้โอเครขึ้นกินน้อยลงเหมือนจะหิวมาๆๆเเต่กินเเค่นมกับขนมปังตอนเช้า

ที่เราควรกินอาหารเช้าเยอะๆเลยไม่ต้องสน เเต่ควรลดปริมาณมานิดนึง เราก็ทำตามเขาน่ะจนได้ ตอนเย็นเราไม่ค่อยกินเเล้วเลยไม่สะบายหนัก ทุกคนห้ามทำตามนะคะอนย็นอ่ะกินได้เเต่ลดไขมันลงบ้าง เราเลยหันมากินนมก่อนนอน จนตอนนี้เราก็อ้วนเหมือนเดิมเพราะเราพึ่งทำมาประมาณสองสามอาทิตย์เองค่ะ เดียวค่อยมา อัพเดทใหม่นะคะ

มาเเชร์กันหน่อยว่าเป็นเเบบเรารึป่าว เปลี่ยนเปงตัวเองเพื่อนตัวเราเเละเขาคนนั้น