คนที่คุยกันด้วยอายุห่างกัน22ปีคะ แต่ไม่รู้เขาจริงใจกับเรามากน้อยแค่ไหนคะ

สวัสดีพี่ๆเพื่อนๆทุกคนนะคะ มีโอกาสได้รู้จักกับผู้ชายคนนึงคะ อายุ42ปีพี่เขาเป็นวิศวะคะและก็ทำงานส่วนตัวด้วยคะ  ส่วนตัวหนูเองอายุ21ปีคะ กำลังศึกษาอยู่ เราคุยกันได้ถูกคอเลยทีเดียวละคะ ชอบไปกินไปเที่ยวเหมือนกัน พี่เชาก็ดูโอเครและดูแฟร์ๆกับเราดีคะ ดูใจดีใจเย็นและเป็นผู้ใหญ่ดีคะ เรารู้จักกันในเดือนแรกพี่เขาพาเราไปเที่ยวต่างประเทศก่อนเลยคะ เวลาอยากกินอะไร อยากไปเที่ยวไหน อยากได้อะไรเราก็อ้อนๆๆไปตามประสาเด็กของเรา แต่พี่เขาก็ตามใจเราทุกอย่างนะคะ เราเลยรุ้สึกดีและแพ้คนที่ดูแลเทคแคร์เราคะ
พี่เขาเคยเจอครอบครัวเราเพราะเวลาเราคบใครจะพามาให้ที่บ้านรู้จักคะ แต่เราเองไม่เคยเจอครอบครัวพี่เขาเลยคะ เจอแต่เพื่อนๆเขา และก็เจอแค่เพื่อนๆที่พี่เขาตีเทนนิสด้วยกันคะ  ตอนนี้เราก็มีความสุขดีนะคะในการคุยกัน แต่บางครั้งเหมือนเราคิดไปเองคะ แบบรู้สึกมากอยู่คนเดียวคะ เราคุยกันมาจะครึ่งปีแล้วคะ เรายังไม่รู้สถานะตัวเองเลยว่าเราคุยกันในฐานะอะไรเวลาเราถามพี่เขาพี่เขาก้อจะเลี่ยงๆตอบไป แต่แปลกตรงที่พี่เขาไม่เล่นเฟสบุ๊คนี่ละคะหรือเป็นเพราะว่าพี่เขาอายุมากแล้วเลยไม่เล่น พี่เขาเล่นแต่ไลน์คะ แต่หน้าไทม์ไลน์เขาก็ไม่เห็นจะมีโพสอะไรให้เราดู เราสงสัยตรงนี้แหระคะว่าเขาจะมีครอบครัวรึป่าว มีอะไรปิดบังเราไหมแต่เราจะเป็นคนที่อารมณ์ร้อนอยากรู้อะไรก็ถามแบบขวานผ่าซากเลยก็ว่าได้คะ แต่เราเคยถามนะคะว่าทำไมไม่มีครอบครัวเขาก็บอกยังไม่เจอคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ขออยู่แบบนี้ดีกว่าคะ หนูอยากรู้ว่าเขาจริงใจมากน้อยกับหนูแค่ไหน ก่อนที่คุยกันแรกๆเขาก็พูดมานะคะว่าเขาเป็นคนรักคนยาก ไม่ค่อยบอกรักใคร บางทีก็เสียใจนะคะคือบางทีเขาดูเหมือนไม่สนไม่แคร์ไม่อะไรกับเราเลย หนูควรทำไงดีคะ หรือของแบบนี้ต้องใช้เวลาคะ