[konoshuba] สปอย นิดๆ คำสารภาพของดัสเนส

ดีจ้าเพื่อนพ้องชาวพันทิฟทั้งหลาย วันนี้ก็มาสปอยเหมือนเดิมละครับ555555

ตามจริงตอนจะสปอยตรงนี้ก็คิดเเล้วคิดอีกหลายทีเเล้วละนะว่ามันเสี่ยง(ในหลายๆความหมายไหม)5555

เเต่มันไม่ไหวอะkokoroต้องการระบายก็เลยเริ่มสปอยนี้ครับ

ชื่อตอน การสารภาพ(ลับๆ)ของดัสเนส ซีนพวกนี้จะมาจากเล่ม 12 นะครับ


ปล ใครไม่อยากเสียอรรถรสในการอ่านกรุณาอย่ากดหรือเป็นมาโซดิสอย่างผมก็เปิดซะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้spoil[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คร่าว เริ่มมาดัสเนสก็ผิดใจกับคาซึมะครับเรื่องความสัมพันธ์ของพวกตัวเองครับส่วนใหญ่ก็นางเอกลูกรักคนเเต่งเมกุมินของเรานั้นเองจนสุดท้ายดัสเนสทนไม่ไหวเเถมบรรยากาศเหมาะสุด

ปล ตอนนี้ดัสเนสกับคาซึมะโดนกุญเเจมือคล้องกันไว้อยู่ห่างจากกันไม่ได้เลยต้องนอนกันสองต่อสอง

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้“…ตอนนั้น เมื่อตอนที่ฉันโดนพาไปตัวไปโดยเจ้าขุนนางคนนั้นแต่สุดท้ายนายก็ช่วยฉันจากช่วยฉันให้พ้นจากเงื้อมมือของหมอนั้นนายช่วยฉันนายมอบอิสระให้ฉัน…ดังนั้นตอนนี้ฉันปรารถนาที่จะปกป้องนายเพื่อให้นายได้รับชีวิตแสนสุขด้วยกันกับทุกคนแค่นั้นฉันก็ พอใ….”

“’งั้นเธอจะเสียสละตัวเองงั้นเหรอ ยัยโง่เอ้ยไอ้นี้มันก็เหมือนกับคราวเดียวกับเจ้าอัลเดริบไม่ใช้หรือไงอย่าพยายามแก้ปัญหาด้วยตัวคนเดียวแบบนั้นสิอย่าเข้าใจผิดนะ ดัสเนสฉันนะไม่ใช้คนที่ใฝ่หาความรักด้วยเหตุผลแบบนั้นนะแล้วก็ฉันไม่ใช่คนที่โอเคกับทุกคนที่ซึ่งต้องการเป็นคนรักของฉันด้วย ชิ เมกุมินสารภาพรักกับฉันก่อนหน้านี้อะนะแล้วตั้งแต่นั้นโดยฉันไม่รู้ตัว แล้วเริ่มให้ความสนใจกับยัยมากขึ้นเรื่อยๆจนในที่สุด  โธ่เว้ย ฉันก็คิดว่าฉันรักยัยนั้นเข้าแล้ว ก็พึ่งรู้สึกตัวเมื่อไม่นานมานี้ละ”

“ฉันด้วย”

“ฉันก็ชอบนายเหมือนกัน”

“ตอนแรกนะฉันแค่รู้สึกได้ว่านายนะเป็นผู้ชายในแบบที่ฉันชอบ นายนะ หน้าตาก็งั้นๆ ลามกด้วยแล้วดูแล้วเป็นจำพวกขยะสังคมซะด้วยซิคนที่ขี้เกียจตลอดเวลาไม่ทำการทำงานวันๆเอาแต่ดื่มเหล้าเมายาจนดึกดื่นแล้วสุดท้ายก็มีหนี้ติดตัวหัวโต ฮะฮะ”

“……..ตลอดเวลาเมื่อฉันเห็นนายเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่งแล้วสุดท้ายก็ชนะมาได้ มันทำให้ฉันมีพลังและชื่นใจตลอดเลยไม่ว่าจะเป็นผู้ใช้ดาบเวทย์มนต์ที่แข็งแกร่งและมีประสบการณ์มากกว่านายขุนพลปีศาจซึ่งแข่งแกร่งกว่านายจนเทียบไม่ติดถ้าให้ฉันนับเวลาที่นายก้าวพ้นความคาดหวังของฉันไปแล้วละก็มันมากมายเลยละ เมื่อนายละทิ้งเงินใส่เจ้าขุนนางคนนั้น ฉันนะในตอนนั้นก็ได้หลงใหลในตัวนาย”

“ฉันไม่รู้ว่าเมื่อไหร่กันแต่นายก็หลุดพ้นไปจากสเป็คที่ฉันชอบ ถึงนายจะขี้เกียจเป็นนิจแล้วก็ดื่มทั้งวันทั้งคืนก็เถอะ ฉันไม่รู้สึกตัวว่าเมื่อไหร่ที่นายนะไม่ใช้ผู้ชายขยะแบบที่ฉันชอบอีกแล้ว”

“ฉันชอบนาย ถึงตอนแรกจะเพราะนายเป็นผู้ชายห่วยๆแล้วฉันก็ชอบผู้ชายห่วยๆซะด้วยซิดังนั้นก็เหมาะสมเปะ อย่างไรก็ตามตอนนี้  ผู้ชายที่ฉันชอบมันเปลี่ยนไปมันเปลี่ยนไปเป็นแค่นายซะแล้ว ไม่ว่านายจะเป็นแบบไหน ฉันก็จะรักนายตลอดไป”



ใครมีทักท่วงไงก็บอกได้นะครับไม่ว่า