สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกของเรา ถ้าผิดประการใดของอภัยด้วยนะค่ะ
เราอายุ 27 ปี ส่วนแฟนเราอายุ 31 ปี เราคบกันมา 3 ปี จะเข้าปีที่ 4 แล้ว ตลอดเวลาที่คบกันมามีทั้งความสุขและความทุกข์ บอกเลิกกันก็หลายครั้ง แต่เราก็ยื้อตลอด แฟนเราเป็นคนนิ่งๆเวลาอยู่กับเรา แต่กับเพื่อนเค้าจะเป็นสายฮามาก ( เค้าเป็นคนเพื่อนเยอะมาก ) เราทำงานเป็นสาวออฟฟิต ส่วนเค้าทำงานเป็นกะ ทุกๆครั้งที่เข้ากะเช้า เราจะนอนบ้านเค้า ส่วนถ้าเค้าเข้ากะดึกเราจะกลับมานอนบ้าน
เข้าเรื่องนะค่ะ เราเข้าใจในความมีเพื่อนของเค้า บ้างที่ก็มีบ้างที่เหงา เวลาเข้าออกไปหาเพื่อนกว่าจะเข้าก็เที่ยงคืนตีหนึ่ง เช้ามาก็แยกย้ายไปทำงาน เรื่องเพิ่งเกิดเมื่อวาน 08-12-60 ที่ผ่านมาเราเริ่มรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนไปคือไม่ตอบแชท ไม่รอกิน กลับมาออกไปหาเพื่อน ( เล่นROV , กินเหล้า ) เราเลยลองใจด้วยการปวดท้อง เค้าก็สนใจอยู่แป๊ปนึง สุดท้ายก็ออกไปข้างนอกอยู่ดี...
จนเราทนไม่ไหวตอบถาม (ต่อไปนี้เป็นบทสนทนา)
เรา : พี่เป็นอะไรรึเปล่า ?
แฟน : ทำไมอ่ะ
เรา : เห็นพี่เงียบไป หนูทำอะไรผิดหรือป่าว ?
แฟน : ทำไมอ่ะ
เรา : ยังอยู่ด้วยกันไหม ?
แฟน : แล้วไงอ่ะ
เรา : หนูทนไม่ไหว หนูทำอะไรผิดก็บอกหนูมาหนูจะได้ปรับปรุงตัว หนูจะอ่อนแอแบบนี้อีกแล้ว ( แฟนเราไม่ชอบทำตัวให้เราทำตัวอ่อนแอ เอ๊ะอะร้องไห้ )
แฟน : พูดแบบนี้มากี่ครั้งแล้ว เลิกพูดเถอะ พูดแล้วทำไม่ได้ มาพูดให้กูรำคานด้วย
เรา : พี่มีคนอื่นหรอ ?
แฟน : กูไม่จำเป็นต้องมีหรอก
เรา : แล้วพี่เป็นอะไร ?
แฟน : กูเบื่อไง กูเบื่อเข้าใจป่ะ บอกให้เลิกก็ไม่เลิก กูไม่อยากฝืนเข้าใจป่ะ หรือจะให้กูทำกับเจ็บถึงจะไป โคตรไม่มีความสุขเลย มีความสุขหรอที่กูเป็นแบบนี้
เรา : ก่อนหน้านี้หนูมีความสุขมาก แต่มาตอนนี้ไม่มีเลย ไม่รู้ว่าพี่ไม่พอใจหนูเรื่องอะไร บอกหนูมาจะได้ปรัปปรุงตัว
แฟน : ยังไม่รู้ ก็เลิกพูดเถอะ รำคานว่ะ
... แล้วแฟนก็ตัดสายทิ้งไป โทรไปไม่รับอีกเลย..
เราร้อนใจมาก บุกไปหาเข้าถึงที่ทำงานเลย เป็นไปตามคาดทะเลาะกันหนักเลย
เรา : ไม่เลิกได้ไหม ขอโอกาสอีกครั้งนะ
แฟน : อึ้ม กลับบ้านไป
เรา : ถ้าหนูกลับบ้านไป พี่ก็หนีหนูไปอีก
แฟน : เออ บอกให้กลับบ้านไป
( เราแก้ทำเป็นล้ม หวังให้เค้าเป็นห่วง แล้วร้องไห้พูดว่าปวดท้อง ลุกไม่ไหว เค้าได้แต่มองไม่ช่วยพยุงเลย)
แฟน : กูเกลียดตรงนี้แระ ไม่ไหวแล้วดิ้นรนมาทำไม
เรา : ก็หนูไม่อยากเสียพี่ไป ไม่อยากเลิกกับพี่หนูเลยต้องมา เราลุกขึ้นไปจับแขนพี่เค้าแล้วพูดต่อว่าหนูต้องทำยังไงเราถึงไม่เลิกกัน
แฟน : ก็กูบอกให้กลับบ้านไปอยู่นี่ไง พูดไม่รู้เรื่องหรอ กูจะทำงาน วันนี้กูอุสาไม่อารมเสียกับแล้วนะ อยู่เฉยๆไม่เป็นไง
เรา : หนูกลัวพี่หนีหนูไม่กลับบ้าน เพราะพี่บอกอยากอยู่ก็อยู่ไป กูไปอยู่ที่อื่นเอง
แฟน : อยู่กันมาตั้งหลายปี กูเคยหนีไปไหนไหม บ้านก็บ้านกู กูจะไปไหนหละ กลับบ้านไปได้แหละ
เราร้องไห้แล้วขับรถกับมาบ้านเค้า เราได้แต่นอนคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเราอีกแล้ว ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่มีสัญสาณว่าเค้าจะเบื่อเราเลย เราเข้าใจว่าเค้ามีเพื่อนหลายกลุ่ม แต่เราไม่เคยโทรตามหรือโทรจิกให้กลับบ้านเลย ไปไหนมาไหนเรารายงานเค้าตลอด ก่อนหน้านี้เข้าก็เล่นก็คุยกะเราปกติ นอนก่อนเราทุกคืน มีอะไรกันก็บ่อยกว่าแต่ก่อน จากที่เดือนละครั้ง หรือไม่มีอะไรกันเลย3-4เดือน ก็เริ่มมาดีขึ้นอาทิตย์ละ2-3ครั้ง อยู่ก็มาเปลี่ยนไปจากที่เล่ามาข้างต้น
เมื่อเช้าเราก็ไลน์ไปอ่อย ว่าพี่ซื้อโจ้กกับยาแก้ปวดมาให้หน่อยนะ เค้าก็ซื้อมาให้จริงๆ มาถึงบ้านเค้าก็บอกแค่ว่ายาไม่มีนะ เราก็อาบน้ำกินโจ๊กนั้งดูโทรทัศน์ เข้าก็นั้งเล่นเกมอยู่ข้างๆ จนเรามานอนดูโทรทัศน์แล้วเผลอหลับไป แล้วตอนนี้เค้าก็นอนอยู่ข้างๆเรา
นั้นแหละค่ะ ตามข้อความทั้งหมดเราควรทำตัวอย่างไงให้เรากลับมารักกันเหมือนเดิม มันเจ็บนะค่ะกลับการที่ไม่มีเค้า เค้าคือความสุขของเรา คือกำลังใจรองมาจากแม่ เวลาเค้าหลับเราชอบมองหน้าเค้าแล้วถามตัวเองเสมอๆ ว่าทำไมต้องรักผู้ชายคนนี้ ทั้งๆที่เค้าทำเราเสียใจ แล้วเราก็ชอบแอบหอมเค้าเวลาเค้าหลับ ช่วยแนะนำหน่อยนะค่ะควรทำยังไง ด่าได้นะค่ะแต่อย่าแรง
แฟนบอกเลิกเพราะเบื่อ แต่ก็ยังอยู่บ้านเดียวกัน😔 ทำไงดีเราถึงกลับมารักกันอีกครั้ง😐
เราอายุ 27 ปี ส่วนแฟนเราอายุ 31 ปี เราคบกันมา 3 ปี จะเข้าปีที่ 4 แล้ว ตลอดเวลาที่คบกันมามีทั้งความสุขและความทุกข์ บอกเลิกกันก็หลายครั้ง แต่เราก็ยื้อตลอด แฟนเราเป็นคนนิ่งๆเวลาอยู่กับเรา แต่กับเพื่อนเค้าจะเป็นสายฮามาก ( เค้าเป็นคนเพื่อนเยอะมาก ) เราทำงานเป็นสาวออฟฟิต ส่วนเค้าทำงานเป็นกะ ทุกๆครั้งที่เข้ากะเช้า เราจะนอนบ้านเค้า ส่วนถ้าเค้าเข้ากะดึกเราจะกลับมานอนบ้าน
เข้าเรื่องนะค่ะ เราเข้าใจในความมีเพื่อนของเค้า บ้างที่ก็มีบ้างที่เหงา เวลาเข้าออกไปหาเพื่อนกว่าจะเข้าก็เที่ยงคืนตีหนึ่ง เช้ามาก็แยกย้ายไปทำงาน เรื่องเพิ่งเกิดเมื่อวาน 08-12-60 ที่ผ่านมาเราเริ่มรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนไปคือไม่ตอบแชท ไม่รอกิน กลับมาออกไปหาเพื่อน ( เล่นROV , กินเหล้า ) เราเลยลองใจด้วยการปวดท้อง เค้าก็สนใจอยู่แป๊ปนึง สุดท้ายก็ออกไปข้างนอกอยู่ดี...
จนเราทนไม่ไหวตอบถาม (ต่อไปนี้เป็นบทสนทนา)
เรา : พี่เป็นอะไรรึเปล่า ?
แฟน : ทำไมอ่ะ
เรา : เห็นพี่เงียบไป หนูทำอะไรผิดหรือป่าว ?
แฟน : ทำไมอ่ะ
เรา : ยังอยู่ด้วยกันไหม ?
แฟน : แล้วไงอ่ะ
เรา : หนูทนไม่ไหว หนูทำอะไรผิดก็บอกหนูมาหนูจะได้ปรับปรุงตัว หนูจะอ่อนแอแบบนี้อีกแล้ว ( แฟนเราไม่ชอบทำตัวให้เราทำตัวอ่อนแอ เอ๊ะอะร้องไห้ )
แฟน : พูดแบบนี้มากี่ครั้งแล้ว เลิกพูดเถอะ พูดแล้วทำไม่ได้ มาพูดให้กูรำคานด้วย
เรา : พี่มีคนอื่นหรอ ?
แฟน : กูไม่จำเป็นต้องมีหรอก
เรา : แล้วพี่เป็นอะไร ?
แฟน : กูเบื่อไง กูเบื่อเข้าใจป่ะ บอกให้เลิกก็ไม่เลิก กูไม่อยากฝืนเข้าใจป่ะ หรือจะให้กูทำกับเจ็บถึงจะไป โคตรไม่มีความสุขเลย มีความสุขหรอที่กูเป็นแบบนี้
เรา : ก่อนหน้านี้หนูมีความสุขมาก แต่มาตอนนี้ไม่มีเลย ไม่รู้ว่าพี่ไม่พอใจหนูเรื่องอะไร บอกหนูมาจะได้ปรัปปรุงตัว
แฟน : ยังไม่รู้ ก็เลิกพูดเถอะ รำคานว่ะ
... แล้วแฟนก็ตัดสายทิ้งไป โทรไปไม่รับอีกเลย..
เราร้อนใจมาก บุกไปหาเข้าถึงที่ทำงานเลย เป็นไปตามคาดทะเลาะกันหนักเลย
เรา : ไม่เลิกได้ไหม ขอโอกาสอีกครั้งนะ
แฟน : อึ้ม กลับบ้านไป
เรา : ถ้าหนูกลับบ้านไป พี่ก็หนีหนูไปอีก
แฟน : เออ บอกให้กลับบ้านไป
( เราแก้ทำเป็นล้ม หวังให้เค้าเป็นห่วง แล้วร้องไห้พูดว่าปวดท้อง ลุกไม่ไหว เค้าได้แต่มองไม่ช่วยพยุงเลย)
แฟน : กูเกลียดตรงนี้แระ ไม่ไหวแล้วดิ้นรนมาทำไม
เรา : ก็หนูไม่อยากเสียพี่ไป ไม่อยากเลิกกับพี่หนูเลยต้องมา เราลุกขึ้นไปจับแขนพี่เค้าแล้วพูดต่อว่าหนูต้องทำยังไงเราถึงไม่เลิกกัน
แฟน : ก็กูบอกให้กลับบ้านไปอยู่นี่ไง พูดไม่รู้เรื่องหรอ กูจะทำงาน วันนี้กูอุสาไม่อารมเสียกับแล้วนะ อยู่เฉยๆไม่เป็นไง
เรา : หนูกลัวพี่หนีหนูไม่กลับบ้าน เพราะพี่บอกอยากอยู่ก็อยู่ไป กูไปอยู่ที่อื่นเอง
แฟน : อยู่กันมาตั้งหลายปี กูเคยหนีไปไหนไหม บ้านก็บ้านกู กูจะไปไหนหละ กลับบ้านไปได้แหละ
เราร้องไห้แล้วขับรถกับมาบ้านเค้า เราได้แต่นอนคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเราอีกแล้ว ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่มีสัญสาณว่าเค้าจะเบื่อเราเลย เราเข้าใจว่าเค้ามีเพื่อนหลายกลุ่ม แต่เราไม่เคยโทรตามหรือโทรจิกให้กลับบ้านเลย ไปไหนมาไหนเรารายงานเค้าตลอด ก่อนหน้านี้เข้าก็เล่นก็คุยกะเราปกติ นอนก่อนเราทุกคืน มีอะไรกันก็บ่อยกว่าแต่ก่อน จากที่เดือนละครั้ง หรือไม่มีอะไรกันเลย3-4เดือน ก็เริ่มมาดีขึ้นอาทิตย์ละ2-3ครั้ง อยู่ก็มาเปลี่ยนไปจากที่เล่ามาข้างต้น
เมื่อเช้าเราก็ไลน์ไปอ่อย ว่าพี่ซื้อโจ้กกับยาแก้ปวดมาให้หน่อยนะ เค้าก็ซื้อมาให้จริงๆ มาถึงบ้านเค้าก็บอกแค่ว่ายาไม่มีนะ เราก็อาบน้ำกินโจ๊กนั้งดูโทรทัศน์ เข้าก็นั้งเล่นเกมอยู่ข้างๆ จนเรามานอนดูโทรทัศน์แล้วเผลอหลับไป แล้วตอนนี้เค้าก็นอนอยู่ข้างๆเรา
นั้นแหละค่ะ ตามข้อความทั้งหมดเราควรทำตัวอย่างไงให้เรากลับมารักกันเหมือนเดิม มันเจ็บนะค่ะกลับการที่ไม่มีเค้า เค้าคือความสุขของเรา คือกำลังใจรองมาจากแม่ เวลาเค้าหลับเราชอบมองหน้าเค้าแล้วถามตัวเองเสมอๆ ว่าทำไมต้องรักผู้ชายคนนี้ ทั้งๆที่เค้าทำเราเสียใจ แล้วเราก็ชอบแอบหอมเค้าเวลาเค้าหลับ ช่วยแนะนำหน่อยนะค่ะควรทำยังไง ด่าได้นะค่ะแต่อย่าแรง