สวัสดีครับพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ชาวพันทิปทุกท่าน วันนี้ผมขอยืมพื้นที่สำหรับการระบายหน่อยนะครับ
ขอเกริ่นก่อนนะครับ ว่าผมเป็นคู่รักแบบชายรักชาย คบกันมาได้ 6 เดือนละครับ เข้าเรื่องเกี่ยวกับ ความหวังดี = ส ใส่ เกือก เลยละกันนะครับ
แฟนของผมนะครับ บอกตรงๆเลยว่าเป็นคนที่ชอบเครียดและคิดมาก และนั่นแหละครับเป็นสาเหตุของเรื่องราวต่างๆตามมา คือพลานไปหมดทุกเรื่อง ไม่ฟังใคร เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง อารมณ์เสีย หงุดหงิด เหวี่ยง เอาอารมณ์เป็นใหญ่ ผมพยายามเตือนเค้าแล้ว บอกเค้าทุกอย่างว่าอย่าเครียด อย่าคิดมาก ดึงสติเค้าตลอดว่าให้มีสติ ควบคุมตัวเอง แต่สิ่งที่ได้ตอบแทนกลับมาคือความ ส ใส่ เกือก ครับ กลับกลายเป็นว่าเราไป ส ใส่ เกือก ไปยุ่งกับเค้า เค้าไม่ฟังความคิด คำเตือน ความหวังดีจากผมเลย แถมไล่ให้ผมไปไกลๆ อย่างนี้มันถูกต้องแล้วหรอครับ คนอุตส่าห์หวังดี ต่อไปจะไม่พูดละครับ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็แล้วแต่ มันเหนื่อยที่จะพูดละครับ เพราะสิ่งต่างๆที่ผมพูดออกไปมันไม่มีค่าอะไรเลย มันเหมือนลมที่ล่องลอย ผ่านมาละก็ผ่านไป ในเมื่อสิ่งที่ผมทำเป็นสิ่งที่ดี แต่เค้าไม่สนใจผมก็พอครับ จะไม่พูดอะไรอีกต่อไป พอแค่นี้ครับ มีอะไรก็คิดทบทวนเอาเองละกัน
ความหวังดี = :)
ขอเกริ่นก่อนนะครับ ว่าผมเป็นคู่รักแบบชายรักชาย คบกันมาได้ 6 เดือนละครับ เข้าเรื่องเกี่ยวกับ ความหวังดี = ส ใส่ เกือก เลยละกันนะครับ
แฟนของผมนะครับ บอกตรงๆเลยว่าเป็นคนที่ชอบเครียดและคิดมาก และนั่นแหละครับเป็นสาเหตุของเรื่องราวต่างๆตามมา คือพลานไปหมดทุกเรื่อง ไม่ฟังใคร เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง อารมณ์เสีย หงุดหงิด เหวี่ยง เอาอารมณ์เป็นใหญ่ ผมพยายามเตือนเค้าแล้ว บอกเค้าทุกอย่างว่าอย่าเครียด อย่าคิดมาก ดึงสติเค้าตลอดว่าให้มีสติ ควบคุมตัวเอง แต่สิ่งที่ได้ตอบแทนกลับมาคือความ ส ใส่ เกือก ครับ กลับกลายเป็นว่าเราไป ส ใส่ เกือก ไปยุ่งกับเค้า เค้าไม่ฟังความคิด คำเตือน ความหวังดีจากผมเลย แถมไล่ให้ผมไปไกลๆ อย่างนี้มันถูกต้องแล้วหรอครับ คนอุตส่าห์หวังดี ต่อไปจะไม่พูดละครับ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็แล้วแต่ มันเหนื่อยที่จะพูดละครับ เพราะสิ่งต่างๆที่ผมพูดออกไปมันไม่มีค่าอะไรเลย มันเหมือนลมที่ล่องลอย ผ่านมาละก็ผ่านไป ในเมื่อสิ่งที่ผมทำเป็นสิ่งที่ดี แต่เค้าไม่สนใจผมก็พอครับ จะไม่พูดอะไรอีกต่อไป พอแค่นี้ครับ มีอะไรก็คิดทบทวนเอาเองละกัน