อยากตาย แต่ก็กลัวบาป

คิดอยู่หลายครั้งแล้ว แต่ก็กลัวบาปกรรม แต่ไม่เคยเสียดายเลย เพราะตอนนี้อยู่ไปก็ไม่มีค่าอะไร อยู่ไปก็เป็นแค่ตัวถ่วงคนอื่น อยู่กับใครก็ไปพาเค้าแย่ เดือดร้อน ทุกคนเดือดร้อนเพราะเรา ถ้าไม่มีเราอยู่สักคน โลกคงเบาขึ้นเยอะ แล้วรู้สึกชอบล้วงคอตัวเองอ้วก มันเหมือนทรมานดีน้ำหูน้ำตาไหลหมดเลย เหมือนได้ระบายอะไรออกมา มันก็ไม่ได้เศร้าตลอดหรอก ก็ยิ้มได้ขำได้ แต่ลึกๆมันเศร้ามาก มันเหงามันหนาว แล้วก็ไม่ได้เป็นซึมเศร้าด้วยนะ ศึกษามาแล้วเราว่าไม่ใช่อะ เหมือนเรียกร้องความสนใจเหรอ คืออะไร อยากตายแต่กลัวบาปเหรอ คิดมากไปเองหรือเปล่า