"เป็นครั้งแรกที่เราตั้งกระทู้ เพราะไม่รู้จะปรึกษาใคร เนื่องจากที่ผ่านมาปรึกษาพ่อแม่เราเอง หรือญาติ เค้าก็บอกให้เราอดทน"
เรากับสามีแต่งงานกันมาได้เกือบจะ 1 ปี ก่อนหน้านี้คบกันมาตั้งแต่เรียน รวม 10 ปี ทั้งเราและสามีเป็นคนชองสังสรรค์เฮฮา
แต่จุดเปลี่ยนคือ ตอนนี้เราตั้งครรภ์ และเราได้ย้ายกลับมาทำงานที่บ้าน ซึ่งสามีก็มาอยู่บ้านกับเรา ที่มีพ่อแม่เราอยู่ด้วย แรกๆตอนเรากลับมาอยู่บ้าน
สามีดูแลดีมาก เข้ากับที่บ้านได้ดี มีความสุข วางแผนว่าถ้าลูกคลอดจะสร้างบ้านใกล้ๆ บ้านของพ่อแม่ เราไปดูที่ทางกันมาอย่างมีความสุข
ตั้งแต่เดือน ตุลาคม จนถึงปัจจุบัน สามีเริ่มเปลี่ยนไป โกหกบ่อยขึ้น กลับบ้านไม่ตรงเวลา กินเหล้ากับเพื่อนบ่อยๆ ประมาณอาทิตย์ละ 2 - 3 ครั้ง แต่ก็ไม่ได้กลับบ้านดึกดื่นมากมายประมาณ 3-4 ทุ่มก็กลับ แต่ทุกครั้งที่กินเหล้าต้องทะเลาะกันเพราะเราโทรตามตลอด พอสามีเมาแล้วคุยกับเราก็จะทะเลาะกัน ถ้าสามีเมา จะเป็นคนไม่มีเหตุผล ชอบพูดจาทำร้ายจิตใจ เราร้องไห้หลายครั้งมาก สงสารลูกในท้องมากต้องมาเครียดด้วย แต่มันฝืนให้ไม่ร้องไห้ไม่ได้จริงๆ พอทะเลาะกันบ่อยๆ สามีบอกว่าอยากไปซื้อบ้านอยุ่ในเมือง (บ้านเราอยุ่ห่างจากในเมือง 20 กิโล) ซึ่งเราไม่เห็นด้วย เพราะถ้าอยู่บ้านใกล้แม่ อย่างน้อยแม่ก็ช่วยดูแลลูกของเราได้ เพราะทั้งเราและสามีต่างทำงานนอกบ้าน และเราเริ่มไม่มั่นใจว่าถ้าไปอยู่บ้านข้างนอก สามีจะดูแลเรากับลูกไหม อีกเรื่องคือ แม่สามีเป็นคนที่ไม่มีเหตุผล เข้าข้างสามีตลอด ถ้าทะเลาะกัน แกก็จะบอกให้ลูกชายแกกลับไปนอนบ้าน สามีก็ได้ที ไปนอนบ้านแม่เค้า ทิ้งเรานอนคนเดียวไป เรื่องผู้หญิง เราเช็คจากทุกๆอย่างแล้ว เค้าไม่มีเรื่องนี้ ระยะเดือนที่ผ่านมา พอสามีกลับมาบ้านก็ไม่ทักทายคนในบ้านเรา ก็เข้าห้อง เล่นโทรสัพท์ ฟังเพลง จนแม่เราเครียดว่าสามีเราเป็นอะไร เหมือนฝืนที่จะต้องอยู่ด้วยกัน แต่ในเรื่องเงินทองสามีไม่เคยบกพร่อง ให้เราตลอด เงินเดือนออกโอนเข้าบัญชีลูกทุกครั้ง ไปส่งเราหาหมอทุกครั้งที่หมอนัด ไปซื้อของให้ลูกด้วยกัน ถ้าอยากทำอะไรอยากกินอะไร ขอให้บอก เค้าก็ตามใจเราทุกอย่าง
เราสองคนเคยจับเข่าคุยกันหลายครั้งมาก ว่าจะแก้ปัญหานี้ยังไง สามีบอกว่า งานของเค้าเป็นงานที่ไม่ใช่เลิก 5 โมงเป๊ะๆ ต้องมีคุยงานต่อบ้าง ก็คุยที่ทำงานนั่นแหละ แต่อาจมีจิบเบียร์บ้างอะไรบ้าง เค้าอยากให้เราเข้าใจเค้า (เราแอบถามพี่เราที่ทำงานกับเค้า บอกว่า จริงๆไม่ต้องกินก็ได้ เลิกก็กลับได้ แต่สามีเราอยากนั่งคุยกับเพื่อนๆเอง)
ในความคิดเรา การที่จะเป็นครอบครัว ต้องดูแลกันและกันไม่ใช่เหรอ เลิกงานถ้าเลี่ยงได้ ก็ไม่ต้องกินต้องดื่มอะไร อยากให้รีบกลับมาอยุ่ด้วยกันที่บ้าน แต่สามีบอกว่า เค้ารู้ตัวว่าเค้าทำอะไรอยุ่ เค้ารับผิดชอบลูกได้ บลาๆๆๆ ตัวเราเองที่เอาแต่ใจตัวเอง แต่ในความเป็นจริงเราคิดว่าสามีเราเปลี่ยนไปมาก ไม่สนใจเรา เหมือนก่อน ทั้งๆที่ตอนรู้ว่ามีลูก ดีใจกันมาก
เราอึดอัดมาก เพราะเราหาจุดกึ่งกลางที่จะทำให้มีความสุขทั้งสองฝ่ายไม่ได้จริงๆ เราอยากเลิกเพราะสงสารลูกมาก เราเครียด และไม่รู้ว่าจะจัดการกับความเครียดยังไง เราระแวงทุก 5 โมง คอยลุ้นตลอดว่าสามีจะกลับบ้านตรงเวลามั๊ย ถ้าเราโทรไปได้ยินเสียงสามีกินเหล้าอยุ่ เราก็จะผิดหวังทันที เรารู้สึกผิดกับลูกในทอ้งมาก ตอนนี้ก็ 8 เดือนแล้ว ใกล้คลอดแล้ว แต่อีกใจนึงถ้าเราเลิก ลูกจะเป็นยังไง เค้าเกิดมาก็จะไม่เจอพ่อแล้ว เราไม่รู้ว่าจะใช้ตัวชี้วัดไหนตัดสินว่า เราควรเลิกกับสามีได้แล้ว ใจจริงเราอยากให้เค้าเปลี่ยนมาให้รักครอบครัวมากขึ้นกว่าเดิม เห็นความสำคัญของครอบครัวมากกว่านี้ แต่เราคิดว่าเค้าคงเปลี่ยนไม่ได้ เพราะเค้าเปลี่ยนไปจากเดิมมากจริงๆ แต่เราเป็นคนที่ทำอะไรประสบความสำเร็จ ด้วยตัวเองมาตลอด ทั้งเรียนและทำงานไม่เคยทำให้พ่อแม่ผิดหวัง ซึ่งถ้าเลิกกันพ่อแม่เราจะผิดหวังเสียใจมาก เราสับสนไปหมดตอนนี้ ใครเคยเจอสถานการณ์แบบเรา หรือมีอะไรแนะนำช่วยเราด้วยค่ะ ตอนนี้มืดแปดด้านไปหมด
ตัดสินใจเลิกกับสามีดีไหม
เรากับสามีแต่งงานกันมาได้เกือบจะ 1 ปี ก่อนหน้านี้คบกันมาตั้งแต่เรียน รวม 10 ปี ทั้งเราและสามีเป็นคนชองสังสรรค์เฮฮา
แต่จุดเปลี่ยนคือ ตอนนี้เราตั้งครรภ์ และเราได้ย้ายกลับมาทำงานที่บ้าน ซึ่งสามีก็มาอยู่บ้านกับเรา ที่มีพ่อแม่เราอยู่ด้วย แรกๆตอนเรากลับมาอยู่บ้าน
สามีดูแลดีมาก เข้ากับที่บ้านได้ดี มีความสุข วางแผนว่าถ้าลูกคลอดจะสร้างบ้านใกล้ๆ บ้านของพ่อแม่ เราไปดูที่ทางกันมาอย่างมีความสุข
ตั้งแต่เดือน ตุลาคม จนถึงปัจจุบัน สามีเริ่มเปลี่ยนไป โกหกบ่อยขึ้น กลับบ้านไม่ตรงเวลา กินเหล้ากับเพื่อนบ่อยๆ ประมาณอาทิตย์ละ 2 - 3 ครั้ง แต่ก็ไม่ได้กลับบ้านดึกดื่นมากมายประมาณ 3-4 ทุ่มก็กลับ แต่ทุกครั้งที่กินเหล้าต้องทะเลาะกันเพราะเราโทรตามตลอด พอสามีเมาแล้วคุยกับเราก็จะทะเลาะกัน ถ้าสามีเมา จะเป็นคนไม่มีเหตุผล ชอบพูดจาทำร้ายจิตใจ เราร้องไห้หลายครั้งมาก สงสารลูกในท้องมากต้องมาเครียดด้วย แต่มันฝืนให้ไม่ร้องไห้ไม่ได้จริงๆ พอทะเลาะกันบ่อยๆ สามีบอกว่าอยากไปซื้อบ้านอยุ่ในเมือง (บ้านเราอยุ่ห่างจากในเมือง 20 กิโล) ซึ่งเราไม่เห็นด้วย เพราะถ้าอยู่บ้านใกล้แม่ อย่างน้อยแม่ก็ช่วยดูแลลูกของเราได้ เพราะทั้งเราและสามีต่างทำงานนอกบ้าน และเราเริ่มไม่มั่นใจว่าถ้าไปอยู่บ้านข้างนอก สามีจะดูแลเรากับลูกไหม อีกเรื่องคือ แม่สามีเป็นคนที่ไม่มีเหตุผล เข้าข้างสามีตลอด ถ้าทะเลาะกัน แกก็จะบอกให้ลูกชายแกกลับไปนอนบ้าน สามีก็ได้ที ไปนอนบ้านแม่เค้า ทิ้งเรานอนคนเดียวไป เรื่องผู้หญิง เราเช็คจากทุกๆอย่างแล้ว เค้าไม่มีเรื่องนี้ ระยะเดือนที่ผ่านมา พอสามีกลับมาบ้านก็ไม่ทักทายคนในบ้านเรา ก็เข้าห้อง เล่นโทรสัพท์ ฟังเพลง จนแม่เราเครียดว่าสามีเราเป็นอะไร เหมือนฝืนที่จะต้องอยู่ด้วยกัน แต่ในเรื่องเงินทองสามีไม่เคยบกพร่อง ให้เราตลอด เงินเดือนออกโอนเข้าบัญชีลูกทุกครั้ง ไปส่งเราหาหมอทุกครั้งที่หมอนัด ไปซื้อของให้ลูกด้วยกัน ถ้าอยากทำอะไรอยากกินอะไร ขอให้บอก เค้าก็ตามใจเราทุกอย่าง
เราสองคนเคยจับเข่าคุยกันหลายครั้งมาก ว่าจะแก้ปัญหานี้ยังไง สามีบอกว่า งานของเค้าเป็นงานที่ไม่ใช่เลิก 5 โมงเป๊ะๆ ต้องมีคุยงานต่อบ้าง ก็คุยที่ทำงานนั่นแหละ แต่อาจมีจิบเบียร์บ้างอะไรบ้าง เค้าอยากให้เราเข้าใจเค้า (เราแอบถามพี่เราที่ทำงานกับเค้า บอกว่า จริงๆไม่ต้องกินก็ได้ เลิกก็กลับได้ แต่สามีเราอยากนั่งคุยกับเพื่อนๆเอง)
ในความคิดเรา การที่จะเป็นครอบครัว ต้องดูแลกันและกันไม่ใช่เหรอ เลิกงานถ้าเลี่ยงได้ ก็ไม่ต้องกินต้องดื่มอะไร อยากให้รีบกลับมาอยุ่ด้วยกันที่บ้าน แต่สามีบอกว่า เค้ารู้ตัวว่าเค้าทำอะไรอยุ่ เค้ารับผิดชอบลูกได้ บลาๆๆๆ ตัวเราเองที่เอาแต่ใจตัวเอง แต่ในความเป็นจริงเราคิดว่าสามีเราเปลี่ยนไปมาก ไม่สนใจเรา เหมือนก่อน ทั้งๆที่ตอนรู้ว่ามีลูก ดีใจกันมาก
เราอึดอัดมาก เพราะเราหาจุดกึ่งกลางที่จะทำให้มีความสุขทั้งสองฝ่ายไม่ได้จริงๆ เราอยากเลิกเพราะสงสารลูกมาก เราเครียด และไม่รู้ว่าจะจัดการกับความเครียดยังไง เราระแวงทุก 5 โมง คอยลุ้นตลอดว่าสามีจะกลับบ้านตรงเวลามั๊ย ถ้าเราโทรไปได้ยินเสียงสามีกินเหล้าอยุ่ เราก็จะผิดหวังทันที เรารู้สึกผิดกับลูกในทอ้งมาก ตอนนี้ก็ 8 เดือนแล้ว ใกล้คลอดแล้ว แต่อีกใจนึงถ้าเราเลิก ลูกจะเป็นยังไง เค้าเกิดมาก็จะไม่เจอพ่อแล้ว เราไม่รู้ว่าจะใช้ตัวชี้วัดไหนตัดสินว่า เราควรเลิกกับสามีได้แล้ว ใจจริงเราอยากให้เค้าเปลี่ยนมาให้รักครอบครัวมากขึ้นกว่าเดิม เห็นความสำคัญของครอบครัวมากกว่านี้ แต่เราคิดว่าเค้าคงเปลี่ยนไม่ได้ เพราะเค้าเปลี่ยนไปจากเดิมมากจริงๆ แต่เราเป็นคนที่ทำอะไรประสบความสำเร็จ ด้วยตัวเองมาตลอด ทั้งเรียนและทำงานไม่เคยทำให้พ่อแม่ผิดหวัง ซึ่งถ้าเลิกกันพ่อแม่เราจะผิดหวังเสียใจมาก เราสับสนไปหมดตอนนี้ ใครเคยเจอสถานการณ์แบบเรา หรือมีอะไรแนะนำช่วยเราด้วยค่ะ ตอนนี้มืดแปดด้านไปหมด