ตอนนี้ผมอายุ16ปี อยู่ชั้น ม4 ผมอยู่ในสายตาของพ่อของเเม่ตลอดไม่มีห้องเป็นของตัวเองผมพยายามคุยเรื่องห้องส่วนตัวกับพ่อกับเเม่เเล้วท่านก็ไม่ให้
เเล้วผมก็เป็นคนที่ชอบเล่นเกมมากๆ เพราะมันช่วยคลายเครียดด้ายครับตอนผมเล่นผมรู้สึกผ่อนคลายจากการเรียนมา5วัน เพราะผมจะเล่นเฉพาะวันหยุดเท่านั้นเเต่ท่านก็ห้ามผม ผมบอกเหตผมไปว่ามันคลายเครียดคลายเหงาเพราะผมไม่มีเพื่อนเเถวบ้านเพราะผมเรียนอยู่โรงเรียนที่อยู่ในตัวเมืองผมจะมีเพือนก็ตอนอยู่ที่โรงเรียนเท่านั้น ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมไม่มีพื้นที่ส่วนตัวเลยครับจะทำอะไรก็โดนสั่งห้ามตลอดทั้งที่มันไม่ได้ผิดอะไร ที่ผมอยากรู้รู้คือท่านเลี้ยงผมด้วยความรักหรือเลี้ยงผมดวยความกลัวกันเเน่ เเละสิ่งที่ผมหวังตอนนี้ก็คืออยากเรียนจบเเละมีงานทำไวๆ เพราะผมจะได้ไม่ต้องพึ่งพ่อกับเเม่ จะได้มีชีวิตอิสระไม่โดนจับตามองไม่โดนสั่งห้ามสิ่งที่ผมชอบทำ เเต่ตอนนี้ผมอึดอัดเเละเครียดมากๆผมไม่รู้จะคลายเครียดด้วยวิธีไหนเลย
พ่อกับเเม่ผมไม่เคยให้อิสระผมเลย ผมอึดอัดผมควรทำยังไงดีครับ
เเล้วผมก็เป็นคนที่ชอบเล่นเกมมากๆ เพราะมันช่วยคลายเครียดด้ายครับตอนผมเล่นผมรู้สึกผ่อนคลายจากการเรียนมา5วัน เพราะผมจะเล่นเฉพาะวันหยุดเท่านั้นเเต่ท่านก็ห้ามผม ผมบอกเหตผมไปว่ามันคลายเครียดคลายเหงาเพราะผมไม่มีเพื่อนเเถวบ้านเพราะผมเรียนอยู่โรงเรียนที่อยู่ในตัวเมืองผมจะมีเพือนก็ตอนอยู่ที่โรงเรียนเท่านั้น ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมไม่มีพื้นที่ส่วนตัวเลยครับจะทำอะไรก็โดนสั่งห้ามตลอดทั้งที่มันไม่ได้ผิดอะไร ที่ผมอยากรู้รู้คือท่านเลี้ยงผมด้วยความรักหรือเลี้ยงผมดวยความกลัวกันเเน่ เเละสิ่งที่ผมหวังตอนนี้ก็คืออยากเรียนจบเเละมีงานทำไวๆ เพราะผมจะได้ไม่ต้องพึ่งพ่อกับเเม่ จะได้มีชีวิตอิสระไม่โดนจับตามองไม่โดนสั่งห้ามสิ่งที่ผมชอบทำ เเต่ตอนนี้ผมอึดอัดเเละเครียดมากๆผมไม่รู้จะคลายเครียดด้วยวิธีไหนเลย