โรคจิตในชีวิตฉัน

เราชอบโดนผู้ชายวันกลางคนขึ้นไป มองโรคจิตใส่คะ ขอออกตัวก่อนเลยคะว่าไม่สวย และกะไม่แต่งตัววาบหวิวด้วยคะ มันมีอยู่ตอนนึงเราไปบิ๊กซีกับเพื่อน แล้วพอตอนกะขึ้นวินกลับ (ปล.เรานั่งหลังวินเพื่อนนั่งหลังเรา) วินคนนี้พยายามเอาหลังมาโดนหน้าอกเราให้ได้ ตอนเบรครถกะแบบเอนหลังมาหาเราซะ คือเขาจะเอาอะไรกับหน้าอกเรา (จอแบน) แถมยังคิดเงินเกินอีก T^T ต่อมาเราไปตลาดนั้นไปซื้อของกิน แล้วของกินราคา105บาท เราไม่มีเหรียญมีแต่แบงค์ร้อย ลุงคนขายกะบอกไม่เป็นไรเอามาร้อยเดียวกะได้ เรากะคิดลุงใจดีจัง แต่พอมองหน้าลุงเท่านั้นแหละ คือไม่อยากคิดแต่มันกะต้องคิด เพราะสายตาลุงมันฟ้องหมดแล้ว ไม่ได้อคตินะคะ เราอยู่หอ แล้วหอใกล้เซเว่นเรากะเดินไปกับเพื่อน (พ่อไม่ให้ขี่รถ) ขากลับแดดแรงมาก เรากะร้อนคันเนื้อคันตัวไปหมด อยู่ๆผู้ชายฝั่งตรงข้ามกะตะโกนวู้วๆมา แล้วกะพูดอะไรไม่รู้สักอย่างเราไม่ได้ใส่ใจ พอทีนี้เพื่อนกะบอกว่าคนนั้นเขาพูดกะแก เรากะหันไปมอง คนนั้นเขากะถามว่าร้อนมั้ยหนู แล้วเรากะหันกลับมามองทางต่อและเดินต่อไป เราเร่งฝีเท้าเพราะอารมณ์เสีย อยากจะตะโกนออกไปว่า “กูมีงู” ให้รู้แล้วรู้รอด T^T กะไม่รู้ว่าไปโดนใจอะไรคนพวกนั้นรึป่าว งงใจ จะทำไงดีคะไม่ให้โดนมองโรคจิตใส่