สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนว่านี่เป็นกระทู้แรก ถ้าก่อให้เกิดความสับสนหรือน่าเบื่อประการใดต้องขออภัย
พอดีว่าเจ้าของกระทู้เป็นอาสาสมัครซึ่งทำงานร่วมกับองค์กรหนึ่ง ส่วนตัวได้มีโอกาสเดินทางไปประเทศต่างๆเช่นในแถบแอฟริกา คาริบเบียน และอเมริกาใต้ ได้มีโอกาสไปพบเจอผู้คน เรียนรู้วัฒนธรรม และทำงานร่วมกับคนท้องถิ่น ก็เลยอยากที่จะใช้โอกาสนี้แบ่งปันเรื่องราว เปิดหูเปิดตาในส่วนที่หลายคนอาจจะไม่เคยได้เห็น เอาเป็นว่าเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ
กระทู้นี้เลือกรีวิวที่ประเทศ Antigua and Barbuda (คือประเทศเดียวกันนะคะ) ซึ่งเป็นเกาะตั้งอยู่ในทะเลแคริบเบียนตะวันออก บริเวณรอยต่อกับมหาสมุทรแอตแลนติก ประเทศนี้ประกอบด้วยเกาะหลักสองเกาะ คือ เกาะแอนติกาและเกาะบาร์บูดา โดยมีเมืองหลวงตั้งอยู่ที่แอนติกา
ในทุกๆปีประเทศต่างๆที่อยู่ในแถบนี้มักจะเจอกับเฮร์ริเคนเป็นประจำ อย่างน้อยปีละหนึ่งหนในช่วงระหว่างเดือนกันยา-พฤศจิกา ซึ่งในปีนี้เองหลายๆคนคงได้ยินข่าวเกี่ยวกับเฮอร์ริเคนเออร์มาในช่วงเดือนกันยายนที่ผ่านมา เจ้าเฮอร์ริเคนลูกนี้เองที่พัดถล่มเกาะบาร์บูดาไปอย่างราบคาบ (6 ก.ย.) ส่วนแอนติกายังรอดอยู่ หลังจากนั้นหนึ่งเดือน (5ต.ค.) เจ้าของกระทู้ได้มีโอกาสเดินทางไปสมทบสมาชิกต่างองค์กรกลุ่มหนึ่งซึ่งเริ่มฟื้นฟูสภาพบ้านเรือนได้ประมานสองสามวันแล้ว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้Samaritan Purse ขอเรียกฉายาว่ากลุ่มไล่หลังภัยพิบัติ ออกแนวฮีโร่ตามไปทุกที่ที่ประสบภัยพิบัติ (chasing disasters) อารมณืแบบอยู่บ้านชิวๆ พอมีโทรศัพท์หรืออีเมลตามมาเรียกไปก็ต้องเก็บกระเป่าไปทันที บางที่ก็นอนเต้นท์
เริ่มเดินทางจากสนามบินที่แอนติกา ซึ่งอยู่ที่เมือง St.Johns นับว่าเป็นอะไรที่ชิวมาก ต.ม.ตรวจแค่ชื่อและชั่งน้ำหนักจากนั้นก็เดินขึ้นเครื่องได้

ส่วนของลานจอดเครื่องบินนี้ไม่เชิงว่าส่วนตัว แต่เครื่องบินที่ใช้เป็นเครื่องบินที่ฮีโร่ไล่ล่าภัยพิบัติเป็นคนสรรหามา ส่วนเดี๋ยวขากลับนั่งเครื่องบินของทีมฮีโร่
สนามบินเล็กมากๆ (จำรายละเอียดไม่ได้มาก) ถ้ามองไปรอบๆก็จะเห็นประมาณนี้


เรื่องขำๆก็มีอยู่ว่าพวกเราเตรียมแซนวิชไปทานกลางวัน เนื่องจากว่าที่นั่นไม่มีอะไรเลย ปรากฎว่าพอกัปตันติดเครื่องแล้ว อยู่ๆเพื่อคนนึงถามว่า ถุงแซนวิชอยู่ไหน? ฮ่าๆ ฮีโร่คนนึงก็อาสาโดดลงจากเครื่องบินวิ่งไปเอามาให้ โหยสุดๆ เกือบอดข้าวอดน้ำตายบนเกาะแล้ว นี่คืออีกเหตุผลหนึ่งที่เรียกพวกเขาว่าฮีโร่
เดี๋ยวมาต่อ (ตอนนี้ที่ไทยยังคงเช้า คงรอกันได้ ป.ล. ถ้ามีคนอ่าน)
แบ่งปันประสบการณ์ ณ Barbuda (Caribbean) อาสาสมัครฟื้นฟูสภาพบ้านเรือนหลังพายุเฮอร์ริเคน
พอดีว่าเจ้าของกระทู้เป็นอาสาสมัครซึ่งทำงานร่วมกับองค์กรหนึ่ง ส่วนตัวได้มีโอกาสเดินทางไปประเทศต่างๆเช่นในแถบแอฟริกา คาริบเบียน และอเมริกาใต้ ได้มีโอกาสไปพบเจอผู้คน เรียนรู้วัฒนธรรม และทำงานร่วมกับคนท้องถิ่น ก็เลยอยากที่จะใช้โอกาสนี้แบ่งปันเรื่องราว เปิดหูเปิดตาในส่วนที่หลายคนอาจจะไม่เคยได้เห็น เอาเป็นว่าเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ
กระทู้นี้เลือกรีวิวที่ประเทศ Antigua and Barbuda (คือประเทศเดียวกันนะคะ) ซึ่งเป็นเกาะตั้งอยู่ในทะเลแคริบเบียนตะวันออก บริเวณรอยต่อกับมหาสมุทรแอตแลนติก ประเทศนี้ประกอบด้วยเกาะหลักสองเกาะ คือ เกาะแอนติกาและเกาะบาร์บูดา โดยมีเมืองหลวงตั้งอยู่ที่แอนติกา
ในทุกๆปีประเทศต่างๆที่อยู่ในแถบนี้มักจะเจอกับเฮร์ริเคนเป็นประจำ อย่างน้อยปีละหนึ่งหนในช่วงระหว่างเดือนกันยา-พฤศจิกา ซึ่งในปีนี้เองหลายๆคนคงได้ยินข่าวเกี่ยวกับเฮอร์ริเคนเออร์มาในช่วงเดือนกันยายนที่ผ่านมา เจ้าเฮอร์ริเคนลูกนี้เองที่พัดถล่มเกาะบาร์บูดาไปอย่างราบคาบ (6 ก.ย.) ส่วนแอนติกายังรอดอยู่ หลังจากนั้นหนึ่งเดือน (5ต.ค.) เจ้าของกระทู้ได้มีโอกาสเดินทางไปสมทบสมาชิกต่างองค์กรกลุ่มหนึ่งซึ่งเริ่มฟื้นฟูสภาพบ้านเรือนได้ประมานสองสามวันแล้ว [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ขอเรียกฉายาว่ากลุ่มไล่หลังภัยพิบัติ ออกแนวฮีโร่ตามไปทุกที่ที่ประสบภัยพิบัติ (chasing disasters) อารมณืแบบอยู่บ้านชิวๆ พอมีโทรศัพท์หรืออีเมลตามมาเรียกไปก็ต้องเก็บกระเป่าไปทันที บางที่ก็นอนเต้นท์
เริ่มเดินทางจากสนามบินที่แอนติกา ซึ่งอยู่ที่เมือง St.Johns นับว่าเป็นอะไรที่ชิวมาก ต.ม.ตรวจแค่ชื่อและชั่งน้ำหนักจากนั้นก็เดินขึ้นเครื่องได้
ส่วนของลานจอดเครื่องบินนี้ไม่เชิงว่าส่วนตัว แต่เครื่องบินที่ใช้เป็นเครื่องบินที่ฮีโร่ไล่ล่าภัยพิบัติเป็นคนสรรหามา ส่วนเดี๋ยวขากลับนั่งเครื่องบินของทีมฮีโร่
สนามบินเล็กมากๆ (จำรายละเอียดไม่ได้มาก) ถ้ามองไปรอบๆก็จะเห็นประมาณนี้
เรื่องขำๆก็มีอยู่ว่าพวกเราเตรียมแซนวิชไปทานกลางวัน เนื่องจากว่าที่นั่นไม่มีอะไรเลย ปรากฎว่าพอกัปตันติดเครื่องแล้ว อยู่ๆเพื่อคนนึงถามว่า ถุงแซนวิชอยู่ไหน? ฮ่าๆ ฮีโร่คนนึงก็อาสาโดดลงจากเครื่องบินวิ่งไปเอามาให้ โหยสุดๆ เกือบอดข้าวอดน้ำตายบนเกาะแล้ว นี่คืออีกเหตุผลหนึ่งที่เรียกพวกเขาว่าฮีโร่
เดี๋ยวมาต่อ (ตอนนี้ที่ไทยยังคงเช้า คงรอกันได้ ป.ล. ถ้ามีคนอ่าน)