ผมอยากทราบว่าฆราวาสที่ต้องการปฏิบัติให้เข้าถึงมรรคผล โดยที่ตนยังไม่ได้บวชควรทำตนยังไงให้เหมาะสมครับ อยากเช่น เรื่องความรู้สึกทางเพศถ้าเรายังไม่ถึงขั้นอนาคามีตัดกามกิเลสได้เด็ดขาด มันจะมารบกวนให้เราเสียหลักอยุ่ตลอดเวลา ถ้าจะเพ่งอสุภะกรรมฐานก็ยังไม่เห็นผลเท่าที่ควรเพราะกำลังสมาธิก็ยังไม่มั่นคง. สิ่งยั่วยุในชีวิตประจำวันก็มากมาย.  จึงอยากขอรบกวนพี่ๆในห้องศาสนาช่วยชี้เเนะว่า ควรวางตัวยังไงให้เหมาะสมเเล้วสามารถรักษาพรหมจรรย์ตัวเองไม่ให้ขาดได้.    รักษาในที่นี้คือ ไม่มีเพศสัมพันธ์กับเพศตรงข้าม.  ไม่ทำอสุจิให้เคลื่อน (ช่วยตัวเอง)ด้วยนะครับ
เพราะผมรู้สึกว่า ถึงจะนั่งสมาธิ รักษาศีล5 ได้ก็จริงเเต่พอยังละเมิดพรหมจรรย์ มันรู้สึกว่าที่ปฏิบัติมาล้มเหลวมากๆ เเล้วเป็นการทำลายกำลังใจตัวเองด้วย