สวัสดีค่ะ นี่กระทู้แรกที่อยากเขียนมาถาม เผื่อมีคนจะช่วยเราได้ ก็ไม่ค่อยมีสาระอะไรมากนะคะ555 คือเหตุการณ์มันเป็นอย่างนี้ค่ะ...
เมื่อต้นเดือนสิงหาคมเราประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์ล้ม ที่ตัวไม่เป็นอะไรมากแค่มีแผลที่ขา หัวก็ไม่ได้โดนอะไร แต่เป็นที่นิ้ว นิ้วหัก กระดูกแตกที่ปลายนิ้ว แผลค่อนข้างเหวอะมากแต่เป็นแค่นิ้วเดียวนะคะ555 (งงมั้ย เรายังงงเลยว่าล้มยังไงให้โดนนิ้วเดียว) ครั้งแรกเราadmitที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งนึง หลังออกจากรพ.ก็ลางานกลับมารักษาตัวที่บ้าน เกือบๆ3สัปดาห์ได้ ปรากฏว่าแผลที่ผ่าตัดเกิดติดเชื้อ!!!
ที่บ้านเราเห็นท่าจะไม่ดีเลยพามาให้รักษาที่โรงพยาบาลรัฐแทนค่ะ ความรู้สึกตอนนั้นคือเครียดมากๆ เพราะจะใช้นิ้วนั้นทำอะไรไม่ได้เลย ช่วงนั้นแม้แต่เขียนหนังสือก็เขียนไม่ได้ แต่พอย้ายโรงบาลเจออาจารย์หมอก็เบาใจขึ้นมาหน่อย เพราะมาเจอคุณหมอhandเก่งๆ คุณหมอก็นัดผ่าตัดนิ้วและ ก็นัดวันอีกทีให้เราไปนัดฟังเตียง วันที่เราไปนัดฟังเตียงกับแม่ เราคิดว่าน่าจะเจออาจารย์หมอ แต่ปรากฏว่าเจอคุณหมออีกคนที่ยังดูหนุ่มๆรุ่นใกล้ๆกันกับเรา ที่สำคัญคุณหมอหล่อ55 พอนัดฟังเตียงเรียบร้อย อีกวันนึงเราก็มาผ่าและเราก็นอนโรงบาลอยู่ที่นั่นหลายคืนเนื่องจากเค้าต้องตัดชิ้นเนื้อไปตรวจว่าติดเชื้ออะไร
ซึ่งหลายๆคืนที่นอนรพ. คุณหมอหนุ่มคนนั้นเค้าเป็นแพทย์ประจำบ้านที่ต้องมาดูแผลเราทุกวัน แล้วเรากับแม่ก็ประทับใจคุณหมอมากไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ซึ่งจริงๆก็มีหมอคนอื่นช่วยดูเคสเราด้วย พอกลับบ้านยังคุยกับแม่อยู่เลยว่าคุณหมอหนุ่มคนนั้นน่ารักดี หลังจากออกจากรพ.ทีนี้เรากลับมารักษาตัวได้ประมาณ3สัปดาห์ก็นัดผ่าตัดอีกรอบ พอนอนรพ.คราวนี้ก็ได้เจอกับคุณหมอหนุ่มคนนั้นอีก เจอกันทุกวันที่นอนโรงบาลเช้า-เย็น คุณหมอก็ดูแลเราดีเหมือนๆกับคุณหมอท่านอื่นนะ แต่เรากลับรู้สึกดีมากขึ้นกับคุณหมอหนุ่มท่านนี้ ตลอดเวลาที่เรานอนอยู่ที่รพ.เราแอ๊บมาตลอดทำเป็นเฉยๆทั้งที่ในใจแอบปลื้มเค้ามากๆ555 พอเรากลับมารักษาตัวที่บ้าน เราก็คิดว่าสงสัยอาจจะเป็นเพราะช่วงนั้นเราเพิ่งเลิกกับแฟนแล้วจิตใจอ่อนแอรึป่าวถึงได้หวั่นไหวกับคุณหมอ แต่เวลาผ่านไปจนถึงตอนนี้ 3เดือนแล้วทำไมเรายังนึกถึงเค้าอยู่เรื่อยๆเลยละคะ??? มีอยู่ช่วงนึงที่เรานึกถึงเค้ามากๆ เราเรียนดีไซน์มาด้วย เราไม่รู้จะทำยังไงเลยไปหาเฟสบุ๊คของคุณหมอแล้ววาดรูปเค้า555 แต่ตอนนี้เราไม่ได้ไปรพ.แล้วเพราะว่านิ้วก็เริ่มใช้ได้เกือบๆปกติ แต่เดือนมกราคมปีหน้า อาจารย์หมอนัดเอ็กซเรย์ เราคิดว่าเราอยากจะเอาของไปให้อาจารย์หมอด้วยแล้วก็อยากจะเอารูปที่วาดไปให้คุณหมอคนนั้นด้วยดีมั้ย?
เราเลยอยากถามความเห็นของชาวพันทิปว่าสมควรมั้ยหรือไม่ดีกว่า เราก็คิดนะว่ามันจะน่าเกลียดหรือเปล่า แต่เราก็พยายามไปที่ๆหมอคิดว่าจะไปเผื่อว่าได้เจอบ้างจะได้เข้าไปทักและเอารูปที่วาดให้เค้าไป ไม่งั้นมันก็ค้างคาในใจเราตอนนี้ไปตลอด เราจะทำยังไงต่อไปดีหรือเราควรจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ไม่บอกเค้าดีกว่า เราแค่อยากจัดการกับความรู้สึกนี้ไปให้ได้ค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ รบกวนช่วยแนะนำด้วยก็จะดีนะคะ 555 ^^
หรืออุบัติเหตุครั้งนั้นจะทำให้หัวใจกระทบกระเทือน ^ ^
เมื่อต้นเดือนสิงหาคมเราประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์ล้ม ที่ตัวไม่เป็นอะไรมากแค่มีแผลที่ขา หัวก็ไม่ได้โดนอะไร แต่เป็นที่นิ้ว นิ้วหัก กระดูกแตกที่ปลายนิ้ว แผลค่อนข้างเหวอะมากแต่เป็นแค่นิ้วเดียวนะคะ555 (งงมั้ย เรายังงงเลยว่าล้มยังไงให้โดนนิ้วเดียว) ครั้งแรกเราadmitที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งนึง หลังออกจากรพ.ก็ลางานกลับมารักษาตัวที่บ้าน เกือบๆ3สัปดาห์ได้ ปรากฏว่าแผลที่ผ่าตัดเกิดติดเชื้อ!!!
ที่บ้านเราเห็นท่าจะไม่ดีเลยพามาให้รักษาที่โรงพยาบาลรัฐแทนค่ะ ความรู้สึกตอนนั้นคือเครียดมากๆ เพราะจะใช้นิ้วนั้นทำอะไรไม่ได้เลย ช่วงนั้นแม้แต่เขียนหนังสือก็เขียนไม่ได้ แต่พอย้ายโรงบาลเจออาจารย์หมอก็เบาใจขึ้นมาหน่อย เพราะมาเจอคุณหมอhandเก่งๆ คุณหมอก็นัดผ่าตัดนิ้วและ ก็นัดวันอีกทีให้เราไปนัดฟังเตียง วันที่เราไปนัดฟังเตียงกับแม่ เราคิดว่าน่าจะเจออาจารย์หมอ แต่ปรากฏว่าเจอคุณหมออีกคนที่ยังดูหนุ่มๆรุ่นใกล้ๆกันกับเรา ที่สำคัญคุณหมอหล่อ55 พอนัดฟังเตียงเรียบร้อย อีกวันนึงเราก็มาผ่าและเราก็นอนโรงบาลอยู่ที่นั่นหลายคืนเนื่องจากเค้าต้องตัดชิ้นเนื้อไปตรวจว่าติดเชื้ออะไร
ซึ่งหลายๆคืนที่นอนรพ. คุณหมอหนุ่มคนนั้นเค้าเป็นแพทย์ประจำบ้านที่ต้องมาดูแผลเราทุกวัน แล้วเรากับแม่ก็ประทับใจคุณหมอมากไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ซึ่งจริงๆก็มีหมอคนอื่นช่วยดูเคสเราด้วย พอกลับบ้านยังคุยกับแม่อยู่เลยว่าคุณหมอหนุ่มคนนั้นน่ารักดี หลังจากออกจากรพ.ทีนี้เรากลับมารักษาตัวได้ประมาณ3สัปดาห์ก็นัดผ่าตัดอีกรอบ พอนอนรพ.คราวนี้ก็ได้เจอกับคุณหมอหนุ่มคนนั้นอีก เจอกันทุกวันที่นอนโรงบาลเช้า-เย็น คุณหมอก็ดูแลเราดีเหมือนๆกับคุณหมอท่านอื่นนะ แต่เรากลับรู้สึกดีมากขึ้นกับคุณหมอหนุ่มท่านนี้ ตลอดเวลาที่เรานอนอยู่ที่รพ.เราแอ๊บมาตลอดทำเป็นเฉยๆทั้งที่ในใจแอบปลื้มเค้ามากๆ555 พอเรากลับมารักษาตัวที่บ้าน เราก็คิดว่าสงสัยอาจจะเป็นเพราะช่วงนั้นเราเพิ่งเลิกกับแฟนแล้วจิตใจอ่อนแอรึป่าวถึงได้หวั่นไหวกับคุณหมอ แต่เวลาผ่านไปจนถึงตอนนี้ 3เดือนแล้วทำไมเรายังนึกถึงเค้าอยู่เรื่อยๆเลยละคะ??? มีอยู่ช่วงนึงที่เรานึกถึงเค้ามากๆ เราเรียนดีไซน์มาด้วย เราไม่รู้จะทำยังไงเลยไปหาเฟสบุ๊คของคุณหมอแล้ววาดรูปเค้า555 แต่ตอนนี้เราไม่ได้ไปรพ.แล้วเพราะว่านิ้วก็เริ่มใช้ได้เกือบๆปกติ แต่เดือนมกราคมปีหน้า อาจารย์หมอนัดเอ็กซเรย์ เราคิดว่าเราอยากจะเอาของไปให้อาจารย์หมอด้วยแล้วก็อยากจะเอารูปที่วาดไปให้คุณหมอคนนั้นด้วยดีมั้ย?
เราเลยอยากถามความเห็นของชาวพันทิปว่าสมควรมั้ยหรือไม่ดีกว่า เราก็คิดนะว่ามันจะน่าเกลียดหรือเปล่า แต่เราก็พยายามไปที่ๆหมอคิดว่าจะไปเผื่อว่าได้เจอบ้างจะได้เข้าไปทักและเอารูปที่วาดให้เค้าไป ไม่งั้นมันก็ค้างคาในใจเราตอนนี้ไปตลอด เราจะทำยังไงต่อไปดีหรือเราควรจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ไม่บอกเค้าดีกว่า เราแค่อยากจัดการกับความรู้สึกนี้ไปให้ได้ค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ รบกวนช่วยแนะนำด้วยก็จะดีนะคะ 555 ^^