พอดีทั้งตัวเอง และเพื่อนร่วมงานก็โดนมาลักษณะนี้
อยากรู้ความเห็นของคนอื่นๆว่าคิดกันยังไง
.
ก่อนอื่นเลยต้องบอกก่อนว่า จขกท.เป็นเซลล์ครับ อยู่ที่นี่มา 4 ปี+ แล้ว อายุยังไม่ถึงเลขสาม
ซึ่งตอนที่ทำอยู่โปรเจคนี้ รายได้จะอยู่ประมาณ 20-25K แล้วแต่ยอดในแต่ละเดือน (เงินเดือนกับค่าคอมอย่างละครึ่ง)
ทีนี้บริษัทเปิดโปรเจคใหม่ขึ้นมา แล้วยังหาคนมาทำไม่ได้ เลยคิดที่จะดึงคนเก่ามาทำไปก่อน
.
ประเด็นมันมีอยู่ว่า เค้าเรียกผมกับเพื่อนอีกคนเข้าไปนั่งคุยกัน
โดยบอกว่าที่เรียกเราสองคนมา เพราะเป็นสองคนที่ทำผลงาน+ความประพฤติดีสุด จึงให้โอกาสตัดสินใจก่อน
แล้วแจกแจงแผนงานโปรเจคใหม่ให้ฟัง ซึ่งมันก็น่าสนใจในระดับนึง
แต่...พอคุยกันถึงเรื่องเงิน มันดันไม่ใช่อย่างที่คิด เพราะคำนวนแล้ว รายได้มันน้อยกว่าตอนทำโปรเจคเก่าอีก
.
ก็เลยปฏิเสธไป โดยบอกไปว่าพวกผมมีภาระ มีความจำเป็นต้องใช้เงิน ถ้าย้ายมาทำตรงนี้แล้วได้น้อยกว่าเดิม ก็ไม่ไหว
เท่านั้นแหละ โดยสวดเลยครับ
เค้าก็ยกเหตุผลร้อยเแปดมาพูดเลย เช่น
.
คนเราถ้าอยากก้าวหน้า อยากพัฒนาไปมากกว่านี้ อย่าไปมองเรื่องเงินเป็นเรื่องใหญ่
เงินไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต
วันนึงถ้าโปรเจคนี้มันเติบโตขึ้น เราก็จะได้เลื่อนไปเป็นหัวหน้าสายงาน ถึงเวลานั้นเงินมันก็จะขยับเอง
เราอยากได้คนที่พร้อมจะสู้ พร้อมจะก้าวไปกับบริษัท ไม่อยากได้คนที่ใจปลาซิว งอแงเพียงแค่เรื่องเงิน เป็นต้น
.
แต่ผมก็ถามเขาไปตรงๆนะว่า แล้วทุกวันนี้พี่ใช้ใบไม้ซื้อข้าวกินหรอครับ ถึงบอกว่าเงินไม่ใช่เรื่องหลัก
เค้าก็บอกว่า เค้าไม่ได้พูดว่าเงินไม่สำคัญ แค่มันไม่ใช่เรื่องหลักในการทำงาน
แถมด่าผมกลับอีกว่าไม่มีสัมมาคารวะ ยอกย้อนผู้ใหญ่
.
สารภาพเลยครับว่าตอนเดินออกมาจากห้องเจ้านาย ท้อใจมาก อยากจะลาออกเลย
อยู่มาสี่ปี เงินเดือนขึ้นปีละสามร้อยบาท แถมยังมา-ดันเราแบบนี้อีก
.
อยากรู้ว่าคนวัยทำงานเค้ามองเรื่องนี้กันยังไงครับ ขอแบบตรงๆเลยนะครับ
เป็นคุณ จะมองเรื่องเงิน หรืออนาคต
บริษัทจะเปลี่ยนสายงานให้ไปทำตรงอื่น แต่ไม่เพิ่มเงิน โดยอ้างว่าอย่ามองเงินเป็นเรื่องหลัก รู้สึกยังไงครับ
อยากรู้ความเห็นของคนอื่นๆว่าคิดกันยังไง
.
ก่อนอื่นเลยต้องบอกก่อนว่า จขกท.เป็นเซลล์ครับ อยู่ที่นี่มา 4 ปี+ แล้ว อายุยังไม่ถึงเลขสาม
ซึ่งตอนที่ทำอยู่โปรเจคนี้ รายได้จะอยู่ประมาณ 20-25K แล้วแต่ยอดในแต่ละเดือน (เงินเดือนกับค่าคอมอย่างละครึ่ง)
ทีนี้บริษัทเปิดโปรเจคใหม่ขึ้นมา แล้วยังหาคนมาทำไม่ได้ เลยคิดที่จะดึงคนเก่ามาทำไปก่อน
.
ประเด็นมันมีอยู่ว่า เค้าเรียกผมกับเพื่อนอีกคนเข้าไปนั่งคุยกัน
โดยบอกว่าที่เรียกเราสองคนมา เพราะเป็นสองคนที่ทำผลงาน+ความประพฤติดีสุด จึงให้โอกาสตัดสินใจก่อน
แล้วแจกแจงแผนงานโปรเจคใหม่ให้ฟัง ซึ่งมันก็น่าสนใจในระดับนึง
แต่...พอคุยกันถึงเรื่องเงิน มันดันไม่ใช่อย่างที่คิด เพราะคำนวนแล้ว รายได้มันน้อยกว่าตอนทำโปรเจคเก่าอีก
.
ก็เลยปฏิเสธไป โดยบอกไปว่าพวกผมมีภาระ มีความจำเป็นต้องใช้เงิน ถ้าย้ายมาทำตรงนี้แล้วได้น้อยกว่าเดิม ก็ไม่ไหว
เท่านั้นแหละ โดยสวดเลยครับ
เค้าก็ยกเหตุผลร้อยเแปดมาพูดเลย เช่น
.
คนเราถ้าอยากก้าวหน้า อยากพัฒนาไปมากกว่านี้ อย่าไปมองเรื่องเงินเป็นเรื่องใหญ่
เงินไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต
วันนึงถ้าโปรเจคนี้มันเติบโตขึ้น เราก็จะได้เลื่อนไปเป็นหัวหน้าสายงาน ถึงเวลานั้นเงินมันก็จะขยับเอง
เราอยากได้คนที่พร้อมจะสู้ พร้อมจะก้าวไปกับบริษัท ไม่อยากได้คนที่ใจปลาซิว งอแงเพียงแค่เรื่องเงิน เป็นต้น
.
แต่ผมก็ถามเขาไปตรงๆนะว่า แล้วทุกวันนี้พี่ใช้ใบไม้ซื้อข้าวกินหรอครับ ถึงบอกว่าเงินไม่ใช่เรื่องหลัก
เค้าก็บอกว่า เค้าไม่ได้พูดว่าเงินไม่สำคัญ แค่มันไม่ใช่เรื่องหลักในการทำงาน
แถมด่าผมกลับอีกว่าไม่มีสัมมาคารวะ ยอกย้อนผู้ใหญ่
.
สารภาพเลยครับว่าตอนเดินออกมาจากห้องเจ้านาย ท้อใจมาก อยากจะลาออกเลย
อยู่มาสี่ปี เงินเดือนขึ้นปีละสามร้อยบาท แถมยังมา-ดันเราแบบนี้อีก
.
อยากรู้ว่าคนวัยทำงานเค้ามองเรื่องนี้กันยังไงครับ ขอแบบตรงๆเลยนะครับ
เป็นคุณ จะมองเรื่องเงิน หรืออนาคต