Life’s like the sky. : บางปู...ในวันที่ไม่ได้พาไปดูนกนางนวล

...เมื่อตะวันเริ่มคล้อยต่ำ ท้องฟ้าที่อยู่ตรงหน้าก็ค่อยๆ เปลี่ยนสี
จากฟ้าเป็นส้ม จากส้มเป็นม่วง จากม่วงกลายเป็นน้ำเงิน ต่างกันไปในแต่ละวัน
ทะเลหลังบ้านคือที่ๆ ผมมักจะไปในช่วงเย็น เมื่อว่างเว้นจากการทำงาน
สีของฟ้าที่ค่อยๆ เปลี่ยนผ่าน ก่อนที่ความมืดของวันจะเข้ามาแทนที่
น่าจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ต้องออกเดินทางไป
“ ท้องฟ้าจะสวยที่สุด ก็ตอนแสงแรกกับแสงสุดท้ายของวัน ” ใครสักคนเคยบอกไว้
แต่ก็มีหลายครั้งที่ท้องฟ้าในช่วงเย็นมักเป็นสีหม่นเทาไม่เป็นอย่างที่เราต้องการ
แต่อย่างน้อย...มันก็ทำให้รู้ว่า
ท้องฟ้าที่สดใสของวันก่อนนั้น มันมีความหมายต่อวันนี้ที่ไร้แสงและพรุ่งนี้ที่ยังมาไม่ถึง...มากน้อยเพียงใด

: พฤศจิกาสองห้าหกศูนย์ บางปู สมุทรปราการ