[CR] lll เมื่อฉัน Roam Alone lll แบกเป้ ลุยเดี่ยว เที่ยว Hokkaido #Part 2 _เที่ยวผ่านมาแล้ว 2 ปี เพิ่งถึงฤกษ์ดี มารีวิว

.............. จริงๆ ก็เที่ยวผ่านมาแล้ว 2 ปี เพิ่งถึงฤกษ์ดี เริ่มรีวิว ฮ่าๆๆๆๆ

ต่อจากความเดิมตอนที่แล้วกับการ Rome Alone มาเป็น WWOOFer อาศัยอยู่กับ Host เป็นเวลา 10 วัน ณ ตอนเหนือของแดนอาทิตย์อุทัย หรือเกาะ Hokkaido นั้นอง

( กระทู้ก่อนหน้า ถือว่าเป็น Part 1 ละกันค่ะ    https://pantip.com/topic/34803095)

พอแยกย้ายจาก Host มาเรียบร้อย ก็เข้าสู่การผจญภัยท่องเที่ยวตามไกด์บุ๊คเสียที


ปล. เนื้อหา บรรยาย อาจจะไม่เยอะ และไม่ค่อยละเอียด แต่รูปค่อนข้างเยอะ และชัดบ้าง ไม่ชัดบ้าง นะคะ

เริ่ม DAY-1.....Hakodate  แบบสะเปะสะปะ
    ตอนเช้าหลังจาก Host มาส่งที่ Kutchan Station เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เราก็เริ่มต้นการเดินทางด้วยการเปิดประเดิมใช้ตั๋ว Hokkaido rail pass ที่ซื้อมาตั้งแต่วันแรกที่เดินทางมาถึง เพื่อมุ่งหน้าสู่ Hakodate โดยต้องแวะเปลี่ยนรถไฟกันที่ Oshamambe กันก่อน

(จาก Kutchan >>> Oshamambe >>> Hakodate)


(นั่งรอ ร๊อ รอ เปลี่ยนรถไฟที่ Oshamambe)


ความร้าวรานของการเดินทางคือ ...... กระเป๋าลาก 1 ใบ + กระเป๋าเป้ T.T
ไม่โอดครวญค่ะ แบกถูลู่ถูกังไป

(ขาลง ไม่เท่าไหร่ ขาขึ้น นี่ถึงกับหอบ)


(ข้อดีของการซื้อ Rail Pass คือ มันจองที่นั่งได้ ไม่ต้องยืนขาแข็งสำหรับการเดินทางหลายชั่วโมง)



แล้วก็นั่งรถไฟมาเรื่อยๆ ๆ ๆ จนในที่สุด ก็ถึง Hakodate แว้ววววว

(เขาบอกว่า .... You Ar >>>> Oh Yeah ! i am Here.)


         จากไกด์บุ๊คที่อ่านมา มีสิ่งที่ list ไว้ว่าจะทำอยู่หลายอย่างเหมือนกัน แต่ดูแล้วว่าทำได้เป็นอย่างแรกคือ การกิน  ฮ่าๆๆๆๆ  ในหนังสือแนะนำว่า ร้านอยู่ใกล้ๆ สถานี ขึ้นชื่อลือชากับเมนูข้าวหน้าปลาหมึก (โคตร) สด ที่หมึกใสๆ หนวดหมึกยังเต้นดุ๊บๆ อยู่นั่นเอง นี่เลยหมายมั่นมาก ว่าจะเอาเมนูนี่แหละ อยากลอง ก็เลยมุ่งหน้าเดินหาร้านที่ว่า พอเจอปุ๊ป ก็ดิ่งไปนั่งเค้าเตอร์ทันที แล้วพนักงานเห็นความลากสัมภาระมา ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าอินี่นักท่องเที่ยวชัวร์ป้าบ พนักงานรีบบอกทันทีง่า เมนูขึ้นชื่อหมดแล้วจ้ะ Sold out นะคะ  ....... เศร้าเลย ตั้งใจมาลอง แต่ไม่เป็นไรค่ะ หิวค่ะ เลยมองเมนูแล้วจิ้มมาหนึ่งอัน หลังจากนั่งรอไปแป๊ปนึง แม่นางน้อยก็ยกอาหารมาเสริฟ คุณพระคุณเจ้า ไข่ปลาแวววาวมากค่ะคุณ  ซึ่งที่เลือกเมนูนี้เนื่องจาก เคยมีประสบการณ์ กินเมนูข้าวห่ออะไรสักอย่างแล้วมีอิไข่ปลาแบบนี้แปะมาหนึ่งเม็ด เม็ดเดียวเท่านั้นค่ะ (ที่ร้านอาหารญี่ปุ่นที่บ้านเรานี่แหละ) พอกินเข้าไปเท่านั้นแหละ ไข่แตกในปาก บู้มมมมม คาวจนกลืนไม่ลง จากครั้งนั้นเลยคาใจมาตลอดว่า มันไม่อร่อยจริงๆ หรอ ทำไมเวลาดูในโทรทัศน์ที่เข้าไปตะลุย-ๆ กัน เอาไข่ปลานี่โปะมาเต็มข้าว มันก็ยังกินกันแบบ อูมามิ ได้ขนาดนั้นฟร่ะ ......พอมาถึงถิ่นเลยต้องลองซะหน่อย ถ้ามันจะคาวระเบิดเหมือนครั้งแรกที่ลอง ก็จะได้พิสูจน์ไปเลยว่าเมนูนี้ไม่ใช่สำหรับเราละ ฮึๆๆๆ

(หน้าร้านๆ)


     หน้าตาอาหารก็......มีกุ้ง มีหมึก มีไข่ปลา โปะมาบนข้าว (ซะจนมองไม่เห็นข้าว) เอาวาซาบิแปะมาก้อนนึง มีขิงดอง กับซอสให้ใส่ ........ หลังจากถ่ายรูป ๆๆๆ แล้วก็ถึงเวลารับประทาน เห้ยยยย ไม่คาวอะ อธิบายรสชาติไม่ถูก แต่อร่อย อุมัยยยย ให้กินอีก ก็กินได้ (อร่อย...ไป-!!!) ด้วยทักษะการใช้ตะเกียบที่ฝึกฝนมา  ไม่เกิน 15 นาที ก็หมดเกลี้ยง หมดยันใบๆ ที่ใส่มาในชามข้าว ไม่รูปไว้ประดับหรืออะไร ใส่มาในชามข้าว ถือว่ากินได้ ที่จะเหลือก็คือหัวกุ้งเท่านั้นเอง ค่ะ

(แวววาวดาวพระศุกร์มากค่ะ กับราคา 1100 เยน)




เติมเต็มกระเพาะแล้วก็เดินท่างต่อไปที่พักเพื่อเก็บสัมภาระ ซึ่งที่พักอยู่ไกลจากสถานีพอสมควร แต่เราก็เลือกจอง เพราะตอนเข้าไปใน Agoda แล้วให้มันเรียงตาม ราคา จากต่ำไปสูง ที่พักอันที่เราจอง มันเด้งดึ๋งมาเป็นบรรทัดแรกเลยค่ะ ถ้าจำไม่ผิดประมาณ 600++ บาทไทย ไกลซักนิด (จริงๆ ก็ไม่ค่อยนิด ฮ่าๆๆ ) แต่พอนั่งรถรางไปจนสุดสาย แล้วก็เดินอีกประมาณ 15 นาทีได้มั้ง ก็จะถึงที่พักของเฮา

(ตั๋วรถราง)

(ในรถราง)

ลงรถราง ดูแผนที่ เดินไปตามแผนที่เรื่อยๆ ก็เจอที่พักจนได้ (เย้ๆ ไม่หลงนะครับ แค่เดินแบบไม่ค่อยมั่นใจ ฮ่าๆๆ)  ที่พักเป็นบ้านเล็กๆ น่ารักๆ ดี ดูแบบว่าอบอุ่น family จ๋า มากๆ ก็เอาเอกสารจองที่พักที่ปริ๊นมาให้เจ้าของบ้าน เขาก็เอากุญแจห้องให้มา แล้วพาเดินไปที่ห้อง นับว่าข้าโชคดียิ่งนัก ห้องที่จองเป็นห้องแบบพักรวมกับคนอื่น แต่ ณ ช่วงนั้น ไม่มีคนพักด้วย เขาเลยให้ไปนอนห้องแบบเดี่ยวๆ วิวพรีเมี่ยม หน้าต่างบานใหญ่ไว้ดูวิวทะเลกว้างๆ แทน

(เดินมาเรื่อยๆ พอเจอป้ายนี้ คือดีใจมาก แปลว่าไม่หลงละ มาถูกทางละ)


(มุมสบายๆ ของที่พักค่ะ)



(วิว 180 องศา)