ตอนแม่ท้อง แม่บำรุงครรภ์เอง (แม่เล่าให้ฟัง พ่อไม่เคยยุ่ง แม่ทำงานเก็บเงินทุกบาทหวังใช้จ่ายยามจำเป็น)
คลอด ให้แม่ไปคลอดเอง ลูกทุกคน (เพราะติดการพนันที่สนามม้า แต่รับกลับ)
ค่าคลอดทุกคน แม่ต้องนำ จี้เพชร ให้พ่อไปขายเป็น ค่าคลอด (สมมติค่าคลอด 800 บาท จี้เพชรขายได้ 1,500 ก็บอกขายเท่ากับค่าคลอดพอดี)
วัยเด็ก ตบตีแม่จนสลบ หลายครั้ง (แม่ไม่สู้) แอบปล้ำคนรับใช้ที่บ้าน
วัยประถม ไปส่ง ที่ รร. แต่ให้กลับบ้านเอง (ไปเที่ยวโสเภณี โรงน้ำชา)
เรียนจบ ม .3 ให้ลูก 3 คน หาตังค์เอง ไม่รับผิดชอบ
ค่าเทอม ค่ากิน ให้แม่ออก
เรียนจบ ม.6 พ่อบอกไม่ต้องเรียนต่อ ให้ออกมาหางานทำ (แต่แม่สนับสนุนให้เรียนต่อแม้ว่ายังไม่รู้ คชจ.ระดับอุดมศึกษา)
แม่ป่วย พ่อดูแลป้อนข้าว เช็ดตัวให้
แม่ตาย (นั่งเก็บเงินซองคนช่วยงานหน้าศาลา แต่ไม่เข้าไปจุดธูปไหว้)
ทรัพย์สินแม่ พ่อเก็บไว้คนเดียว
หลังงานศพ พ่ออนุญาตให้เอารูปแม่เข้าบ้าน แต่ทิ้งกระถาง ปล่อยให้ลูกไปลอยกระดูก และเก็บเข้า ช่องที่วัดเอง (พ่อไม่ไป)
ที่บ้าน มีรูป ปู่ ย่า พี่สาวพ่อ กระถางธูป หิ้งไหว้ แต่ไม่มีกระถางธูปไหว้แม่ หิ้งแม่
ล่าสุด พ่อ ทิ้งรูปภาพแม่ (ไหว้หน้าศพ) ลงน้ำ โดยไม่ปรึกษาลูกๆ ก่อน (บอกพระแนะนำ ว่า ถ้าไม่จุดธูปไหว้ ก็ไม่ควรเก็บไว้ที่บ้าน)
แม่ตายไม่ถึง 6 เดือน ก็เที่ยวซื้อบริการ ผญ. อย่างว่า วัย 30 (พ่อ 70)
ลูกคนโต ส่งเงินให้กินข้าว เดือนละ 10,000 รวมค่าน้ำ ค่าไฟ (เมื่อก่อน พ่ออยู่กับแม่ ลูกคนโตให้ 10,000 ไว้ใช้จ่ายในบ้านกันสองคน) แต่ไม่เคยมาเยี่ยม
ลูกคนกลาง คอยมาดู ทุกวัน
ลูกคนเล็ก ชวนไปกินข้าวข้างนอกตลอด
พ่อไม่เคยถามว่า แต่ละคนเหนื่อยมัย ทำงานเป็นไงบ้าง
ไม่เคยซื้อเค้กเป่าเทียนวันเกิด ให้สักครั้ง
ตั้งแต่เกิดมา พ่อพาไปเมียและลูก เที่ยว สวนสยาม 1 ครั้ง (แค่ครั้งเดียวในชีวิต)
ลูกคนกลางบาดเจ็บสาหัส เกือบพิการจาก อุบัติเหตุทางถนน ทั้งๆ ที่เป็นฝ่ายถูก ( พ่อไม่เคยมาเยี่ยม ไม่เคยไปร่วมงานรับปริญญา )
พอจับได้ว่า พ่อเอาเงินกินข้าวไปเที่ยว ผญ. ก็ไม่มีใครอยากยุ่ง
พ่อเอาสมบัติปู่ย่า แม่ ขาย ไม่คิดเหลืออะไรให้ลูกหลานเลย
อีกไม่กี่วัน พ่อต้องเข้า รพ. รัฐ เพื่อผ่าตัดเข่าเสื่อม 1 ข้าง
พ่อ หวังพึ่ง ลูกคนกลาง พาไปหา รพ. และดูแล หลังผ่าตัด
คนกลาง ควรทำอย่างไร เพราะเชื่อว่า คนโตก็ไม่มาเยี่ยมแน่ คนเล็กอาจมาเยี่ยม แต่ต้องดูท่าทีคนกลาง
ทั้งสามคน แต่งงานออกเรือน มีครอบครัวหมดแล้ว
ทำไม พ่อไม่ ให้ ญ.โสเภณี เป็นคนพาไปโรงพยาบาล
คุณความดีของ พ่อ ที่มีต่อเมียและลูก บัดนี้พ่อต้องผ่าตัดเข่าเสื่อม คนเป็นลูกควรเข้ามาดูแลหรือไม่
คลอด ให้แม่ไปคลอดเอง ลูกทุกคน (เพราะติดการพนันที่สนามม้า แต่รับกลับ)
ค่าคลอดทุกคน แม่ต้องนำ จี้เพชร ให้พ่อไปขายเป็น ค่าคลอด (สมมติค่าคลอด 800 บาท จี้เพชรขายได้ 1,500 ก็บอกขายเท่ากับค่าคลอดพอดี)
วัยเด็ก ตบตีแม่จนสลบ หลายครั้ง (แม่ไม่สู้) แอบปล้ำคนรับใช้ที่บ้าน
วัยประถม ไปส่ง ที่ รร. แต่ให้กลับบ้านเอง (ไปเที่ยวโสเภณี โรงน้ำชา)
เรียนจบ ม .3 ให้ลูก 3 คน หาตังค์เอง ไม่รับผิดชอบ
ค่าเทอม ค่ากิน ให้แม่ออก
เรียนจบ ม.6 พ่อบอกไม่ต้องเรียนต่อ ให้ออกมาหางานทำ (แต่แม่สนับสนุนให้เรียนต่อแม้ว่ายังไม่รู้ คชจ.ระดับอุดมศึกษา)
แม่ป่วย พ่อดูแลป้อนข้าว เช็ดตัวให้
แม่ตาย (นั่งเก็บเงินซองคนช่วยงานหน้าศาลา แต่ไม่เข้าไปจุดธูปไหว้)
ทรัพย์สินแม่ พ่อเก็บไว้คนเดียว
หลังงานศพ พ่ออนุญาตให้เอารูปแม่เข้าบ้าน แต่ทิ้งกระถาง ปล่อยให้ลูกไปลอยกระดูก และเก็บเข้า ช่องที่วัดเอง (พ่อไม่ไป)
ที่บ้าน มีรูป ปู่ ย่า พี่สาวพ่อ กระถางธูป หิ้งไหว้ แต่ไม่มีกระถางธูปไหว้แม่ หิ้งแม่
ล่าสุด พ่อ ทิ้งรูปภาพแม่ (ไหว้หน้าศพ) ลงน้ำ โดยไม่ปรึกษาลูกๆ ก่อน (บอกพระแนะนำ ว่า ถ้าไม่จุดธูปไหว้ ก็ไม่ควรเก็บไว้ที่บ้าน)
แม่ตายไม่ถึง 6 เดือน ก็เที่ยวซื้อบริการ ผญ. อย่างว่า วัย 30 (พ่อ 70)
ลูกคนโต ส่งเงินให้กินข้าว เดือนละ 10,000 รวมค่าน้ำ ค่าไฟ (เมื่อก่อน พ่ออยู่กับแม่ ลูกคนโตให้ 10,000 ไว้ใช้จ่ายในบ้านกันสองคน) แต่ไม่เคยมาเยี่ยม
ลูกคนกลาง คอยมาดู ทุกวัน
ลูกคนเล็ก ชวนไปกินข้าวข้างนอกตลอด
พ่อไม่เคยถามว่า แต่ละคนเหนื่อยมัย ทำงานเป็นไงบ้าง
ไม่เคยซื้อเค้กเป่าเทียนวันเกิด ให้สักครั้ง
ตั้งแต่เกิดมา พ่อพาไปเมียและลูก เที่ยว สวนสยาม 1 ครั้ง (แค่ครั้งเดียวในชีวิต)
ลูกคนกลางบาดเจ็บสาหัส เกือบพิการจาก อุบัติเหตุทางถนน ทั้งๆ ที่เป็นฝ่ายถูก ( พ่อไม่เคยมาเยี่ยม ไม่เคยไปร่วมงานรับปริญญา )
พอจับได้ว่า พ่อเอาเงินกินข้าวไปเที่ยว ผญ. ก็ไม่มีใครอยากยุ่ง
พ่อเอาสมบัติปู่ย่า แม่ ขาย ไม่คิดเหลืออะไรให้ลูกหลานเลย
อีกไม่กี่วัน พ่อต้องเข้า รพ. รัฐ เพื่อผ่าตัดเข่าเสื่อม 1 ข้าง
พ่อ หวังพึ่ง ลูกคนกลาง พาไปหา รพ. และดูแล หลังผ่าตัด
คนกลาง ควรทำอย่างไร เพราะเชื่อว่า คนโตก็ไม่มาเยี่ยมแน่ คนเล็กอาจมาเยี่ยม แต่ต้องดูท่าทีคนกลาง
ทั้งสามคน แต่งงานออกเรือน มีครอบครัวหมดแล้ว
ทำไม พ่อไม่ ให้ ญ.โสเภณี เป็นคนพาไปโรงพยาบาล