นี่เป็นกระทู้แรกของผมครับ ถ้าผมเล่าวกไปวนมาต้องขออภัยทุกคนจริงๆครับ.
ผมเลิกกับแฟน(M)ที่คบกันมา5ปี แต่ก็รู้สึกยังรักMอยู่ เหมือนผมก็รู้สึกว่าMก็ยังรักผมอยู่เหมือนกัน แต่ปัจุบันMก็มีคนใหม่ไปแล้ว(หรือผมอาจคิดไปเอง) ทุกวันนี้Mบล็อคทุกช่องทางการติดต่อกับผมทั้งหมดครับ ทุกครั้งที่ผมอยากติดต่อMผมต้องติดต่อกับเพื่อนสนิทของเค้า(น้องD) ซึ่งตอนที่ผมคบกับMนั้นเวลาไปไหนมาไหนด้วยกันก็จะมีน้องDคอยตามไปทุกที่ เรา3คนจึงสนิทกันมากครับ ทุกครั้งที่ผมทักไปหาน้องDน้องเค้าก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี คอยส่งโทรศัพท์ให้ผมคุยกับMอยู่เสมอ Mก็คุยกับผมตามปกติเหมือนเรายังเป็นแฟนกันเหมือนเดิม Mยังคงเป็นห่วงเป็นใยผม,ถามเรื่องสารทุกข์สุขดิบ,เรื่องครอบครัวของผม,พ่อแม่ผมเป็นยังไงบ้าง แต่ทุกครั้งก็เป็นเพราะผมที่ทำให้บรรยากาศของการคุยของเรามันเสีย ผมชอบแขวะหรือแนมเรื่องแฟนใหม่ของM(มันอดไม่ได้จริงๆเหมือนมันเป็นสันดานของผมเรื่องจิกกัด) จนทำให้การสนทนาของเราต้องจบลงตรงนั้น แต่ไม่เกิน2สัปดาห์ผมก็ต้องเป็นฝ่ายทักไปหาน้องDเหมือนเดิม เพื่อจะให้ได้คุยกับM มันเป็นแบบนี้มาค่อนข้างนานแล้วครับ หลายครั้งที่ผมพยายามจะไม่ทักน้องDไปเพื่อคุยกับM แต่ผมก็ทำไม่ได้ เวลาที่ผมอยู่คนเดียวผมชอบคิดฟุ้งซ่าน นึกถึงเรื่องราวดีๆที่เคยทำด้วยกันมา5ปี มันทำให้ผมคิดถึงMมากๆ จนผมเผลอพิมพ์ข้อความไปหาน้องDทุกที ผมอยากจะหลุดพ้นจากสถานะตรงนี้ไปให้ได้แต่ไม่รู้จะทำยังไง ผมยังรักเค้าอยู่ แต่ก็รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้เลย (ย้ำว่ามันไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้)
อยากให้ทุกคนช่วยตอบผมหน่อยครับว่าผมต้องทำยังไง ขอบคุณครับ
ไปต่อไม่ได้ ย้อนกลับไปก็ไม่มีทาง
ผมเลิกกับแฟน(M)ที่คบกันมา5ปี แต่ก็รู้สึกยังรักMอยู่ เหมือนผมก็รู้สึกว่าMก็ยังรักผมอยู่เหมือนกัน แต่ปัจุบันMก็มีคนใหม่ไปแล้ว(หรือผมอาจคิดไปเอง) ทุกวันนี้Mบล็อคทุกช่องทางการติดต่อกับผมทั้งหมดครับ ทุกครั้งที่ผมอยากติดต่อMผมต้องติดต่อกับเพื่อนสนิทของเค้า(น้องD) ซึ่งตอนที่ผมคบกับMนั้นเวลาไปไหนมาไหนด้วยกันก็จะมีน้องDคอยตามไปทุกที่ เรา3คนจึงสนิทกันมากครับ ทุกครั้งที่ผมทักไปหาน้องDน้องเค้าก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี คอยส่งโทรศัพท์ให้ผมคุยกับMอยู่เสมอ Mก็คุยกับผมตามปกติเหมือนเรายังเป็นแฟนกันเหมือนเดิม Mยังคงเป็นห่วงเป็นใยผม,ถามเรื่องสารทุกข์สุขดิบ,เรื่องครอบครัวของผม,พ่อแม่ผมเป็นยังไงบ้าง แต่ทุกครั้งก็เป็นเพราะผมที่ทำให้บรรยากาศของการคุยของเรามันเสีย ผมชอบแขวะหรือแนมเรื่องแฟนใหม่ของM(มันอดไม่ได้จริงๆเหมือนมันเป็นสันดานของผมเรื่องจิกกัด) จนทำให้การสนทนาของเราต้องจบลงตรงนั้น แต่ไม่เกิน2สัปดาห์ผมก็ต้องเป็นฝ่ายทักไปหาน้องDเหมือนเดิม เพื่อจะให้ได้คุยกับM มันเป็นแบบนี้มาค่อนข้างนานแล้วครับ หลายครั้งที่ผมพยายามจะไม่ทักน้องDไปเพื่อคุยกับM แต่ผมก็ทำไม่ได้ เวลาที่ผมอยู่คนเดียวผมชอบคิดฟุ้งซ่าน นึกถึงเรื่องราวดีๆที่เคยทำด้วยกันมา5ปี มันทำให้ผมคิดถึงMมากๆ จนผมเผลอพิมพ์ข้อความไปหาน้องDทุกที ผมอยากจะหลุดพ้นจากสถานะตรงนี้ไปให้ได้แต่ไม่รู้จะทำยังไง ผมยังรักเค้าอยู่ แต่ก็รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้เลย (ย้ำว่ามันไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้)
อยากให้ทุกคนช่วยตอบผมหน่อยครับว่าผมต้องทำยังไง ขอบคุณครับ