เราเคยแอบชอบพี่คนหนึ่งคุยกันได้สักพักเราก็ตีตัวออกห่างจากพี่เขาเพราะเรารู้ดีว่ายังไงเราก็ไม่ใช่สเปคพี่เขาอยู่ดี หลังจากนั้นพี่เขาก็ได้คบกับผู้หญิงคนหนึ่งส่วนเราก็ตกลงคบกับผู้ชายอีกคนหนึ่ง...
เวลาผ่านมา 3ปีกว่า จนในวันหนึ่งเหมือนฟ้าเป็นใจ พี่เขาทักมาหาเรา
พี่ : มีแฟนยัง?
เรา : ยังไม่มีอ่ะ ทำไมหรอ ? (ช่วงนั้นเราเลิกกับแฟนแล้ว)
พี่ : ป่าว
เรา : จะจีบหรอ >///<
พี่ : ป่าว แค่ถามเฉยๆ
เรา : ค๊าาาาาาาา
จากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ คุยกันทุกวันจนเรารู้สึกดี อยากจะคบกับพี่เขาจริงๆเพราะบางครั้งเราคุยกันมากกว่าเป็นแค่คนคุยซะอีก พี่เขาทำให้เราคิดไปไกลทำให้เรามีความหวัง แต่ไม่ยอมบอกเราสักที(จะปากแข็งไปไหน) วันหนึ่งพี่เขาก็ขอเราคบเป็นแฟน แต่พี่เขาไม่ได้อยู่ไทยต้องไปทำงานที่ต่างประเทศ เราก็ตกลงเป็นแฟนกัน ก็คุยกันตามปกติตามประสาคนมีแฟนมันก็จะโรแมนติกหน่อยๆ ช่วงหลังๆมานี้เราคุยกันน้อยลงบางทีเราถามไปยาวเป็นกิโลพี่เขาตอบเรามาแค่คำหนึ่งพยางค์ ถ้าเป็นแบบนี้เราขอกลับไปเป็นแค่คนคุยที่ไม่มีสถานะยังจะดีกว่าเรายังได้คุยกันเยอะกว่านี้
ควรทำไงดี จะไปต่อหรือเปลี่ยนสถานะ
เวลาผ่านมา 3ปีกว่า จนในวันหนึ่งเหมือนฟ้าเป็นใจ พี่เขาทักมาหาเรา
พี่ : มีแฟนยัง?
เรา : ยังไม่มีอ่ะ ทำไมหรอ ? (ช่วงนั้นเราเลิกกับแฟนแล้ว)
พี่ : ป่าว
เรา : จะจีบหรอ >///<
พี่ : ป่าว แค่ถามเฉยๆ
เรา : ค๊าาาาาาาา
จากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ คุยกันทุกวันจนเรารู้สึกดี อยากจะคบกับพี่เขาจริงๆเพราะบางครั้งเราคุยกันมากกว่าเป็นแค่คนคุยซะอีก พี่เขาทำให้เราคิดไปไกลทำให้เรามีความหวัง แต่ไม่ยอมบอกเราสักที(จะปากแข็งไปไหน) วันหนึ่งพี่เขาก็ขอเราคบเป็นแฟน แต่พี่เขาไม่ได้อยู่ไทยต้องไปทำงานที่ต่างประเทศ เราก็ตกลงเป็นแฟนกัน ก็คุยกันตามปกติตามประสาคนมีแฟนมันก็จะโรแมนติกหน่อยๆ ช่วงหลังๆมานี้เราคุยกันน้อยลงบางทีเราถามไปยาวเป็นกิโลพี่เขาตอบเรามาแค่คำหนึ่งพยางค์ ถ้าเป็นแบบนี้เราขอกลับไปเป็นแค่คนคุยที่ไม่มีสถานะยังจะดีกว่าเรายังได้คุยกันเยอะกว่านี้