ขอเริ่มเรื่องเลยนะคะ บ่นๆหน่อย ตามหัวข้อเลยนะคะ แค่อยากได้ความคิดเห็น
เรากับแฟนคบกันตั้งแต่ม.6 ก็คบมาเรื่อยๆ จนจะ4ปีแล้ว เรื่องก็คือ....
เราจบม.6 แต่แฟนไม่จบติด0 เยอะมาก ตอนนั้ก็ช่วยแก้นะคะ แต่พอจบแล้วเราต้องย้ายกลับบ้านเลยไม่ได้ช่วย
เขาก็ไม่ไปแก้เลย ก็อยู่บ้านเฉยๆจนเราขึ้นปี2 เขาพึ่งคิดได้เรื่องไปเรียนกศน. ไม่ใช่คิดได้ แต่เพราะญาติของเขา
รู้จักกับอ. กศน.เลยบอกเขาไปเรียน ระหว่างนี้เขาก็ไม่ทำไรเลยอยู่บ้านเฉยๆ ซึ่งแม่เขาก็ทำงานคนเดี๋ยว
น่าจะหางานทำช่วยแม่บ้าง เราก็บอกเท่านั้นวันๆเล่นคอม แต่ก็คิดว่าแม่เค้ายังไม่บอกเลย ก็ปล่อยผ่าน แต่ก็หงุดหงิดบ้าง
จนตอนนี้เราจะขึ้นปี3 เทอม2 เขากำลังจะจบ กศน. บอกจะเรียนมหาลัย แต่..... ไม่หาข้อมูลหรืออะไรเลย บอกแล้วก็แล้ว
ซึ้งเราก็กลุ้มใจอยู่พอสมควร ทำไมเขาเฉยชาขนาดนี้ อยู่บ้านเฉยๆ3ปี โดยที่ไม่ทำอะไร กิน นอน เล่นคอม ออกไปหาเพื่อน
แต่ซึ่งแม่ทำงานในร้านอาหาร เงินเดือนไม่ถึงหมื่น บางเดือนไม่พอใช้ ทำไมเขาไม่อยากช่วยแบ่งเบาภาระแม่ แต่....
เเม่เขาก็ไม่ว่าอะไร ไม่ได้บังคับให้ช่วย ก็มีแค่ให้ช่วยล้างจานที่บ้านบ้าง
แต่ระยะเวลาที่คบกันมา เขาก็ดีกับเรานะคะ ทั้งแม่เขาและเขา เขาตามใจเราบ้าง ไม่มีเรื่องนอกใจ ก็ดีกับเราพอสมควร
แต่ที่หนักใจคือ ทำไมเค้าถึงไม่คิดถึงอนาคตเลย ซึ่งเราก็รักเค้ามากนะคะ อยากให้เขาปรับปรุงบ้าง เเบบให้เรามั่นใจว่า
ถ้าต่อไปอยู่กันไปเขาจะดูแลเราได้ เราไม่ได้ต้องการคนรวย เพราะเค้าก็ไม่ได้รวย ค่าใช้จ่ายเวลากินข้าวไปเที่ยวก็ช่วยกัน
เราแค่ต้องการคนที่ช่วยกันทำมาหากิน บางทีก็คิดว่าโตไปกว่านี้เขาอาจเปลี่ยนเป็นคนใหม่
คิดว่าไงคะ เราควรบอกเขายังไงดี หรือเราควรช่วยเขาตรงไหน เขาเป็นแบบนี้อนาคตจะเป็นยังไง
อย่างน้อยถ้าไม่ได้คบกันต่อ เขาก็ควรจะมีอะไรที่ดีขึ้น
คิดยังไงกับแฟนแบบนี้ ?
เรากับแฟนคบกันตั้งแต่ม.6 ก็คบมาเรื่อยๆ จนจะ4ปีแล้ว เรื่องก็คือ....
เราจบม.6 แต่แฟนไม่จบติด0 เยอะมาก ตอนนั้ก็ช่วยแก้นะคะ แต่พอจบแล้วเราต้องย้ายกลับบ้านเลยไม่ได้ช่วย
เขาก็ไม่ไปแก้เลย ก็อยู่บ้านเฉยๆจนเราขึ้นปี2 เขาพึ่งคิดได้เรื่องไปเรียนกศน. ไม่ใช่คิดได้ แต่เพราะญาติของเขา
รู้จักกับอ. กศน.เลยบอกเขาไปเรียน ระหว่างนี้เขาก็ไม่ทำไรเลยอยู่บ้านเฉยๆ ซึ่งแม่เขาก็ทำงานคนเดี๋ยว
น่าจะหางานทำช่วยแม่บ้าง เราก็บอกเท่านั้นวันๆเล่นคอม แต่ก็คิดว่าแม่เค้ายังไม่บอกเลย ก็ปล่อยผ่าน แต่ก็หงุดหงิดบ้าง
จนตอนนี้เราจะขึ้นปี3 เทอม2 เขากำลังจะจบ กศน. บอกจะเรียนมหาลัย แต่..... ไม่หาข้อมูลหรืออะไรเลย บอกแล้วก็แล้ว
ซึ้งเราก็กลุ้มใจอยู่พอสมควร ทำไมเขาเฉยชาขนาดนี้ อยู่บ้านเฉยๆ3ปี โดยที่ไม่ทำอะไร กิน นอน เล่นคอม ออกไปหาเพื่อน
แต่ซึ่งแม่ทำงานในร้านอาหาร เงินเดือนไม่ถึงหมื่น บางเดือนไม่พอใช้ ทำไมเขาไม่อยากช่วยแบ่งเบาภาระแม่ แต่....
เเม่เขาก็ไม่ว่าอะไร ไม่ได้บังคับให้ช่วย ก็มีแค่ให้ช่วยล้างจานที่บ้านบ้าง
แต่ระยะเวลาที่คบกันมา เขาก็ดีกับเรานะคะ ทั้งแม่เขาและเขา เขาตามใจเราบ้าง ไม่มีเรื่องนอกใจ ก็ดีกับเราพอสมควร
แต่ที่หนักใจคือ ทำไมเค้าถึงไม่คิดถึงอนาคตเลย ซึ่งเราก็รักเค้ามากนะคะ อยากให้เขาปรับปรุงบ้าง เเบบให้เรามั่นใจว่า
ถ้าต่อไปอยู่กันไปเขาจะดูแลเราได้ เราไม่ได้ต้องการคนรวย เพราะเค้าก็ไม่ได้รวย ค่าใช้จ่ายเวลากินข้าวไปเที่ยวก็ช่วยกัน
เราแค่ต้องการคนที่ช่วยกันทำมาหากิน บางทีก็คิดว่าโตไปกว่านี้เขาอาจเปลี่ยนเป็นคนใหม่
คิดว่าไงคะ เราควรบอกเขายังไงดี หรือเราควรช่วยเขาตรงไหน เขาเป็นแบบนี้อนาคตจะเป็นยังไง
อย่างน้อยถ้าไม่ได้คบกันต่อ เขาก็ควรจะมีอะไรที่ดีขึ้น