จะทำยังไงต่อดีคับ

ผมมีเพื่อนที่รู้จักกันมาสองปีเกือบสามปีได้คับเราสนิทกันมากเลยคับคอยช่วยเหลือกันมาตลอดไปไหนมาไหนด้วยกันคับ กินข้าวด้วยกัน แต่ช่วงหลังๆมนี้ผมสองคนทะเลาะกันบ่อยมากเลยครับทะเลาะกันจนแทบตัดเพื่อนกันตลอดคับ ทุกๆครั้งที่ทะเลาะกันจะพูดคำว่าตัดเพื่อนกันตลอดคับแต่สุดท้ายผมก็ต้องกลับไปง้อเขาคับจนมาอยู่ด้วยกันสนิทกันเหมือนเดิมคับ จนถึงเวลาที่ต้องแยกกันเพื่อไปฝึกงานคับที่โรงเรียนของผมให้นักศึกษาฝึกงาน 1 ปั คับ มันทำให้ผมสองคนทะเลาะกันบ่อยขึ้น และหนักขึ้นคับ แทบจะทุกวัน ผมสังเกตถึงการเปลี่ยนไปของเขาได้เลยคับ จากที่คุยกันทุกวันก็เริ่มคุยกันน้อยลง มันน้อยลงทุกวันคับ พอถามก็ทะเลาะกันอีกทุกๆครั้งที่ทะเลาะกันมันทำให้เราสองคนต้องตัดเพื่อนกันตลอดคับแต่ผมก้ต้องกลับไปง้อเขาอีกแต่ก็อย่างว่าคับดีกันได้ไม่ถึงวันก็ทะเลาะกันอีกจนเมื่อไม่กี่เดือนมานี้คับเราทะเลาะกันหนักจนตัดเพื่อนกันจริงๆคับ ด้วยความรู้สึกของผมนะคับผมคิดว่าเป็นเพื่อนกันมันต้องอยู่ด้วยความเต็มใจคับไม่ใช่บังคับผมเลยปล่อยเขาไปคับ นี้ก็ผ่านมาได้เดือนกว่าแล้วที่ไม่ได้คุยไม่ได้ติดต่อกันเลย ผมยอมรับคับว่าคิดถึงเขามากแอบทักไปคุยกบแม่เขานะคับถามว่าเขาเป็นยังไงบ้างสบายดีรึป่าวอะไรแบบนี้คับ จนตอนนี้คับผมคิดหนักมากเลยไม่รู้จะทำยังไงต่อดีเพราะเดือนหน้านี้เราก็ต้องได้เจอหน้ากันละคับเพราะต้องกลับมาสอบใจนึงก็คิดนะคับผ่านมาเป็นเดือนแล้วเขาไม่เคยทักมาหาผมเลยไม่เคยถามว่าสบายดีมั้ยเป็นยังไงบ้างเขาทำเหมือนไม่มีผมเลยคับ ถ้าเจอหน้ากันผมต้องกลับไปคุยกับเขาเหมือนเดิมมั้ย แล้วถ้าเขาไม่เหมือนเดิมละก็วันนั้นเราตัดเพื่อนกันไปแล้วนิผมจะทำออย่างไร มันลำบากนะคับถ้าเจอเพื่อนที่เราสนิทมากมาก่อนแต่ไม่ได้ทักไม่ได้คุยกันเหมือนเมื่อก่อนแล้วอะมันโคตรเจ็บเลยครับ แต่อีกใจนึกมันก็คิดนะคับเขาหายไปตั้งเดือนกว่าไม่คิดถึงเราเลยถ้าเขาเข้ามาทักเราเราจะให้อภัยเขาหรอทั้งๆที่เมื่อก่อนเราเคยช่วยเหลือเขามาตลอดแล้วดูสิ่งที่เขาทำกับเราสิคับตัดเพื่อน ผมไม่รู้จะทำยังไงดีคับไม่รู้จะให้อภัยเขาแล้วกลับมาคุยกันเหมือนเดิม หรือต้องทำตัวเหมือนคนแปลกหน้ากัน แล้วถ้าผมเลือกให้อภัยแล้วผมเข้าไปทักเขาแล้วเขาไม่ตอบละผมจะทำยังไง แล้วถ้าผมเลือกที่จะเป็นคนแปลกหน้ากันจะได้ไม่เจ็บไปกว่านี้แต่ถ้าเขาเข้ามาทักผมละผมว่าผมต้องใจอ่อนกับเขาแน่ ผมไม่รู้จะทำตัวยังไงดีคับ