เฮลโลวววววว !! ช่วงนี้จะมาบ่อย ๆ นิดนุง เพราะเป็นบุคคลชีพจรลงเท้าก็แบบนี้เสาร์ – อาทิตย์ไม่เคยได้อยู่บ้านสักที .. แต่ชอบนะ 55555 คราวนี้ไม่ได้ไปตะลอนตกระกำลำบากที่ไหนไกลจ้า แต่เพราะมีภารกิจบางประการจึงต้องลากสังขารเข้ามาเมืองหลวงแถบฝั่งธนบุรีและก็เกิดอาการอยากเปลี่ยนที่นอนซะงั้น ดังนั้นทริปการแพ็คกระเป๋าเป้แบกตะลอนเข้ากรุงเลยอุบัติขึ้นด้วยประการฉะนี้แล ... หน่องฝุ่นขอลาไปก่อน เอ้ย ! ยังค่ะ ยังไม่ได้เริ่มเลยยยยยย~

เริ่มต้นการเดินทางกันด้วยรถคันใหญ่ที่สุดบนถนนสายสุขุมวิท ... รถเมล์สาย 48 นั่นเองจ้า เพราะนางจะไปจอดแถว ๆ วัดโพธิ์ ตอนแรกก็คิดเอาไว้จะไปไหว้พระในวัดและค่อยข้ามเรือไปวังหลังชิล ๆ ก่อนไปทำธุระงี้ แต่ด้วยความเป็นญาติกับพญานกก็ตามมาอาละวาดกันถึงบนรถเมล์นี้ ... รถเมลล์นางเทกันกลางทางเลยจ้าคุณขา นางบอกว่าถนนปิดไปไม่ได้เพราะมีพระราชพิธี ฯ เรื่องปิดถนนหน่องฝุ่นเข้าใจได้ แต่ที่กรูว์ไม่เข้าใจเนี่ยคือทำไมต้องเทกันกลางสี่แยก !! รถติดไฟแดงอยู่นางให้ลงเฉย... แหมแล้วชะนีตาดำ ๆ นี่รู้ทางเหลือเกินนนนนน หลงสิคะงานนี้เดินวนอยู่นั่นจนมีพี่ตำรวจหุ่นสมาร์ทกำลังวาดขาลงจากบิ๊กไบท์คันโต ฮีโร่ของหน่องมาล้าวววววววววว ... พอบอกว่าจะ ‘เดิน’ ไปวัดโพธิ์พี่ฮีโร่ของหน่องนางบอกไกลนะน้องเอ้ย ! เลยใช้สมองประมวลผลอย่างรวดเร็วเอากระเป๋าไปเก็บที่พักก่อนจะเลิศเลอกับชีวิตมากกว่า จึงเปลี่ยนคำถามเป็นซอยอรุณอัมรินทร์ 39 ไปอย่างไรคะ ? คำตอบคือ... แท็กซี่ง่ายและไวที่สุดจ้า T_T โถ่ ! ริบตำแหน่งฮีโร่คืนละกันเนอะ .. แต่ขอบคุณมาก ๆ นะคะคุณลุงตำรวจ (สรรพนามเปลี่ยนฉับพลัน)   โบกมือหย่อย ๆ รอคอยพี่แท็กซี่อัศวันรถสีชมพูที่พาหน่องฝุ่นไปให้ถึงที่หมาย .. แม้จะไม่ได้จุดหมายที่ตั้งไว้ก็ตามเนอะ

Arun House 39 ที่พักที่เราจะอาศัยซุกหัวนอนกันในค่ำคืนนี้.... หลังจากก้าวลงจากแท็กซี่เสียงดนตรัประกอบละครเรื่องบ้านทรายทองนี่ดังขึ้นในหัวเลยทีเดียว แต่ติดตรงที่หน่องฝุ่นแบกเป้แทนถือชะลอมน่ะสิ .. เลยอดเจอชายกลางเลยนิ -*- (?) อันที่จริงอรุณ เฮ้าส์ 39 จะคล้าย ๆ เป็นคอนโดซะมากกว่าโรงแรมที่เป็นทางการแต่ว่ามีห้องพักให้ทั้งแบบรายวันและรายเดือนเลย ห้องของชั้น A – ชั้น 6 จะเป็นห้องพักแบบรายวันและชั้นที่เหลือก็จะเป็นของแบบรายเดือน ตอนเช็กอินจะเข้าห้องพักแต่ว่าคุณป้าแม่บ้านยังทำความสะอาดไม่เสร็จก็เลยเดินเล่นสำรวจไปเรื่อยเลย เพราะพี่ที่เป็นรีเซบชั่นบอกว่ามีชั้นที่ 14 สามารถมองวิวเมืองเห็นสะพานพระราม ๘ ได้ด้วย หน่องฝุ่นจะรออะไรล่ะคะก็พุ่งเข้าลิฟท์ขึ้นไปถ่ายรูปสิคุณนาน ๆ จะได้มองเมืองหลวงจากมุมสูง ๆ บ้าง

อันที่จริงชั้นที่ 14 เป็นพื้นที่สำหรับให้ตากผ้าซะมากกว่าแต่มันมีระเบียงให้ยืนรับลมและแดดได้ด้วย วิวที่เห็นก็จะเป็นโรงพยาบาลศิริราชกับสะพานพระราม ๘ อยู่ไกล ๆ ถ้ามายืนมองวิวตอนกลางคืนรับลมเย็น ๆ คงเพลินมากกว่าการมองวิวกลางแดดตอนกลางวันแบบนี้อ่านะ หลังจากนั้นก็ลองไปดูห้องฟิตเนสที่เห็นป้ายตรงทางเข้าบอกว่า “Sky Fitness” อยากรู้มันเป็นยังไง ?
Sky Fitness จะอยู่ที่ชั้น 14 นี่แหละค่ะ แต่ขึ้นบันไดขึ้นมาอีกครึ่งนึงเป็นห้องสำหรับออกกำลังกายที่ไม่ใหญ่มากแต่ก็มีลู่วิ่ง ดัมเบล เบาะสักอย่างให้มาออกกำลังกายกันได้ หน่องฝุ่นเดาว่าที่เรียกสกายฟิตเนสเพราะตรงหน้าต่างลู่วิ่งสามารถมองเห็นวิวเมืองกรุงเทพฯ ได้ด้วย ถ้ามาวิ่งตอนเช้าไปมองวิวไปก็คงเพลิน ๆ ดี .... แต่คนรักการนอนเช่นเราจะตื่นมั้ย ? ตอบเลย...ไม่ค่ะ ! หลังจากเดินเล่นสักพักก็ลงไปเอาคีย์การ์ดเข้าห้องพักเพื่อเอาของสัมภารกไปเก็บกัน

507 บ่ได้ใบ้หวยเด้อ .. มันเป็นเบอร์ห้องที่หน่องฝุ่นได้นอนจ้าว แกรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร !! โชคดีสุดอ่า มันเป็นห้องที่มี 2 ห้องนอนค่ะ เพราะห้องที่เราจองได้ตอนแรกเขายังไม่เช็กเอ้าท์ ประเด็นคือมี 2 ห้องนอนแต่อินี่นอนคนเดียวไง ! 555555 เสียบกุญแจหมุน ๆ คือลูกบิดหมุนหลายตลบมากอ่ะกว่าจะปลดล็อกประตูได้ สภาพห้องคือกว้างเว่อออออออออออออออออออ ... มีตู้เย็น โซฟา ทีวี ไดร์เป่าผม มันก็คือคอนโดห้องใหญ่ที่ตกแต่งแล้วดี ๆ นี่ล่ะคุณ มีน้ำดื่มสองขวดดื่มได้เลยไม่คิดเพิ่ม พี่ที่รีเซปชั่นบอกว่าที่นี่ทุกอย่างในห้องใช้หมดเลยไม่คิดเพิ่มเพราะถือว่าลูกค้าจ่ายเงินมาแล้วทุกสิ่งทุกอย่างในห้องเป็นของลูกค้าโดยสมบูรณ์ตามระยะเวลาที่กำหนด คือ ... เริศศศศ~ ฝุ่นปลื้มจ้า หลังห้องก็ยังมีระเบียงเป็นของตัวเองด้วยนะห้องนี้และก็เห็นวิวเมืองด้วยถึงจะไม่ได้สูงมากก็เถอะ เดี๋ยวเอาของเก็บนั่งแช่ตากแอร์สักแปปต้องออกไปลุยแดดทำธุระให้ลุล่วงก่อนและค่อยไปตะลอน ๆ ไร้สาระต่อ ...

หน้าซอยอรุณอัมริณทร์ 39 จะมีพี่วินมอไซต์อยู่นะจ๊ะ เดินไปบอกพี่เขาโลดจะประสงค์ไปที่ใด จุดหมายเราคือไปทำธุระที่โรงพยาบาลศิริราชก่อนค่อยไปหาอะไรกินต่อ หลังจากธุระของหน่องฝุ่นได้จบและผ่านไปด้วยดีแล้วก็ถึงเวลาลุย !!

วังหลัง หลาย ๆ คนต้องเคยมาอยู่แล้วล่ะเนอะ พวกร้านเสื้อผ้าก็แนว ๆ เหมือนตลาดเสื้อผ้าทั่วไปมีทั้งมือหนึ่งและมือสอง เป้าหมายของเราวันนี้ไม่ใช้เสื้อผ้าค่ะแต่เป็นของกิน ! มาวังหลังทั้งที่หลายคนเดาไม่ยากหรอกว่าหน่องฝุ่นจะไปกินสิ่งใด ... จริงมะ ?

อรทัยซูชิ ตอนแรกคิดว่าคนต้องเยอะแน่ ๆ เพราะเป็นวันเสาร์แต่คนไม่ค่อยมีซะงั้นจ้า ถือว่าเป็นวันโชคดีของหน่องฝุ่นอีกเรื่องล่ะกัน เมนูมา .. จัดไปเบา ๆ เพราะเดี๋ยวเรามีนัดกินกับเพื่อนสาวต่ออีก ใครอยากกินซาชิมิแซลมอนแบบราคาย่อมเยาว์ที่ร้านนี้เป็นตัวเลือกที่ดีมาก ว่ากันตรง ๆ มันก็ไม่ได้ฟินนุ่มจนละลายในปากแบบตามร้านอาหารญี่ปุ่นแพง ๆ หรอก แต่มันแก้ขัดความอยากได้ดีเลยทีเดียวและก็เงินในกระเป๋าไม่ปลิวเยอะด้วย 555555

หลังจากพลังงานเต็มท้องแล้วถึงซีนที่หน่องฝุ่นชอบที่สุดเวลามาแถวนี้ คือ การนั่งเรือข้ามฝั่ง ถ้าเป็นคนที่อยู่แถวนี้หรือเรียนแถวนี้ก็คงเป็นเรื่องปกติแล้วล่ะมั้ง แต่นี่ไม่ค่อยได้มาไง ชีวิตตอนเรียนก็ไม่มีแม่น้ำให้นั่งเรือข้ามมีแต่ดอยให้เดินขึ้น 55555 ใครจะข้ามไปท่าไหนก็อ่านป้ายกันก่อนเน้อ ... เรือข้ามฝั่งมีรับ – ส่งหลายท่า เดี๋ยวขึ้นเรือผิดจะเดินไกลกันซธเปล่า ๆ แต่ถ้าใครสายเดินก็ขึ้น ๆ ไปเถอะมันเดินถึงกันได้หมด ตอนนั้นคิดไงไม่รู้เลือกลงท่าพระจันทร์เลยจ้าทั้งที่จะไปวัดโพธิ์นะ 55555 ความติสท์มีอยู่จริง ค่าเรือข้ามฟากมาจ่ายตอนลงเรือนะไม่ต้องจ่ายให้ปลาในแม่น้ำ อิอิ

เดินไปเรื่อย ๆ ก็ชมบรรยากาศไปพลาง ๆ แต่จะดีมากถ้าบ้านเราพระอาทิตย์จะอู้งานสักนิด ทีแรกว่าจะเข้าไปไหว้พระในวัดโพธิ์เหมือนตอนแรกที่ตั้งใจไว้แหละแต่ทัวร์จีนเยอะเกิน .. ไม่ไปก็ได้ไปขึ้นรถไปหัวลำโพงก็ได้ T^T อิชั้นต้องเดินอ้อมวัดโพธิ์ไปขึ้นรถเมล์ตรงป้ายที่เจ้าหน้าที่จัดไว้ให้เพราะแถวนนั้นยังเป็นเขตพระราชพิธีอยู่ แต่การเดินไกลครั้งนี้ก็คุ้มอยู่เพราะได้นั่งรถเมล์ฟรีไปลงที่หัวลำโพงเลย ประหยัดตังไปอีกค่ะงานนี้

หลังจากกริ๊งกร๊างนัดกะเพื่อนชะนีแท้ละเทียมเป้นที่เรียบร้อยว่าไปเจอกันที่สวนลุมพินีเพื่อปั่นเรือเป็ด ? ไอ่เราก็นึกว่ามันพูดเล่น ... มันเอาจริงค่ะคุณ หน่องฝุ่นต้องลากสังขารนั่ง MRT ไปสวนลุมเพื่อปั่นเรือเป็ด ! 5555555555555 นี่มันวัดเลเวลความโสดกุปะวะ ? คุณเชื่อเถอะ ... เมื่อชะนีมาอยู่ด้วยกันความสงบจะไม่มีอยู่จริง เม้าท์มอยหอยสังข์ดังสุดและยิ่งไม่เจอกันนานนะ ... ยาวค่ะ ปั่นเรือเป็ดจนขาสั่นระริกก็ถึงเวลาไปเติมพลังที่ขึ้นชื่อเรื่องของกินตอนเย็นกันล้าววววว !!