ผมมีแฟนอยู่คนนึงครับ เราคบกันมาได้1เดือน เธอเป็นคนเรียนเก่ง น่ารัก เธอทำตัวห่างเหินผมตั่งแต่เราเริ่มคบกันครับ เธอเป็นคนดี เธอรักผม และเธอก็จริงจังกับผมมากด้วย แต่ผมกลับทำตัวแบบปกติไม่ต่างจากตอนที่เราเป็นเพื่อนกัน ยกเว้นเวลาคุยกัน แต่ ผมยังไม่ได้บอกใช่ไหมครับ ผมเป็นผู้หญิงแต่กลับติดนิสัยเรียกตัวเองว่าผมเหมือนผู้ชาย แต่ผมไม่ใช่ทอมนะ 555ื กลับมาเข้าเรื่องของเรากันดีกว่า ผมร็สึกว่า ผมทำตัวเหมือนคำคมที่ว่า "ไม่มีความรักก็โหยหา แต่พอมี ก็อยากอยู่คนเดียว" จริงๆครับผมเป็นคนแบบนี้ คือ ผมเคยชอบรุ่นพี่คนนึง ผมแอบชอบเค้ามานานอยู๋พอสมควร พอถึงเวลาที่พี่เค้าจบ ผมก็พยายามตัดใจ และหลอกตัวเองว่าเราตัดใจได้แล้ว ในช่วงนั้นผมก็หลอกตัวเองว่าผม รัก แฟนคนนี้ของผม ผมรักเธอ ผมหลอกตัวเองมาตลอด จนผมขอเธอเป็นแฟน เป็นอะไรที่โคตรบ้านะครับ พอผมคบกับเธอครบรอบได้1เดือนพอดี พี่คนนั้นก็กลับมาเยี่ยมโรงเรียน ผมได้แต่ตะโกนอยู่ในใจ ทำอะไรไม่ได้ เพราะพี่เค้ามีแฟนแล้ว และผม ก็มีแฟนแล้ว ผมกลับมาชอบพี่เค้าอีกครั้งครับ ผมก็พยายามทำหน้าตาปกติไม่ทำท่าดีใจหรือตื่นเต้นอะไร เพราะผมไม่อยากทำร้ายความร็สึกแฟนของผม แต่มีคนดูออก บอกว่า ดูสดใสขึ้นนะ หน้าไปไปทำไรมา เห้ย แอบไปทาครีมตั่งแต่เมื่อไหร่ ไม่ก็ ได้กับแฟนแล้วเหรอหน้าตาสดใสเชียว ที่เพื่อนเค้าทักผมงี้เพราะช่วงนี้ผมเรียนแบบหักโหมมาก ถึงในคาบผมจะทำตัวเหมือนไม่ตั่งใจเรียน แต่ผมพยายามอยู่นะครับ กลับบ้านมาก็อ่านหนังสือ แถมไปเรียนจนถึงสองทุ่มอีก นอนดึกอีก ช่วงนี้เลยโทรมจริงๆ ผมควรทำไงดีครับ
รู้สึกดีกับคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนตัวเอง ผมควรทำยังไงดีครับ