อีกหนึ่งมุมของภูทักเบิกที่ไม่ค่อยมีรู้จัก ที่นี่อยู่ระหว่างทางขึ้นมาภูทับเบิก ส่วนมากใครมาก็จะรีบขึ้นไปจองที่กางเต็นท์หรือรีสอร์ตกัน แต่ด้วยความซนของเราเลยเดินมั่วๆจนมาเจอที่นี่ คือดีมากกกกกก วิว360 กางเต็นท์ได้ ไม่ต้องแย่งกับใครเลย แต่ไม่มีห้องน้ำและอาหารขายนะ ธรรมชาติล้วนๆ //เชิญชม😁😁 . . ปล. ระหว่างนั่งเล่นอยู่ที่เต็นท์มีชาวบ้านเดินถือเสียมมามุ่งหน้าไปหลังเนินเขาหน้าตาเคร่งครึม สักพักเดินออกมาแล้วแกก็ยิ้มให้ //คงสบายท้องแล้วแน่ๆ 55555 ตกใจหมดนึกว่ามาทำไร ปล2. เกือบลืมจุดนี้มีตัวคุ่นด้วย ปล3. ไปมาเมื่อปีที่เเล้ว ไม่รู้ตอนนี้ยังเหมือนเดิมอยู่ไหม ***อย่าลืมกดถูกใจ กดติดตามเพจดวยนะ😘😘😘 #เที่ยวเองนักเลงพอ
เรียกน้ำย่อยกันหน่อย
เรียกน้ำย่อยกันหน่อย 2
เรียกน้ำย่อยกันหน่อย 4
เราออกเดินทางจาก กทม ด้วยรถทัวร์สู่จังหวักเพชรบูรณ์ ใช้เวลาประมาณ 6-7 ชั่วโมง
ถึงบขส. อ. หล่มสัก ประมาณ 23.00 น. ไม่มีเเพลนใดๆ ไม่รู้จะไปทางไหน ทริปรีบๆ ตามเคย
รู้เเค่ว่าจะขึ้นภูทับเบิกเเค่นั้น เดินไปเรื่อยๆ ถึงจตลาดขายส่งผักขนาดใหญ่ เลยถามพี่ๆ เเถวนั้น
ต้องบอกก่อนว่าช่วงที่เราไปกันนั้นไม่มีรถโดยสารหรือใครขึ้นไปในเวลานี้ แต่โชคดีอีกเเล้ว
เขาบอกจะมีรถของชาวเขามาส่งผักทุกวันเเละจะกลับขึ้นหมู่บ้านที่ภูทับเบิกประมาณเที่ยงคืน
เรานั่งกินเตี๋ยวรอนานพอสมควร ได้ยินเสียงมาเเต่ไกล " น้องๆ ไปด้วยกันม๊ายยย "
ไปสิคะ รออะไร รีบกระโดดขึ้นรถอย่างไม่รีรอ พี่แกเปิดเพลงกล่อมด้วยเพลงภาษาชาวเขา
เอ้อออ เพราะดียยยย์ เคลิ้มมาก ง่วงด้วย เเละหนาวมากๆ อีกต่างหากกก
ขับรถพันเเปดร้อยโค้งขึ้นมาถึงจุดชมวิวก่อนถึง ภูทับเบิก ที่มีเเม่ค้าขายของอยู่ซึ่งปิดเเล้ว
และก็มีที่กางเต๊นท์เล็กๆ หน้าร้านซึ่งเต็มมม ตายล่ะ จะไปนอนไหนกันดี ?
ก็เลยเดินหาที่พักกัน ตรงนี้ทำให้เรารู้จัก "ตัวคุ่น"
เช้าเเล้ว หมอกอลังการณ์มากกก เก็บของและเดินเล่นกันไป เห็นทางขึ้นเล็กๆ ตรงนั้นมั้ย นั้นเเหละประตูสู่ที่ลับ
ถ้าเป็นคนอื่นคงไม่มีทางสนใจทางเเบบนั้น
เเต่เราไม่ใช้ เจอทางที่ไหนเราต้องเดิน ยิ่งเป็นทางเเบบนี้ต้องไม่มีใครเข้าไปแน่นวลล
ลุยเลยยย ไปหาที่ลับของเรากันน!!
เดินขึ้นมาไม่นานก็เจอทั้งสวนกะหล่ำชาวบ้าน เเละก็เจอวิวอีกฝั่นนึงที่เต็มไปด้วยหมอกกกก
หมอก หมอก และหมอกกับอากาศเย็น สบายๆ หายเหนื่อยทันที
เดินขึ้นเรื่อยๆ พอสมควร เราเจอเนินเล็กๆ ที่มีพื้นที่โล่งๆ เหมาะสำหรับกางเต๊นท์คืนนี้ ว่าเเล้วก็กางเต๊นท์กันเลยเระฝนทำท่าจะตกเเล้วววว
เมื่อคืนฝนตกหนักมากก จนเราเสียเสาร์เต๊นท์ไปหนึ่ง
รีบตื่นมาถ่ายเเสงเช้ากันนน หมอกยังคงอลังการณ์เหมือนเมื่อวาน พระอาทิตย์เริ่มส่องเเสงสีส้มอย่างช้าๆ บวกกับหมอกและลมเย็นๆ
ตอนนั้นสงบมาก แต่ตอนนี้คงไม่มีเเล้วความสงบแบบนั้น...
ภูทับเบิก เป็นสถานที่ที่ไม่ว่าขึ้นไปฤดูไหนๆ อากาศก็ยังคงเย็นเเละเต็มไปด้วยหมอกปุกปุย
ตอนนี้ก็คงยังเป็นเเบบนั้น เเต่สิ่งเปลี่ยนไปมากคือผู้คนรู้จักภูทับเบิกเยอะมากขึ้น
ธุรกิจรีสอร์ทต่างๆ เริ่มขยายตัวขึ้น ทำให้สิ่งเเวดล้อมที่มันเคยเป็นอยู่เเละสวยงามได้ค่อยๆ หายไป
สิ่งที่ทำให้เราสะเทือนใจมากที่สุดคือ เศษซากปรักหักพังของรีสอร์ทน้อยใหญ่ที่ถูกสั่งปิด
เเต่ยังเหลือทิ้งเศษซากไว้ให้เห็นเป็นความทรงจำ แต่สิ่งที่กำลังจะหายเเละไม่มีวันได้คืนมาคือธรรมชาติที่สวยงาม
ถ้าคนบุกรุกธรรมชาติมากเกินกว่านี้ ภูทับเบิก จะไม่เหลือเเม้เเต่หมอกเเละความสวยงามที่มันเคยมีเเละเคยเป็น
ทุกวันนี้เราไม่รู้ว่าที่ตรงนั้นยังมีอยู่รึเปล่า อาจจะกลายเป็นรีสอร์ตเเล้วก็ได้ มันสวยมากจริงๆ
เเละเราคิดว่า เราโชคดีที่ได้ไปเห็น เพราะถ้าขึ้นไปตอนนี้ตรงนี้ไม่อยู่เเล้ว.. : )
[CR] เอาความลับมาให้ดู.." ภูทับเบิก "
เรียกน้ำย่อยกันหน่อย
เรียกน้ำย่อยกันหน่อย 2
เรียกน้ำย่อยกันหน่อย 4
เราออกเดินทางจาก กทม ด้วยรถทัวร์สู่จังหวักเพชรบูรณ์ ใช้เวลาประมาณ 6-7 ชั่วโมง
ถึงบขส. อ. หล่มสัก ประมาณ 23.00 น. ไม่มีเเพลนใดๆ ไม่รู้จะไปทางไหน ทริปรีบๆ ตามเคย
รู้เเค่ว่าจะขึ้นภูทับเบิกเเค่นั้น เดินไปเรื่อยๆ ถึงจตลาดขายส่งผักขนาดใหญ่ เลยถามพี่ๆ เเถวนั้น
ต้องบอกก่อนว่าช่วงที่เราไปกันนั้นไม่มีรถโดยสารหรือใครขึ้นไปในเวลานี้ แต่โชคดีอีกเเล้ว
เขาบอกจะมีรถของชาวเขามาส่งผักทุกวันเเละจะกลับขึ้นหมู่บ้านที่ภูทับเบิกประมาณเที่ยงคืน
เรานั่งกินเตี๋ยวรอนานพอสมควร ได้ยินเสียงมาเเต่ไกล " น้องๆ ไปด้วยกันม๊ายยย "
ไปสิคะ รออะไร รีบกระโดดขึ้นรถอย่างไม่รีรอ พี่แกเปิดเพลงกล่อมด้วยเพลงภาษาชาวเขา
เอ้อออ เพราะดียยยย์ เคลิ้มมาก ง่วงด้วย เเละหนาวมากๆ อีกต่างหากกก
ขับรถพันเเปดร้อยโค้งขึ้นมาถึงจุดชมวิวก่อนถึง ภูทับเบิก ที่มีเเม่ค้าขายของอยู่ซึ่งปิดเเล้ว
และก็มีที่กางเต๊นท์เล็กๆ หน้าร้านซึ่งเต็มมม ตายล่ะ จะไปนอนไหนกันดี ?
ก็เลยเดินหาที่พักกัน ตรงนี้ทำให้เรารู้จัก "ตัวคุ่น"
เช้าเเล้ว หมอกอลังการณ์มากกก เก็บของและเดินเล่นกันไป เห็นทางขึ้นเล็กๆ ตรงนั้นมั้ย นั้นเเหละประตูสู่ที่ลับ
ถ้าเป็นคนอื่นคงไม่มีทางสนใจทางเเบบนั้น
เเต่เราไม่ใช้ เจอทางที่ไหนเราต้องเดิน ยิ่งเป็นทางเเบบนี้ต้องไม่มีใครเข้าไปแน่นวลล
ลุยเลยยย ไปหาที่ลับของเรากันน!!
เดินขึ้นมาไม่นานก็เจอทั้งสวนกะหล่ำชาวบ้าน เเละก็เจอวิวอีกฝั่นนึงที่เต็มไปด้วยหมอกกกก
หมอก หมอก และหมอกกับอากาศเย็น สบายๆ หายเหนื่อยทันที
เดินขึ้นเรื่อยๆ พอสมควร เราเจอเนินเล็กๆ ที่มีพื้นที่โล่งๆ เหมาะสำหรับกางเต๊นท์คืนนี้ ว่าเเล้วก็กางเต๊นท์กันเลยเระฝนทำท่าจะตกเเล้วววว
เมื่อคืนฝนตกหนักมากก จนเราเสียเสาร์เต๊นท์ไปหนึ่ง
รีบตื่นมาถ่ายเเสงเช้ากันนน หมอกยังคงอลังการณ์เหมือนเมื่อวาน พระอาทิตย์เริ่มส่องเเสงสีส้มอย่างช้าๆ บวกกับหมอกและลมเย็นๆ
ตอนนั้นสงบมาก แต่ตอนนี้คงไม่มีเเล้วความสงบแบบนั้น...
ภูทับเบิก เป็นสถานที่ที่ไม่ว่าขึ้นไปฤดูไหนๆ อากาศก็ยังคงเย็นเเละเต็มไปด้วยหมอกปุกปุย
ตอนนี้ก็คงยังเป็นเเบบนั้น เเต่สิ่งเปลี่ยนไปมากคือผู้คนรู้จักภูทับเบิกเยอะมากขึ้น
ธุรกิจรีสอร์ทต่างๆ เริ่มขยายตัวขึ้น ทำให้สิ่งเเวดล้อมที่มันเคยเป็นอยู่เเละสวยงามได้ค่อยๆ หายไป
สิ่งที่ทำให้เราสะเทือนใจมากที่สุดคือ เศษซากปรักหักพังของรีสอร์ทน้อยใหญ่ที่ถูกสั่งปิด
เเต่ยังเหลือทิ้งเศษซากไว้ให้เห็นเป็นความทรงจำ แต่สิ่งที่กำลังจะหายเเละไม่มีวันได้คืนมาคือธรรมชาติที่สวยงาม
ถ้าคนบุกรุกธรรมชาติมากเกินกว่านี้ ภูทับเบิก จะไม่เหลือเเม้เเต่หมอกเเละความสวยงามที่มันเคยมีเเละเคยเป็น
ทุกวันนี้เราไม่รู้ว่าที่ตรงนั้นยังมีอยู่รึเปล่า อาจจะกลายเป็นรีสอร์ตเเล้วก็ได้ มันสวยมากจริงๆ
เเละเราคิดว่า เราโชคดีที่ได้ไปเห็น เพราะถ้าขึ้นไปตอนนี้ตรงนี้ไม่อยู่เเล้ว.. : )
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น