ผมมีเรื่องจะมาขอคำปรึกษาหน่อยครับ
ครั้งนึงผมเคยได้ไปเป็นผู้จัดการที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่ง มีคนๆนึงม่สมัครงานที่ร้าน ซึ่งผมมองครั้งแรกไม่ชอบหน้าเลยสักนิด แต่เธอก็ได้มาทำงานร่วมกันกับผม
ซึ่งเธอรับหน้าที่เป็นผู้ช่วยพ่อครัว ในระยะเวลาทำงานเราไม่ค่อยได้คุยกันเรื่องอื่นๆเลย คุยแต่เรื่องงาน มีครั้งนึงเธอได้ขอลางานกลับบ้าน ตจว. 1 วัน ผมก็เลยแกล้งถามไปว่า ไปด้วยได้มั้ย พอดีทำงานมาตลอดไม่ได้พักเลย อยากพักบ้าง เธอตอบกลับมาทันทีเลย ว่าได้ หลังจากได้ไปด้วยกันเธอก็พาผมไปเจอแม่และญาติคนอื่นๆของเธอ ตอนนั้นผมยังไม่ได้คิดอะไรเลยซักนิด หลังจากนั้น ผมก็ได้มีโอกาสได้ไปนอนกับเธอ2ต่อ2 และเธอน่าจะหลับและเผลอมากอดผม ผมก็ไม่ได้คิดอะไร ผ่านมาอีกวัน เราก็กลับมาทำงานกันปกติ แต่ผมรู้สึกแปลกๆ เหมือนว่าเธอพยายามทำดีกับผมอย่างเห็นได้ชัดมาก (ผมลืมบอกไป เธออายุมากกว่าผม7ปี ซึ่งผมก็แค่20ต้นๆ ) หลังจากนั้นเราก็ไปเที่ยวผับด้วยกันแทบทุกวัน จนมาคืนนึงเราทั้งคู่ก็ดื่มมา และได้มีโอกาสอยู่ด้วยกันอีกแล้วเราก็มีอะไรกัน
พอตื่นมาเราก็ไปทำงานกันปกติ ก็มองหน้ากันแบบงงๆ แต่ก็ต่างคนต่างก็รู้อยู่แก่ใจ.จนเราเริ่มอยู่ด้วยกันบ่อยๆนอนด้วยกันบ่อยขึ้น จนผมรู้สึกดีกับเธอมากๆ
และผมก็คิดว่าเธอก็รู้สึกดีกับผม. ผมเลยมั่นใจและเปิดตัวว่าเราคบกันให้คนในร้านรู้ จนมาวันนึง ผมได้รู้ว่าเธอมีแฟนอยู่แล้ว ที่อยู่ด้วยกัน ซึ่งทุกคนในร้านรู้มาก่อนตั้งแต่แรกแล้ว มีแค่ผมที่ไม่รู้คนเดียว ซึ่งผมรู้สึกเสียใจมากๆเพราะรู้ตัวอีกทีก็หลงรักเธอไปแล้ว เธอบอกกับผมว่า เธอกับแฟนของเธอทะเลาะกันบ่อยมาก และแฟนของเธอไม่ยอมเข้าหาทางบ้านของเธอเลยทั้งๆที่คบกันมา4-5ปีแล้ว ซึ่งต่างจากผมที่เพิ่งรู้จักกัน แต่ชอบที่จะเข้าหาทางญาติของเธอ ผมก็ยอมตกอยู่ในสภาพแบบนี้ไปพักใหญ่ เราก็ยังคงนอนด้วยกันบ้าง แต่ไม่ทุกคืน บางคืนเธอก็กลับไปอยู่กับแฟน ผมก็เข้าใจในหลายๆเรื่องเพราะผมคิดว่าเธอไม่เคยปิดบังผมเธอบอกว่าตั้งแต่ที่มีผม เธอก็ไม่เคยมีอะไรกับแฟนเลย(ผมก็ไม่เชื่อใจ100%หรอก)แต่ผมรู้หลายๆเรื่องเกี่ยวกับเธอ ว่าเธอชอบอะไรและแพ้อะไร ทั้งๆที่แฟนของเธอไม่รู้อะไรเลย พักหลังมา เราได้อยู่ด้วยกันบ่อยขึ้น จนเธอได้ทะเลาะกับแฟน และแฟนของเธอก็ได้มานั่งเล่นที่ร้านผมเกือบทุกวัน ส่วนผมเวลาเจอหน้าแฟนเธอก็ต้องทำตีหน้าซื่อทำเป็นไม่รู้อะไร เธอบอกผมว่า แฟนของเธอไม่รู้ว่าเราแอบคบกัน ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะเวลาส่วนใหญ่เธออยู่กับผม เธอบอกผมว่าที่เธอยังคบกับเขาอยู่เพราะว่าสงสาร และเหตุผลทางบ้านหลายอย่าง ผมก็เลยยอมเข้าใจได้พักนึง จนมันผ่านมาเรื่อยๆ ผมคิดว่าผมทนอยู่ในสถานะนี้ไม่ได้แล้ว ผมเลยถามเธอไปว่า เราจะได้อยู่ด้วยกันมั้ย เราจะได้รักกันมั้ย เธอบอกว่า ขอเวลาอีกซักพักเธอจะมาอยู่กับผมแบบจริงจัง ซึ่งความรู้สึกผมตอนนี้มันเหมือนถูกเก็บมานาน ผมไม่อยากทนแบบนี้อีกแล้ว แต่ผมว่าผมเริ่มรักเขาแล้ว บางเวลาเธอสนใจผมอ้อนผมมากๆ แต่บางเวลาก็ไม่เลยซักนิด และตอนนี้ผมก็ยังคงอยู่แบบนี้
#ทั้งหมดนี้ ผมเลยอยากจะถามทุกคนว่าจะทำยังไงดี ควรรอจนถึงเวลาที่เธอบอกดีมั้ย
แต่อีกใจ ผมไม่อยากแย่งเธอมาจากใคร ผมเลยคิดว่าจะบอกเลิกเธอดีมั้ย
หรือผมควรทำยังไงดี ทุกวันนี้เธอก็ดีกับผม แต่ผมเริ่มกลายเป็นคนที่ซึมตลอดเวลาไปแล้ว เพราะมัวแต่คิดทั้งเรื่องงานและเรื่องตัวเอง
แอบเป็นกิ๊ก
ครั้งนึงผมเคยได้ไปเป็นผู้จัดการที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่ง มีคนๆนึงม่สมัครงานที่ร้าน ซึ่งผมมองครั้งแรกไม่ชอบหน้าเลยสักนิด แต่เธอก็ได้มาทำงานร่วมกันกับผม
ซึ่งเธอรับหน้าที่เป็นผู้ช่วยพ่อครัว ในระยะเวลาทำงานเราไม่ค่อยได้คุยกันเรื่องอื่นๆเลย คุยแต่เรื่องงาน มีครั้งนึงเธอได้ขอลางานกลับบ้าน ตจว. 1 วัน ผมก็เลยแกล้งถามไปว่า ไปด้วยได้มั้ย พอดีทำงานมาตลอดไม่ได้พักเลย อยากพักบ้าง เธอตอบกลับมาทันทีเลย ว่าได้ หลังจากได้ไปด้วยกันเธอก็พาผมไปเจอแม่และญาติคนอื่นๆของเธอ ตอนนั้นผมยังไม่ได้คิดอะไรเลยซักนิด หลังจากนั้น ผมก็ได้มีโอกาสได้ไปนอนกับเธอ2ต่อ2 และเธอน่าจะหลับและเผลอมากอดผม ผมก็ไม่ได้คิดอะไร ผ่านมาอีกวัน เราก็กลับมาทำงานกันปกติ แต่ผมรู้สึกแปลกๆ เหมือนว่าเธอพยายามทำดีกับผมอย่างเห็นได้ชัดมาก (ผมลืมบอกไป เธออายุมากกว่าผม7ปี ซึ่งผมก็แค่20ต้นๆ ) หลังจากนั้นเราก็ไปเที่ยวผับด้วยกันแทบทุกวัน จนมาคืนนึงเราทั้งคู่ก็ดื่มมา และได้มีโอกาสอยู่ด้วยกันอีกแล้วเราก็มีอะไรกัน
พอตื่นมาเราก็ไปทำงานกันปกติ ก็มองหน้ากันแบบงงๆ แต่ก็ต่างคนต่างก็รู้อยู่แก่ใจ.จนเราเริ่มอยู่ด้วยกันบ่อยๆนอนด้วยกันบ่อยขึ้น จนผมรู้สึกดีกับเธอมากๆ
และผมก็คิดว่าเธอก็รู้สึกดีกับผม. ผมเลยมั่นใจและเปิดตัวว่าเราคบกันให้คนในร้านรู้ จนมาวันนึง ผมได้รู้ว่าเธอมีแฟนอยู่แล้ว ที่อยู่ด้วยกัน ซึ่งทุกคนในร้านรู้มาก่อนตั้งแต่แรกแล้ว มีแค่ผมที่ไม่รู้คนเดียว ซึ่งผมรู้สึกเสียใจมากๆเพราะรู้ตัวอีกทีก็หลงรักเธอไปแล้ว เธอบอกกับผมว่า เธอกับแฟนของเธอทะเลาะกันบ่อยมาก และแฟนของเธอไม่ยอมเข้าหาทางบ้านของเธอเลยทั้งๆที่คบกันมา4-5ปีแล้ว ซึ่งต่างจากผมที่เพิ่งรู้จักกัน แต่ชอบที่จะเข้าหาทางญาติของเธอ ผมก็ยอมตกอยู่ในสภาพแบบนี้ไปพักใหญ่ เราก็ยังคงนอนด้วยกันบ้าง แต่ไม่ทุกคืน บางคืนเธอก็กลับไปอยู่กับแฟน ผมก็เข้าใจในหลายๆเรื่องเพราะผมคิดว่าเธอไม่เคยปิดบังผมเธอบอกว่าตั้งแต่ที่มีผม เธอก็ไม่เคยมีอะไรกับแฟนเลย(ผมก็ไม่เชื่อใจ100%หรอก)แต่ผมรู้หลายๆเรื่องเกี่ยวกับเธอ ว่าเธอชอบอะไรและแพ้อะไร ทั้งๆที่แฟนของเธอไม่รู้อะไรเลย พักหลังมา เราได้อยู่ด้วยกันบ่อยขึ้น จนเธอได้ทะเลาะกับแฟน และแฟนของเธอก็ได้มานั่งเล่นที่ร้านผมเกือบทุกวัน ส่วนผมเวลาเจอหน้าแฟนเธอก็ต้องทำตีหน้าซื่อทำเป็นไม่รู้อะไร เธอบอกผมว่า แฟนของเธอไม่รู้ว่าเราแอบคบกัน ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะเวลาส่วนใหญ่เธออยู่กับผม เธอบอกผมว่าที่เธอยังคบกับเขาอยู่เพราะว่าสงสาร และเหตุผลทางบ้านหลายอย่าง ผมก็เลยยอมเข้าใจได้พักนึง จนมันผ่านมาเรื่อยๆ ผมคิดว่าผมทนอยู่ในสถานะนี้ไม่ได้แล้ว ผมเลยถามเธอไปว่า เราจะได้อยู่ด้วยกันมั้ย เราจะได้รักกันมั้ย เธอบอกว่า ขอเวลาอีกซักพักเธอจะมาอยู่กับผมแบบจริงจัง ซึ่งความรู้สึกผมตอนนี้มันเหมือนถูกเก็บมานาน ผมไม่อยากทนแบบนี้อีกแล้ว แต่ผมว่าผมเริ่มรักเขาแล้ว บางเวลาเธอสนใจผมอ้อนผมมากๆ แต่บางเวลาก็ไม่เลยซักนิด และตอนนี้ผมก็ยังคงอยู่แบบนี้
#ทั้งหมดนี้ ผมเลยอยากจะถามทุกคนว่าจะทำยังไงดี ควรรอจนถึงเวลาที่เธอบอกดีมั้ย
แต่อีกใจ ผมไม่อยากแย่งเธอมาจากใคร ผมเลยคิดว่าจะบอกเลิกเธอดีมั้ย
หรือผมควรทำยังไงดี ทุกวันนี้เธอก็ดีกับผม แต่ผมเริ่มกลายเป็นคนที่ซึมตลอดเวลาไปแล้ว เพราะมัวแต่คิดทั้งเรื่องงานและเรื่องตัวเอง