ทำไมเวลาเรามองท้องฟ้าจริงๆ แล้วถึงไม่เห็นดวงดาวเยอะแบบในรูปที่เราถ่ายครับ

เป็นเพราะว่า  ภาพถ่ายนั้นถ่ายด้วยกล้องด้วยเทคนิคการ เปิดหน้ากล้องนาน ครับ

เรียกว่า Long exposure photograph  โดยเปิดหน้ากล้องให้แสงเข้ามาตกกระทบ Sensor รับภาพ
นานหลายวินาที  จนถึงนานเป็นสิบ ๆ นาทีก็ได้  แล้วแต่การ setting ในขณะนั้นครับ
การเปิดหน้ากล้องนานแบบนั้น  sensor จะได้รับแสงจากจุดดาวที่มีความเข้มต่ำมาก ๆ
มาตกกระทบ sensor นานมากพอที่จะสร้าง data ความสว่างให้มากขึ้นเรื่อย ๆ ได้
ทำให้สามารถบันทึกภาพดาวที่แสงจางดวงต่าง ๆ ได้มาก  หากเทียบกับดวงตาของเราแล้ว
จะไม่สามารถทำได้  เนื่องจากดวงตาของเรารับภาพแบบ Real time

อีกอย่างหนึ่ง คือ  เรื่องของความไวแสงด้วยครับ  ดวงตาของเรามีความไวแสงระดับหนึ่ง
แต่ sensor ของกล้องสามารถเพิ่ม หรือ ปรับ ความไวแสงได้ เรียกว่า ISO  เมื่อนำมาประกอบ
กับการถ่ายภาพแบบนี้  ทำให้เราได้ภาพดาวเต็มท้องฟ้าได้ครับ

ตัวอย่างของ Long exposure photograph  ที่เปิดหน้ากล้องรับแสงการไหลของน้ำ  
จนได้ภาพน้ำที่ไหลเนียน  แบบนี้ดวงตาเราทำไม่ได้เนื่องจากดวงตาเรา real tiime ครับ


อีกภาพของการเปิดหน้ากล้องรับแสงไฟหน้ารถยนต์  จน sensor สามารถบันทึกเป็นเส้นแบบนี้ได้