กลอนบ้านๆ

ฝันเธอเป็นทะเลเสน่หางามดวงตาวับวาวดั่งดาวเหนือเปรียบตัวฉันเร่เลื่อนลอยเหมือนเรือขับเคลื่อนเพื่อรักเธอเสมอมา"ฝันเธอเป็นเข็มทิศชีวิตฉันกำกับหันเหให้เรือใกล้ท่าแสงดาวเหนือเรืองรองท้องนภาเสน่หาพราวเพ

พูนโหนกเป็นโคกเค้า เหมือนน้ำเต้าผ่าแล่งแถลงไข โลมารายล้อมริมรอบเป็นขอบไป ที่ลานใหญ่มีบ้างแต่บางเบา น่าสงวนควรสนองประคองคู่ เป็นคนรู้จักเจียมเสงี่ยมเหงา มักชิงชังสิ่งที่มั่วไม่มัวเมา ประกอบด้วยเชาว

เศรษฐกิจ พังนินาศ ถึงชาติหน้า เมื่อคนบ้า สติรั่ว มามั่วสุม อ้างกอบชาติ กู้ประเทศ เหตุชุมนุม มาตีขลุม ว่าออกไป ไล่คนชั่ว ยึดสถานที่ ราชการ น้ำไฟตัด ก่อวิบัติ พลัดพราก จากเมียผัว อหิงสา กล่าวอ้าง อย่างไ

ผัง : ลคลค คค ค22 22 สัมผัสอักษรกัน ริเริ่ม : นกโก๊ก Pantip นกผี * กวีคำผวน @ สงบเสงี่ยม เจียมตัว ไม่มัวหมอง ประคับประคอง การกิจ ผ่องสุกใส ประจักษ์ประเจิด เลอเลิศ "จริง" จากใจ พระธรรมไสว

สวัสดีค่ะ ครอบครัวเราแม่กับยายเป็นซึมเศร้าแล้วเวลามีอะไรบางครั้งเขาทั้ง2มักใส่อารมณ์กับเราเสมอ เรามีน้องสาวคนเล็กเราคนกลางเราพี่ชายแต่พี่ชายเราไม่เคยช่วยเหลืออะไรเอาแต่เที่ยวแล้วทุกอย่างมักมาตกที่เราบ

พึ่งลองแต่งกลอนมาแชร์ เป็นกำลังใจผมด้วยครับ :) ได้รับแรงบันดาลใจจาก...ยอดรักของผมเอง ...นิราศพญาไท... เช้าแสงส่อง สดใส สาดสว่าง เอื้อมบิดแขน เอื้อมบิดร่าง เอื้อมปากหาว เอื้อมมือปิด นาฬิกา ร้องปาวปาว