•    วัน พฤหัส ที่ 28 กรกฏาคม  ผลจากที่หนูฉี่ไม่ออก คุณหมอเลยลงความเห็นว่า จะต้องเจาะใส่สายหน้าท้องเพื่อทำการล้างไต คือตอนนี้มันเป็นทางเดียวที่มีอยู่ ในเวลานี้ ตอนนี้    เพราะถ้าหากไม่เจาะหน้าท้องเพื่อทำการล้างไต ไตก็จะไม่ทำงาน แม่สงสารหนูเหลือเกิน ตัวนิดเดียว ต้องมาเจาะโน่นนี่นั่น อะไรมากมายเหลือเกิน  
15:15 น. หมอมาทำการเจาะหน้าท้องเพื่อใส่สายในการล้างไตให้หนู แม่ไม่มีทางเลือกแล้วใช่ไม๊น้องไอซ์  แม่ขอเป็นแทนหนูได้ไม๊ ลูกแม่จะได้ไม่ต้องเจ็บปวดทรมานเเบบนี้
•    วัน ศุกร์ ที่ 29 กรกฏาคม 2559 หลังจากที่หนูได้เจาะใส่สายหน้าท้องเพื่อทำการล้างไต หนูก็ยังคงมีไข้อยู่  ตอนนี้หนูผอมมากและดำมาก ผลเพราะเม็ดเลือดแดงที่แตกตัว  ผ่านมาหนึ่งวันแล้วหนูก็ยังคงฉี่ไม่ออก แม่ไม่สบายใจเลย แม่อยากให้หนูหายไวๆจังครับ แต่คุณหมอบอกว่าอาการหนูไม่ดีขึ้นเลย ความดันกับอ๊อกซิเจ้นยังคงตกบ่อยๆ หมอจะเริ่มเครื่องเพิ่มให้อีกก็ไม่ได้ เพราะอาจจะทำให้เกิดลมรั่วในปอดมากขึ้น  ตอนนี้ก๊าซเสียในเลือดก็มีมาก แม่ช่วยอะไรหนูไม่ได้เลยจริงๆ เจ็บใจตัวเองเหลือเกิน แม่พยามเข้าไป จับมือหนู ลูกหัวหนู พูดคุยกับหนูทั้งๆที่ต้องกลั้นน้ำตาไว้ อยากให้ลูกหายเหลือเกิน
•    วันเสาร์ ที่ 30 กรกฏาคม 2559 สองวันกว่าๆแล้วนะลูก เมื่อไหร่หนูจะฉี่ออกมาสักทีนะ วันนี้ออกมานิดเดียว นิดเดียวจริงๆยังคงเป็นสีดำเหมือนน้ำโค้กเลย อาการอย่างอื่นคงเดิม เพิ่มเติมคือไม่มีไข้(ดีจัง)  วันนี้คุณหมอมาตรวจ พูดเชิงให้แม่พอมีความหวังขึ้นมาบ้าง ถึงมันจะดีมาก แค่ 0.1เปอร์เซนต์ แม่ก็ดีใจมาก มันคือความหวังที่แม่ยังคงมีแม่รู้ว่าหนูสู้มาก ลูกต้องสู้นะ ลูกจะต้องหายและเราจะได้กลับบ้านพร้อมกันนะลูก
•    วันอาทิตย์ ที่ 31 กรกฏาคม 2559 วันนี้ตอนเช้า คุณหมอมาลองเปลี่ยนเครื่องช่วยหายใจเป็นเเบบธรรมดาเหมือนเดิมดู แต่สรุปลองเปลี่ยนได้เเค่ประมาณ 5 นาที ไม่ดีขึ้น  ปอดหนูยังไม่พร้อมที่จะทำงานเอง คุณหมอเลยต้องให้กลับมาใช้เครื่องช่วยหายใจแบบความถี่สูงเหมือนเดิม  เห้อ!!!ทำไมไม่ดีขึ้นบ้างเลย ลูกเอ๊ย!!😢😢 พอสักพักคุณหมอได้มานั่งคุยกับแม่บอกกับแม่ว่า ตอนนี้ในร่างกายหนู มีก๊าซเสียเยอะมาก และปอดก็ยังไม่ดีขึ้น ตอนนี้ลมในปอดก็เริ่มเยอะ  ตอนนี้ปอดข้างซ้ายก็เริ่มมีลมมากขึ้น จึงอาจจะต้องขอใส่สายระบายลมที่ปอดข้างซ้ายเพิ่มอีกข้าง ((โอ๊ย!!อะไรกันเนี้ยะ)) อะไรกันนักหนา แค่นี้กนูก็ทรมานมากแล้วสงสารหนูเหลือเกิน แต่แม่ก็ไม่มีทางเลือกอีกแล้วใช่ไม๊  เพียงแต่ขอให้หนูอากาาดีขึ้นก็ต้องยอม  หายไวๆนะครับคนเก่งของแม่  วันนี้แม่สังเกตุว่าตาหนูบวมๆ พี่พยาบาลบอกว่าคงเป็นเพราะหนูโดนยานอนหลับเลยทำให้ตาหลับไม่สนิท ทำให้ลมเข้าตา เยื้อบุตาเลยแดงๆบวมๆ ว่าเเล้วพี่พยาบาลก็ดินไปหยิบยามาป้ายในตาให้หนูแล้วเอาสก๊อตเทปผ้ามาปิด ดึงหนังตาด้านบนลงมาไม่ให้ลมเข้า    #วันนี้เเม่แอบเห็นพี่พยาบาลดูดเสมหะให้หนู หนูมีน้ำตาไหลด้วย หนูคงเจ็บมาดใช่ไม๊ลูก วันนึงๆดูดแต่เสมหะกับเกือบทุกชั่วโมง ดูดกันทั้งวัน ถ้าไม่ดูด เสมหะก็จะลงไปเกาะปอดอีก ไหนจะสายที่เจาะทั่วตัวอีกมากมาย แม่คนนี้ปวดใจเหลือเกิน อยากเป็นเเทนหนู แม่ก็ได่เเต่ปลอบหนู ให้กำลังหนู สู้ๆนะครับคนเก่ง ลูกเแม่เป็นคนที่อดทนและเข้มแข็งที่สุด    วันนี้ก่อนที่จะหมดเวลาเยี่ยมสังเกตุเห็นอ๊อกซิอจ้นในเลือดดูดีกว่าเมื่อเช้าซะอีก
•    วัน จันทร์ ที่ 1 สิงหาคม 2559  วันนี้ดูเหมือนอาการกำลังจะดูดีขึ้นเลย แต่กลับเจอปัญหาคือ ลมจากเครื่องช่วยหายใจความถี่สูง ที่ตีเข้าปอดนั้นทำให้เกิดปอดรั่วมากและลมที่เข้าสู่ปอดจำนวนมาก และรั่วออกจากปอดที่มีรอยรั่ว ออกมาสู่ใต้ผิวหนังตามส่วนต่างๆของร่างกาย ไม่ว่าจะลำตัว ท้อง เเขนขา บวมจนน่ากลัว ตึงและแข็งมากๆเเม่เห็นเเล้วกลัวเหลือเกิน ทำไมเป็นแบบนี้   ลมเริ่มเพิ่มมากขึ้น ทั้งเเขนขา คอก็บวมจนเห็นได้ชัดเจน ตามตัวมีรอยเป็นจุดๆๆๆแดงๆพี่พยาบาลบอกว่า เป็นเพราะเกร็ดเลือดต่ำ เเละอาจเป็นเพราะที่เม็ดเลือดแดงแตก แม่กัวลมากๆ ดวงใจของแม่ แม่กลัวหนูจะรับไม่ไหวเหลือเกิน
•    วัน อังคาร ที่ 2 สิงหาคม 2559 วันนี้อะไรๆ ก็ยังคงดูแย่ เช้านี้ตัวหนูบวมมากกว่าเมื่อคืนเสียอีก หมอเลยจะลองเปลี่ยนเครื่องช่วยหายใจให้อีกครั้ง แต่ก็เปลี่ยนมาเป็นแบบธรรมดาได้เเค่ชั่วโมงเดียวเอง รู้สึกได้ว่าปอดหนูยังคงไม่ไหว ปอดยังไม่สามารถถ่ายก๊าซเสียออกมาเองได้  คุณหมอตึงต้องเป็นกลับเป็นแบบแรงถี่สูงเหมือนเดิม ((อีกแล้ว)) แม่สงสารหนูเหลือเกิน หนูคงเจ็บมาก แต่หนูก็พูดบอกแม่ไม่ได้  วันี้ตอนกลางคืนหนูมีไข้ และแม่ก็ได้มีโอกาสช่วยพี่เค้าเช็ดตัวให้หนู เป็นสิ่งที่แม่ดีใจมาก อย่างน้อยๆแม่ก็ได้ทำเพื่อหนู  แม่จับหนูค่อยๆ เช็ดตัว จับเเขนหนูมันมีความรู้สึก กร๊อบแก๊บๆเหมือนจับถุงพลาสติกเลย((มันเป็นลมที่รั่วจากปอดมาซึมอยู่ใต้ผิวหนัง)) แม่ทนไม่ไหวต้องพอ ไม่กล้าเช็ด ให้หนูต่อ แม่สงสารหนูแม่ใจจะขาดอยู่แล้วลูกเอ๋ย!! ทำไมต้องเป็นลูกของแม่ด้วย ทำไมลูกแม่ต้องเจ็บต้องทรมานแบบนี้
•    วันพุธ ที่ 3 สิงหาคม 2559  วันนี้เป็นวันที่แย่มากๆ เช้านี้คุณหมอมาคุยกับแม่ ว่าตอนนี้หนูไม่ไหวแล้วนะ หมอบอกว่าใจหนูสู้มาก แต่ร่างกายหนูไม่ไหว และต้องเปลี่ยนเครืาองช่วยหายใจเป็นแบบธรรมดา เพราะตอนนี้ฝืนใส่เครื่องช่วยหายใจแบบแรงถี่สูงไม่ไหวแล้ว คุณหมอบอกว่าหลังจากที่เปลี่ยนเครื่องแล้ว ให้คุณแม่ทำใจไว้เลย เพราะจากที่คุณหมอเคยลองเปลี่ยนเครื่องช่วยหายใจมาเป็นแบบธรรมดาหลาย ต่อหลายครั้งแล้วก่อนหน้านี้ ซึ่งผลแต่ล่ะครั้ง คือมันไม่สำเร็จ และครั้งนี้ก็เหมือนกัน เพราะหากเปลี่ยนกลับเป็นแบบธรรมดาอีกครั้ง ก๊าซเสียในเลือด(คาร์บอน) อาจจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะปอดน้องไม่สามารถแลกเปลี่ยนก๊าซเสียออกมาเองได้ ก็จะทำให้ความดันลดลงเรื่อยๆ หากความดันลดลงจนถึงที่สุดแล้ว ผลคือระบบหัวใจก็จะหยุดทำงาน (คือแม่ร้องไห้แล้ว หมอก็นั่งปลอบ)   แม่ใจสลายแล้วน้องไอซ์ นั่งร้องไห้ไม่หยุดร้องจนจะหยุดหายใจ คุณหมอบอกให้แม่ใช้เวลาที่เหลืออยู่ตอนนี้อยู่กับลูกให้ได้นานที่สุดเป็นครั้งสุดท้ายก่อนหนูจะจากไป พ่อบอกแม่พยามอย่าร้องไห้ให้ลูกเห็น  แม่ก็นั่งจับมือหนูไว้แต่ก็กลั้นน้ำตาไม่ได้ร้องไห้ตลอด แม่จะทำยังไงดีลูก พ่อโทรเรียกย่ากับพี่เอิร์ทให้มาหาหนู พ่อคุยกับคุณหมอว่า อยากขอให้หนูอยู่ถึงพรุ่งนี้เช้าได้ไม๊ คุณหมอบอกว่า รับปากไม่ได้เลย ตอนนี้ขึ้นอยู่กับร่างกายหนูว่าจะทนได้ไหวแค่ไหน หมอบอกว่หนูอยู่ได้ถึงณ.ตอนนี้ถือว่าเก่งมากๆอยู่ได้นานมาก หมอบอกว่าให้พี่เอิร์ทกับย่า ขึ้นทางด่วนมาเลย มาให้เร็วที่สุด เพราะหมอ(อ.เขมชาติ) กลัวหนูจะอยู่ไม่ถึงตอนบ่าย   ในชีวิตแม่ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเสียใจอะไรมากมายเท่าวันนี้เลย  แม่ทำใจไม่ได้ คุณหมอบอกว่าจะลดยานอนหลับลงให้ เพื่อให้แม่ได้เห็นลูกลืมตามองแม่อีกครั้ง แต่หมอบอกว่าหนูจะสลึมสลือ อาจจะลืมตา แต่แต่ก็จะยังไม่รู้เรื่อง หรืออาจจะไม่ลืมตาเลย เพราะยานอนหลับที่คงค้างในตัวมากอยู่  แม่พยามไม่ร้องไห้ให้หนูเห็นเวลาหนูลืมตา แต่ก็อดทนไว้ไม่ไหว น้ำตามันไหลออกมาเองไม่หยุดเลย     #สักพักน้าแสบก็พาพี่เอิร์ทกับย่ามาถึง  พี่เอิร์ทมายืนข้างๆเตียงจับมือหนูไว้ เรียก  “ไอซ์ ไอซ์ หายไวๆนะ เรากลับบ้านกันนะไอซ์”   แม่น้ำตาไหล จับมือพี่เอิร์ทกุมมือหนูไว้ พี่เอิร์ทจะรู้หรือเปล่าว่าตอนนี้น้องกำลังจะจากเราไปแล้ว
หลังจากที่คุณหมอได้ลดยานอนหลับให้ หนูก็เริ่มตื่นมากขึ้นเรื่อยๆ คุณหมอเลยต้องให้ยาเพิ่มเข้าไปอีก เพราะหนูตื่นมากไปกลัวหนูจะเจ็บปวดทรมาน คือตอนนี้รอเวลาที่หนูจะจากไป ส่วนพ่อก็บอกย่าให้เตรียมงานให้ที แม่กับพ่อนั่งหารูปหล่อๆหนูว่ารูปไหนดี นั่งดูทั้งน้ำตา สักพักย่า พี่เอิร์ทกับน้าแสบ ก็กลับบ้านก่อนเพื่อไผรอหนูอยู่ที่บ้าน เกือบเย็นแล้วแม่เลยรีบขึ้นไปเตรียมเก็บของ พ่อแม่จะพาหนูกลับบ้านกัน  กลับบ้านเรากันนะลูก น้องไอซ์
แม่เก็บของไปเก็บเสือผ้าหนูไปก็ร้องไห้ไป พ่อบอกให้เตรียมชุดหล่อๆไว้ให้หนูใส่กลับบ้านด้วย แม่ยิ่ง ปล่อยโฮร้องไห้เป็นวักเป็นเวนเลย  พอเก็บของเสร็จแล้วก็รีบลงไปหาหนู แต่พอลงไป……กลับเหมือนมีปาฏิหารย์เกิดขึ้น พี่พยาบาล(พี่เเนน) แจ้งแม่ว่า ผลเลือดที่เจาะไปตรวจตอน 6 โมงเย็น ก๊าซเสียในเลือด จาก 88 ลดลงตอนนี้เหลือ 55 ถือว่าดีขึ้นนะ  ถึงจะไม่มาก มันก็ทำให้พ่อกับแม่มีความหวังขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยหนูก็ยังอยู่ เรายังคงมีความหวัง สู้กันอีกครั้ง
•    วัน พฤหัส ที่ 4 สิงหาคม 2559   วันนี้ นั่งลุ้นนั่งเกร็งทั้งวัน  กลัวก๊าซเสียในเลือดจะเพิ่มขึ้น ไหนจะปอดหนูอีก ปอดกก็ยังไม่ดีขึ้น หมอพยามให้อาหาร((นมทางสาย))ก็ยังรับไม่ได้  ดีที่วันนี้หนูอึออกมา จากที่ไม่ได้อึมานานหลายวันเลย ฉี่ก็ออกมาแค่นิดเดียวเอง แต่ก็ยังดีกว่าไม่ออกเลย แต่ฉี่ก็ยังเป็นสีโค้กอยู่เลย  วันนี้คุณหมอลดยานอนหลับให้หนูบ้างนิดหน่อย เพื่อให้หนูได้รู้สึกตัวบ้าง วันนี้เเม่พยามจับมือหนูไว้ตลอดเท้าที่จะทำได้  หนูเองก็บีบมือแม่ตลอดเลย แม่เรียกพ่อ บอกว่าลูกบีบมือแม่บ่อยมาก แม่ดีใจมากที่ลูกมีปฏิกิริยาตอบสนอง สู้ๆนะลูก หนูเก่งมากจริงๆ ฝ่าฟันมาได้จนถึงวันนี้ แม่เชื่อว่ายังไงลูกแม่ต้องหาย สู้อีกหน่อยนะครับ หายไวนะครับคนเก่งของแม่ ทุกคนรอหนูอยู่นะ
•    วัน ศุกร์ ที่ 5 สิงหาคม 2559   วันนี้อาการหนูดูไม่ค่อยดีเลยลูกแม่ อ๊อกซิเจ้นในเลือดก็คอยจะลดลงเรื่อยเลย ตาก็บวม หัวก็บวม แม่ห่วงหนูเหลือเกิน กังวลมากเหลือเกิน วันนี้คุณหมอต้องมาแทงไลน์ยาให้ใหม่ จากตอนแรกสุดเลยให้ตรงคอ แล้วก็เปลี่ยนมาเป็นขาด้านขวา ตอนนี้จะย้ายจากขาขวามาเป็นขาซ้าย เพราะเส้นที่ให้ยาเริ่มฉีดไม่เข้าแล้ว โอ๊ย!!!น้องไอซ์เอ๊ยลูก  เจ้าจะต้องเจ็บตัวอีกนานแค่ไหน
•    วัน เสาร์ ที่ 6 สิงหาคม 2559  วันนี้ ครบ 1 เดือน ที่เรามาอยู่ที่โรงพยาบาลนี้กันแล้วนะลูก เรามาตั้งแต่วันที่ 6กรกฏาคม เมื่อไหร่หนูจะหายสักที แม่สงสารหนูเหลือเกิน  วันนี้อาการก็เหมือนๆเดิม ยังคงไม่มีอะไรดีขึ้นมาบ้างเลย ล้างไตหน้าท้องเข้าวันที่ 11 แล้วนะแต่หนูยังไม่ฉี่เลย  ระบบต่างๆในร่างกายก็เริ่มจะมีปัญหา เครียดจังวุ้ย!!  แม่ได้ยินหมอพูดกับพี่พยาบาล((ภาษาหมอ))  ว่าหนูเริ่มตับโตแล้ว (อยู่จนพอจะรู้ล่ะว่าหมอเค้าพูดอะไรกันบ้าง)  ขออย่าให้เป็นอะไรไปมากกว่านี้อีกเลย สงสารหนูเหลือเกิน   ได้แต่ภาวนา สวดมนต์ ขอพรอันประเสริฐจงบังเกิดปาฏิหารย์กับลูกแม่ทีเถอะ ขอให้ลูกหายไวๆ แม่คิดถึงหนูเหลือเกิน ทรมานเหลือเกิน ได้แต่นั่งมอง อยู่ใกล้เเค่เอื้อม อยากอุ้มอยากกอดเหลือเกิน
•    วันอาทิตย์ ที่ 7 สิงหาคม 2559 วันนี้หนูผ่าตัดครบ 1 เดือนแล้วนะลูก แต่หนูยังไม่ได้กลับบ้านเลย แม่ได้เเต่พร่ำภาวนาขอให้เกิดปาฏิหารย์กับลูกแม่  วันนี้คุณหมอบอกแม่ว่า ฟิล์มเอ็กซเรย์ปอดดูดีขึ้นจากเดิม((แม่ดีใจมากมาย)) แต่ตอนนี้หนูบวมมากๆ บวมมากเหลือเกิน  ลูกแม่จะทรมานแค่ไหนนะ แม่จะต้องทำยังไงลูกถึงจะหายสักที  คุณหมอบอกว่า บวมเพราะขาดโปรตีน  อีกอย่างก่อนหน้านี้บวมจากการที่ใส่เครื่องช่วยหายใจเเรงถี่สูง พอเอาเครื่องออกก็ยังคงบวมอยู่ แม่กังวลเหลือเกิน
•    วัน จันทร์ ที่ 8 สิงหาคม 2559 วันเวลาแต่ละวันผ่านไป มันชั่งช้าและแสนทรมาน แทบจะขาดใจเหลือเกิน ที่เห็นหนูเป็นแบบนี้ อยากให้หนูหายไวๆจังเลยครับลูกชาย  แม่ไม่สบายใจเลยที่เห็นหนูตัวบวมแบบนี้ หนูบวมมาก บวมมากจริงๆ แม่ต้องหาซื้อถุงเท้าของผู้ใหญ่มาให้หนูใส่ เพราะถุงเท้าที่หนูเคยใส่จากปกติ แต่ตอนนี้เท้ามันบวมจนไม่ได้เลย   จนถึงวันนี้ หนูยังฉี่ไม่ออกเลย ปอดก็ยังทำงานไม่ดีเลย  เมื่อไหร่ช่วงเวลาอันแสนเลวร้ายนี้จะผ่านพ้นจากชีวิตเราสักทีนะลูกน้องไอซ์  ภาวนาได้แต่ขอให้ลูกแม่กลับมาแข็งเเรงดังวันวานไวๆเหลือเกิน