แม่ไม่ชอบแฟน จำเป็นต้องเลิกกันด้วยหรอคะ แล้วจะทำยังไงต่อไปดี??

เรื่องมีอยู่ว่า แม่เราบอกว่าไม่ชอบเเฟนเรามากๆถึงขั้นเกียด เพราะเค้าคือแฟนเก่าเรา เราเคยเลิกกันมาก่อน ครั้งที่เลิกกันเราเป็นฝ่ายทำผิดเอาไว้ และเราก็ตามง้อเค้าจนเรากลับมาคืนดีกัน ช่วงที่เลิกกันเราอยู่ตปท. เราไม่รู้จะไปพึ่งใครจะไประบายให้ใครฟัง เราเลยตัดสินใจโทรไปหาแม่ทางLine เล่าในสิ่งที่เราทำผิดไว้ ซึ่งที่คือครั้งแรกที่เราเปิดใจกล้าคุยกับแม่ เพราะที่ผ่านมาเราไม่เคยกล้าที่จะปรึกษาอะไรแม่เลย พอเรากลับมาไทย เราก็อยู่ที่บ้านก่อนที่จะกลับไปเรียนต่อที่ต่างจังหวัดอีก1เทอมก่อนออกฝึกงาน ช่วงนั้นทำใจไม่ได้เลย เศร้ามาก เราคิดแค่ว่า แม่คือคนที่เราไว้ใจที่สุด เราก็เล่าเรื่องแฟนเก่า(ก็คือแฟนคนปัจจุบัน)ให้ฟัง ทุกอย่างที่เล่าก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียของเค้า แต่แม่เราดันจำแต่ข้อเสียของเค้าที่เราเล่าให้ฟัง สั่งให้เราเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ สมัครlineใหม่ ห้ามติดต่อกัน  เรารู้ว่าแม่หวังดีกับเรา เเต่เราทำใจไม่ได้ เราก็แอบคบกันต่อ จนปัจจุบันก็ผ่านมา 1 ปีแล้ว เราเรียนจบป.ตรี แล้วเราคิดว่าเราก็โตพอที่จะมีแฟนละนะ เราตัดสินใจบอกแม่ว่าเรามีแฟน แต่เราไม่ได้บอกว่าเรากลับไปคบกับแฟนเก่า จนเราต้องมาทำงานที่ กทม. ทำงานที่เดียวกับน้าเรา ซึ่งน้าเราเลี้ยงเรามาตั้งแต่เล็กๆก็จะหวงเรามาก หวังกับเรามาก ถ้ารู้ว่าเรามีแฟนเค้าก็จะผิดหวังมากเช่นกัน  และแล้ววันที่เราทำให้น้าเราผิดหวังก็มาถึง น้าเราแอบเห็นเราเเชทกับแฟน ประมาณว่าเราอ้อนให้เค้ามาหาแต่เค้ามาไม่ได้น้าเราโกดมาก จนถึงเช้าวันถัดมา น้าเราก็มาถามเราตามตรง เราก็ตอบตามตรง ไม่ได้ปิดบังอะไร เพราะเราคิดว่าเราโตพอที่จะมีแฟน เราอยากให้ผู้ใหญ่รับรู้ เราไม่อยากหลบซ้อนอีกแล้ว แต่น้าเราเงียบไม่คุย เราก็เลยlineคุยกับแม่ว่า น้าเราจับได้ทำไงดี??
แม่ก็ไม่ได้บอกอะไร บอกแค่ว่าเค้าห่วงเรากลัวเจอผู้ชายที่ไม่ดี เค้าเคืองที่เรามีแฟนเพราะมันยังไม่ถึงเวลา แม่ก็เริ่มถามว่าแฟนเราเป็นคนที่ไหน เราก็บอกไปแม่เราคงนึกออกเลยถามว่าใช่คนเดิมรึป่าว เราก็ตอบใช่  แม่เราเลยบอกว่าเจ็บไม่จำหรอ ซึ่งเราก็บอกไปแล้วว่าเราเป็นคนผิดไม่ใช่เค้าแม่เราไม่ฟัง แถวยังพูดอีกว่า ส่งไปเรียนแล้วยังไม่มีสมองคิด ไม่ชอบคนนี้ ยิ่งไปกว่านั้น แม่เราก็ไปทำให้น้าเราไม่ชอบเเฟนเราเข้าไปอีก ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ไม่สบายใจเลย


อาจวกไปวนมาต้องขอโทดด้วยนะ