คือเรากับแฟนก็คบกันมาปีกับห้าเดือนแล้วค่ะ ประมานเดือนที่4 เป็นช่วงปิดเทอม เราก็ไปทำงานอยู่ที่หอกับเขา มันช่วงเวลาที่มีความสุขมากเลยนะคะ มันได้ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน ได้อยู่ด้วยกัน พูดคุยกัน นอนกอดกันทุกคืน พอถึงวันๆนึงที่ต้องกลับมาทำหน้าที่การเรียนของใครของมัน เราเองก็ต้องกลับบ้านมาอยู่บ้าน ความรู้สึกคือมันหน่วงมากค่ะ มันเป็นอาการที่อยากให้เขามาอยู่ด้วยหรือเราเองนี่แหละที่งอแงอยากไปอยู่กับเขาตลอดเวลา ห่างกันจะคิดถึงตลอด คิดถึงมาก คิดถึงจนร้องไห้ แต่เขาก็ไม่เคยรู้นะคะว่าเราร้องไห้ เราพยายามคิดว่าให้มันถึงเวลาคงได้อยู่ด้วยกันจริงๆ เราอยากอยู่กับเขามาก มันอ่อนแอจังค่ะเวลาเป็นแบบนี้ จิตใจมันนึกถึงเขาตลอดเวลาเลย ไม่ว่าจะทำอะไร แต่เขาไม่ได้เปลี่ยนไปหรืออะไรนะคะ แต่นี่คืออาการของเราเองที่รักเขามาก
นี่คืออาการที่รักแฟนมากๆใช่ไหมค่ะ?