อายุ25ปี เป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว อยากได้แนวคิดครับ

ต้องบอกว่าด้วยอายุแค่25 อาจผ่านเวทีชีวิตมาไม่เท่าไหร่
ผมกับแฟนเลิกกัน แต่ลูกอยู่กับผม ตอนนี้ลูกอายุ 6 เดือน อยากรู้ว่าผมคิดไปเองไหม ที่ลูกจะมีความสุขมากตอนเห็นแม่
ผมควรทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกได้มีแม่ไหม ทั้งๆที่แม่ของลูกไม่ค่อยสนใจ ชอบบอกว่าไม่มีเวลา อ้างว่าไม่อยากเจอหน้าคนในครอบครัวผม
ต้องทำงานหนัก เพื่อให้ลูกสบาย แต่จริงๆเเล้ว เธอเลือกจะออกไปจากผมเพราะ เธอคิดว่าเราไม่เข้าใจกัน ผมเปลี่ยนไปตั้งแต่เป็นพ่อ ทะเลาะเรื่องเงินที่ใช้อย่างไม่จำเป็น เธอคิดว่าหาเงินมาอยากได้อะไรก็ต้องซื้อ ให้ควมสุขตัวเองบ้าง สำหรับผมคือ กลัวว่าลูกจะไม่มีค่านม เลิกเที่ยว เลิกซื้อเสื้อผ้า คิดแต่ว่าลูกยังต้องใช้หาหมอ จึงทำให้เกิดปัญหาจนเธอเลือกเดินออกไปใช้ชีวิตคนเดียวให้เหตุผลว่าไม่มีใครเข้าใจ
แต่ชีวิตที่เธอพูดถึง เธอยังเที่ยวทุกวัน ยังหาความสุขให้ตัวเอง ผมพยามจะดึงเธอกลับมา แต่เธอบอกว่าครอบครัวเราเข้ากันไม่ได้
ทุกวันนี้ผมเลี้ยงลูกคนเดียว โดยมีแม่ของผมช่วยเลี้ยง บางเวลา ค่าใช้จ่ายต่างๆ ตกลงกันว่าคนละครึ่ง แต่ก็ยังไม่เคยได้ เธอบอกว่าถ้าเลี้ยงไม่ได้เธอจะเอาไปเลี้ยงเอง แต่ความเป็นจริง เธอไม่ได้อยู่ห่างจากลูกเท่าไหร่ แต่ ก็ไม่เคยเข้ามาดู แม้ตอนลูกไม่สบาย ก็ไม่มา  เเล้วอยู่ๆจะขอแบ่งสิทว่าขอเอากลับไปให้ที่บ้านเลี้ยง ผมควรทำยังไง ลูกเวลาเจอแม่ก็ดีใจ  ถ้าผมเลือกจะไม่ให้เธอบอกจะฟ้องศาล ตามหลักเธอชนะแน่นอน
ผมควรทำยังไง จะกีดกัน
หรือผมควรที่จะยอมให้แบ่งไปเลี้ยง ส่วนตัวจากเวลาที่ผ่านมา ผมคิดว่าเธอ เลี้ยงชุ่ยๆ เอาไปก็เอาไปให้แม่ของเธอเลี้ยง
ผมทำทุกๆอย่างอยู่ข้างลูกทั้งตอนเจ็บป่วย ค่าใช้จ่าย  แต่ดูเหมือนว่าลูกจะต้องการแม่มากกว่า ใครพอมีประสบการณ์ ในการตัดสินใจ
อยากรู้พวกคุณแม่หรือคุณพ่อเลี้ยงเดียว ใช้วิธีไหน เเนวคิดแบบไหน ที่ลูกจะรู้สึกดีที่สุด
พ่อคนเดียวแทนแม่ได้จริงๆหรือ
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
คุณจดทะเบียนสมรสกันรึเปล่า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่