เป็นขอเลิกแฟนเองแต่ตอนนี้กลับรู้สึกแย่อยู่คนเดียว

ยาวหน่อยนะคะ TT เป็นกระทู้แรกเลย เราเครียดมากๆ คือ เรากับแฟนคุยกันมาประมาณ 1 ปีค่ะก่อนตกลงคบกัน เราเริ่มจากการเป็นเพื่อน ตอนนั้นแฟนเราเขามีคนคุยอีกคนเป็นรุ่นน้องนามสมมติ ด. นะคะ น้องเขาค่อนข้างรูปร่างภายนอกคล้ายๆเรามองผ่านๆอะค่ะ เขาคุยกันมาก่อนเราและตอนเราคุยกับเขาเราก็ไม่รู้นะว่าเขาคุยกับคนอื่นด้วย แต่พอเริ่มชอบกันเราก็รู้ว่า ก่อนหน้าที่เราตัดสินใจว่าเราชอบเขาจริงๆ เขาไปหาผญคนนั้น พอเรารู้ เขาก็บอกว่าไปเคลียร์ว่ากับด. ว่าไม่ได้คิดอะไรด้วยนะ เขา ชอบเรา เราก็เชื่อนะ เข้าใจว่าตอนนั้นไม่มีสิทธิ์ไปหึงอะไรด้วย เขาก็บอกว่าจะไม่ยุ่งกับน้องด.อีก ตอนคุยๆกันก็ทะเลาะกันบ่อยนะคะ เราทำตัวเหมือนเป็นแฟนกัน หึงหวงกันบ้าง ไปไหนด้วยกัน แต่ยังไม่ได้ตกลงคบ ตอนคบกันเราก็คิดว่าอะไรๆอาจจะดีขึ้นอาจจะทะเลาะกันน้อยลงเพราะได้มีสิทธิ์อะไรมากขึ้น พอเราคบกันแล้ว เราทะเลาะกันบ่อยมากเหมือนเดิมค่ะ เพราะ เขาจะเป็นคนขี้งอน จุกจิก ขี้น้อยใจ ขี้หึง ในความคิดเราคือมากกว่าคนทั่วไปหน่อยอ่ะค่ะ แต่เราก็เข้าใจนะ มันมีบางอย่างที่เราเข้ากันไม่ได้ด้วยค่ะ หลักๆคือทัศนคติ จนนานๆไป ทีนี้ส่วนนี้เรายอมรับว่าเราผิดเอง เราเริ่มคิดว่าเขาเยอะเกินไป เราเริ่มรำคาญเขา จนบอกเลิกเขาบ่อยมาก แล้วพูดจาทำร้ายจิตใจเขามากด้วย แต่เขาไม่เคยยอมเลิกเลยค่ะ เขาจะขอเราตลอด เคยขู่ว่าจะทำร้ายตัวเองด้วยซ้ำ ซึ่งเราก็ว่าเขา ว่าถ้าทำ แค่เป็นเพื่อนยังไม่ให้เลย ซึ่งนี่ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เรานิสัยเสียคิดว่า ยังไงเขาก็ไม่ไปไหน เราไปคุยเล่นๆกับแฟนเก่าตัวเองซึ่งในมุมเรามันไม่มีอะไรแล้ว แต่ก็ทำให้เขาเสียใจสารพัด  จนตอนนี้วันนึง เพื่อนเราทักไอจีมาแซวว่า  เห็นเรากับแฟนเดินด้วยกันที่ห้างด้วยนะวันนี้ เราก็งง เพราะเราอยู่บ้าน เราถามแฟนถึงสามรอบ กว่าเขาจะยอมรับว่าไปซ่อมคอมแล้วบังเอิญเจอน้องคนนั้นที่ห้างมากับพี่สาว พี่สาวเลยฝากน้องด. ไว้กับแฟนเราเพื่อจะไปหาเพื่อน ซึ่งก็เดินด้วยกันสักพักจนเพื่อนเราเห็นอ่ะค่ะ ตอนแรกเราให้อภัยนะ เพราะคิดว่าเราทำผิดกับเขาเยอะเหมือนกัน แต่เพื่อนก็มาช่วยคิดว่า แฟนเราเขารู้นะว่าเราไม่ชอบ แต่ก็ยังเลือกที่จะเดินด้วยกัน แล้วน้องด.ก็ไม่ได้พิการหรือนั่งน้ำลายไหล ทำไมต้องฝาก พวกเขารู้ว่ามีเราอยู่ทำไมถึงทำแบบนนี้ ครั้งนี้เราก็ตั้งใจว่าจะเลิกจริงๆ ตอนแรกก็คิดว่าเขาจะไม่ยอม สุดท้ายเขาก็ยอมค่ะ เราก็ทำเก่งให้เป็นเพื่อนกัน แต่เราก็ไม่คิดว่าเขาจะทำได้เร็วขนาดนั้น สุดท้ายจากที่เราเคยสำคัญสำหรับเขามากๆ ตอนนี้มันลดลงมามากอ่ะค่ะ ถึงเขาจะบอกว่า ยังรักเราอยู่ แต่เรารู้ว่าเขาเริ่มชอบน้องด. แล้วเหมือนกัน เพราะเขาเคยบอกว่า จะทักไปหาน้องเขา ถ้าเราจะเลิกกับเขา เราเสียใจมากยังรักอยู่มากๆ แต่ก็ทั้งเรื่องนิสัยเรากับเขาที่เข้ากันไม่ได้กับเหตุการณ์นี้ เพื่อนเราก็เชียร์ว่าให้เราเลิกดีกว่า ตอนนี้เราไม่ค่อยอยากเชื่ออะไรที่เขาพูดแล้วค่ะ ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าวันนั้นบังเอิญหรือนัดกัน ถึงเขาจะบอกด้วยว่า ที่ยอมเลิกเพราะเราชอบพูดทำร้ายจิตใจเขา90% อีก 10 คือเพราะน้อง แต่ที่ผ่านมาเรื่องคำพูดเราเขาก็ไม่ยอมเลิกตลอดนี่คะทำไมครั้งนี้ ถึงยอมเลิก สุดท้ายตอนนี้เป็นเราที่ร้องไห้ตลอด พึ่งรู้ตัวว่ารักเขามากแต่ก็คิดว่ากลับไปสักวันก็ต้องเลิก เขาบอกให้เราคุยเป็นแบบเพื่อนกับเขาก็ได้ แต่เราทำไม่ได้อ่ะค่ะ เขาไม่ใช่คนเดิมที่เป็นแฟนกับเราเลย เราสับสนกับตัวเองอะค่ะ เราให้เขาเป็นเพื่อนเขาก็เป็น แต่ที่รู้คือเราไม่โอเคกับแบบนี้เลย ถึงจะอยากมีเขาต่อไปนานๆอ่ะค่ะ แต่แบบนี้มันก็ทรมานเหมือนกันอ่ะค่ะ เห้ออ ขอคำแนะนำดีดีด้วยนะคะ