เพื่อนสนิทเป็นแฟน=เพื่อน

ผมรู้จักกับเพื่อนสนิทคนนี้มาราวๆ 8 ปี แต่เพิ่งผมเพิ่งมารู้สึกชอบเขาเอาช่วงประมาณ ปี5  จนความสนิททำให้เพื่อนผู้ชายคนนี้ชอบผมด้วยเช่นกันหรืออาจจะทำให้เขาสับสน อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจ ตอนช่วงประมาณ ปวช.2 มีเรื่องราวเกิดขึ้นที่ทำให้เราได้คบกันคือ เพื่อนคนนี้มานั่งเล่นที่บ้านผม เรา2คนนอนดูโทรทัศด้วยกันแล้วมันมีจังหวะที่เขาหันมาจูบผม ผมก็อึ้งอยู่แปบนึงก็กลับมานอนท่าเดิมกัน แล้วก็ทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น ผมเป็นคนถามเขาว่า แล้วตกลงเราเป็นอะไรกัน เขาก็เหมือนตอบไม่เต็มปากนะคับว่า เราเป็นแฟนกัน ผมก็คิดอะไร หลังจากนั้น เรา2คนก็อยู่ในความสัมพันธ์แบบแฟนมาตลอด โดยที่จะมีแค่เพื่อนสนิทเท่านั้นที่รู้ เพื่อนคนอื่นที่มองก็จะมองแค่เราเป็นเพื่อนสนิทกัน จนถึงเวลาที่เราต้องขึ้นมหาลัย เราขอโควต้าเพื่อที่จะเรียนต่อมหาลัย ในคณะเดียวกัน แต่ผมติดแค่คนเดียวในวิทยาเขตนี้ แฟนผมไปติดอีกวิทยาเขตนึ้ง ในใจผมตอนนั้น ผมคิดแค่ว่า ไม่เป็นไรก็แค่อยุ่คนละวิทยาเขตกันยังไงก็ไปหากันได้ พอถึงเวลาเปิดเรียนในช่วงปี1 เขามาหาผมเกือบทุกอาทิตเลย มันก็มีบ้างที่ผมจะชอบชวนทะเลาะกับเขา แต่เขาก็จะเป็นประเภท จะโกดก็โกดไปสิ เดียวก็หาย(แล้วผมก็จะเป็นประเภทที่ว่า โกดไมเกิน1ชั่วโมง :ทำไมไม่คุยกับไม่มาง้อกุแล้วก็งอแงยอมคุยกับเขาก่อน) แต่ บางครั้งเขาก็ง้อผมบ้างแหละ จะมีช่วงหนึ่ง เราต้องเรียนเกี่ยวกับทหารปี4กัน มหาลัยผมกับเขา ต้องเรียนค่ายเดียวกัน เขาต้องมานอนหอผมยาวทั้ง2สัปดาห์ พอถึงเวลาเรียนเพื่อนของแฟนผม ไม่รุ้ว่าเราเป็นแฟนกัน  เพื่อนแฟนมันก็แซวแฟนผมว่า ไม่คุยกับเมร์หรอๆๆๆๆ ผมก็เอ๊ะใจ เมร์เป็นใครแล้วทำไมต้องคุยกัน ผมก็ถามแฟนผม ว่าเขาเป็นใคร แฟนผมก็บอกนะว่า เมร์เป็นผู้หญิงที่ชอบแล้วก็จีบเขา ผมก็ไม่รีรอ รีบเอามือถือเขามาอ่านแชทเลย จากที่เขาแชทกัน ก็ดูปกติคุยกันนานๆครั้งแล้วอีกอย่างจะเป็นผู้หญิงคนนั้นสะมากกว่าที่ทักหาแฟนผม ก็ เออ ออ ปล่อยผ่าน ไม่คิดไร จนพักหลังๆเราขึ้น ปี2 งานก็จะเริ่มเยอะ แฟนผมมาหาผมน้อยลง(ผมจะไปหาเขาแค่ช่วงที่เพื่อนเขาไม่อยู่ เพราะแฟนผมไม่เคยบอกเพื่อนเขาว่าเขามีแฟนแล้ว) จนมาถึงช่วงเขาไม่ค่อยสนใจดูห่างๆ ผมก็จะชวนทะลาะไปเรื่อย จนเรารู้สึกแบบ เราเหนื่อยใจ(ไออารมณ์เหนื่อยใจ มันเริ่มมาตั้งแต่ช่วงแรกที่คบกัน เพราะเคยบอกผมว่า สักวันเขาต้องมีครอบครัว มีแฟนเป็นผู้หญิง )#ในความรู้สึกผมเราไม่มีอะไรมั่นใจได้เลยเขาไม่ได้ทำให้เรามั่นใจในตัวเขาเลยสักอย่าง ท้อมาก ผมคิดมากเรื่องเขาตลอด จนความรู้สึกที่สะสมมาตลอด ผมตัดสินใจ บอกเลิกเขา  วันที่26ส.ค
ผม:เราว่าเรากลับมาเป็นเพื่อนกันดีกว่า เราเหนื่อยที่ต้องรู้สึกอะไรแบบนี้(โดยที่ในใจตอนนั้นก็ไม่อยากเลิกกับเขาหรอกนะ )
แฟน:......(เขานิ่งแล้วถามแค่ว่า) แล้วแหวนคู่นี้ละ
ผม:สลับชื่อกันกลับมาก็ได้
  จากนั้นก็แยกกัน ในใจผมคิดว่า นี้เราเลิกกันแล้วหรอ เหมือนผมยังไม่ได้คำตอบอะไรเลย .......#เดียวมาต่อนะคับ