เรื่องเริ่มจากฉันจะไปสมัครงานแถวพัฒนาการ43 แต่ฉันอยู่เพชรบุรี5 ฉันคำนวณเวลาดูถ้าฉันนั่งรถเมล์ อาจใช้เวลาเดินทางเป็นชั่วโมงกว่าจะถึง ฉันอาจจะไปสาย ฉันจึงเลือกอูเบอร์ เพราะดูเเล้วน่าจะประหยัดเวลามากที่สุด(ดูจากเเมป) คนขับมาถึงประมาณ11.50 น. และถึงที่หมายประมาณ12.20 ฉันจึงไปยื่นเอกสารในที่สมัครงานใช้เวลาประมาณ10กว่านาที แล้วจึงออกมาหน้าซอยเพื่อซื้อของกินกับเพื่อน แต่พอฉันหากระเป๋าสตางค์ ก็ไม่เจอ ฉันจำได้ว่าถือกระเป๋าสตางค์ครั้งสุดท้ายตอนอยู่ในรถ ฉันลืมไว้บนรถ ฉันใจชื้นขึ้นมาหน่อย เพราะตอนคนขับมารับฉัน เขาโทรหาฉัน ฉันจึงมีเบอร์คนขับ แล้วฉันเลยโทรกลับหาคนขับเวลา12.38 เพราะคิดว่าเขาคงยังไปไม่ไกลเท่าไหร่ เขารับโทรศัพท์และฉันบอกเขาว่าลืมกระเป๋าสตางค์ไว้บนรถ เเต่คนขับบอกไม่เจอกระเป๋าสตางค์ของฉันเเละบอกว่า หลังจากที่ส่งฉันเขารับลูกค้าหนึ่งคนเป็นผู้ชายวัยรุ่น แต่ไม่เเน่ใจว่าไปส่งหรือรับอยู่ซอย12 และลูกค้าคนนั้นลงไปแล้ว แล้วกำลังจะรับลูกค้าคนใหม่ ตอนนั้นฉันรู้สึกชาไปทั้งตัวเลย เพราะฉันในนั้นมีค่าห้องของรูมเมทสองคนเงินเพื่อนที่ไปกับฉัน และเงินส่วนตัวของฉัน คีร์การ์ด กุญเเจห้อง บัตรatm บัตรประชาชน และรูปถ่ายที่จะเอาไปติดในใบสมัครงาน คนขับบอกฉันว่าไม่สามารถช่วยอะไรฉันได้เลย เพราะเขาไม่ได้โทรหาลูกค้าคนนั้น ฉันแจ้งของหายในแอปก็ยังไม่ได้รับการติดต่อกลับ โทรหาคนขับเขาก็บอกช่วยอะไรไม่ได้เลย แจ้งตำรวจก็เพียงแต่ลงบันทึกประจำวันเท่านั้นฉันเครียดมากเพราะตอนนี้ฉันต้องเป็นหนี้เพื่อน ตอนนี้ฉันต้องหาเงินก้อนใหม่เพื่อไปจ่ายเงินค่าห้องเองทั้งหมดก่อนวันที่10 ฉันต้องส่งเงินกลับบ้านทั้งที่มันมีอยู่นิดเดียว(พอมีติดบัญชีนิดนึง เลยส่งกลับไป) ฉันไม่กล้าบอกเเม่ เพราะแม่ประสบอุบัติเหตุอยู่ รพ. ไม่อยากให้เขาเครียด ไม่อยากให้เขาห่วง ฉันมีเงินหมดทั้งตัวเพียงเเค่สองร้อย หลังจากหักลบส่วนต่างๆนาๆออกไป แต่ก็ยังมีหนี้อีกเยอะ ฉันอยากจะฝากถึงคนที่ได้กระเป๋าฉันไป ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร ขอร้อง คืนฉันมาเถอะค่ะ ฉันมีความจำเป็นที่จะต้องใช้เงิน ถือว่าสงสารผู้หญิงตัวคนเดียวในเมืองกรุงเถอะค่ะ ถ้าบทความนี้ไม่ถึงเขาก็ขอให้อ่านเป็นอุทาหรณ์.
ฉันลืมกระเป๋าสตางค์ไว้บนรถอูเบอร์ แต่ฉันทำอะไรไม่ได้เลย ฉันรู้สึกท้อมากๆตอนนี้