เราไม่ได้อยากดราม่านะ เเค่อยากหายที่ระบายความในใจ
ครอบครัวเรามี4คน มี พ่อแม่ พี่ชาย เรา ตอนนี้พี่ชายออกไปอยู่กับแฟน ในบ้านตอนนี้มีแค่เรากับพ่อแม่ ที่บ้านค่อนข้างมีฐานะแต่พ่อแม่ก็ทำงานตลอดไม่มีเวลาให้เราเลย บางวันเราไม่ได้คุยกับท่านเลย กลับจากเรียนพิเศษตอนเย็นก็2-3ทุ่มแล้ว เราขี่มอไซค์ไปไหมมาไหนเองตลอด
ความรู้สึกเราคือ เหงามาก อยู่บ้านก็ไม่ได้คุยกับใครเลย อยากจะปรึกษาอะไรก็ไม่ได้คำตอบชวนไปเที่ยวก็ไม่ไป อยากไปไหนทำอะไรต้องทำคนเดียวหมดเลย ตอนนี้เราอยู่ม.6แล้วเตรียมจะเข้ามหาลัย ท่านก็อยากให้เรียนมนุษย์ฯ ม.ใกล้บ้านไม่อยากให้ไปอยู่ที่อื่น แต่ใจเราอยากเรียนนิเทศฯ ในกรุงเทพ ท่านก็ไม่ฟังเหตุผลอะไรเลยเวลาพูดเรื่องเรียนทีไร ท่านก็บอกไม่ต้องพูดอยากทำอะไรก็ทำ แล้วทำหน้าไม่พอใจ เราก็ได้แต่เงียบ
เข้าใจนะว่าท่านรักเราแต่แบบนี้เราเหนื่อยเราท้อแล้วอ่ะ
ปล.อยากให้อยู่ใกล้แล้วเป็นเเบบนี้ ไปอยู่ให้ไกลๆกันดีกว่าไหมเวลาที่ต้องการมันจะได้ไม่เสียใจเเบบนี้
ใครเป็นแบบเราบ้าง??
ครอบครัวเรามี4คน มี พ่อแม่ พี่ชาย เรา ตอนนี้พี่ชายออกไปอยู่กับแฟน ในบ้านตอนนี้มีแค่เรากับพ่อแม่ ที่บ้านค่อนข้างมีฐานะแต่พ่อแม่ก็ทำงานตลอดไม่มีเวลาให้เราเลย บางวันเราไม่ได้คุยกับท่านเลย กลับจากเรียนพิเศษตอนเย็นก็2-3ทุ่มแล้ว เราขี่มอไซค์ไปไหมมาไหนเองตลอด
ความรู้สึกเราคือ เหงามาก อยู่บ้านก็ไม่ได้คุยกับใครเลย อยากจะปรึกษาอะไรก็ไม่ได้คำตอบชวนไปเที่ยวก็ไม่ไป อยากไปไหนทำอะไรต้องทำคนเดียวหมดเลย ตอนนี้เราอยู่ม.6แล้วเตรียมจะเข้ามหาลัย ท่านก็อยากให้เรียนมนุษย์ฯ ม.ใกล้บ้านไม่อยากให้ไปอยู่ที่อื่น แต่ใจเราอยากเรียนนิเทศฯ ในกรุงเทพ ท่านก็ไม่ฟังเหตุผลอะไรเลยเวลาพูดเรื่องเรียนทีไร ท่านก็บอกไม่ต้องพูดอยากทำอะไรก็ทำ แล้วทำหน้าไม่พอใจ เราก็ได้แต่เงียบ
เข้าใจนะว่าท่านรักเราแต่แบบนี้เราเหนื่อยเราท้อแล้วอ่ะ
ปล.อยากให้อยู่ใกล้แล้วเป็นเเบบนี้ ไปอยู่ให้ไกลๆกันดีกว่าไหมเวลาที่ต้องการมันจะได้ไม่เสียใจเเบบนี้