สวัสดีค่ะ ในสายตาคนอื่นๆมองว่าเราเป็นคนที่ร่าเริงและสดใสค่ะ
แต่จริงๆแล้วลึกๆเรารู้สึกไม่มีความสุขในการมีชีวิต
ตั้งแต่โตมา เราจำได้ว่าเวลาที่ทะเลาะกับแม่หรือพ่อรุนแรง (โดยเฉพาะแม่)
เค้ามักจะพูดกับเราว่า เค้าไม่น่าคลอดเราออกมาเลย เพราะออกมาแล้วทำให้เค้าเหนื่อยมาก
บอกว่าต้องตามใจเรา เพราะกลัวเราจะไม่รักเค้า (ครั้งนึงเค้าเคยทิ้งเราไปค่ะ
เพราะพ่อกับแม่เราเลิกกัน เราอยู่กับพ่อค่ะ) เค้าบอกว่า มันทำให้เค้ารู้สึกว่าเค้าต้องตามใจเรา
ทั้งๆที่จริงๆแล้วเราไม่ได้ต้องการแบบนั้น
ปกติเราเป็นคนดื้อค่ะ ถ้าแม่ไม่ให้ทำอันนี้เราก็จะ.. โอเค ต่อหน้าเค้าแล้วก็แอบทำ
เช่น เค้าไม่ให้นั่งมอไซ หรือขึ้นเรือ แต่ในกรุงเทพมันเป็นไปได้ยากมากเลยค่ะที่จะไม่นั่งมอไซ
อย่างน้อยๆก็ต้องเข้าซอย ถ้าเค้ารู้จะเรื่องใหญ่มาก
มีอีกหลายอย่างมากๆค่ะที่เราแอบทำ ซึ่งเรารู้ว่าหลายอย่างถ้าบอกเค้าไปตรงๆ มันไม่ได้ผลดีอะไรเลย
แต่เรารู้สึกว่าชีวิตเราไม่ได้เลวร้ายอะไรนะคะ เราไม่ได้ติดพนัน ติดเหล้า บุหรี่ ไม่ใช่สายเที่ยวกลางคืน
ออกจะเนิร์ดๆติดบ้านด้วยซ้ำ อย่างมากก็ไปห้าง หรือออกทริป
เราเรียนจบ และทำมาหากินอย่างสุจริต อยู่ในจุดที่มีคนมองเยอะ เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับน้องๆรอบตัวค่ะ
เลยรู้สึกว่าคำที่ว่าเหนื่อยกับเรา หรือไม่น่ามีเราเลย มันดูไม่สมเหตุสมผล
สรุปโดยรวมก็คือ คำพูดของเค้ามีผลกับเรามากค่ะ
ตั้งแต่เด็กๆเวลาเจอคำพูดแบบนี้ เราก็คิดตลอดว่า เค้าไม่ได้อยากให้เราเกิดมา
เราเป็นตัวถ่วงในชีวิตพวกเค้า ทำให้เค้าเหนื่อย
สำหรับเรา.. ต่อให้คนทั้งโลกยอมรับเรา มองว่าเราดีอย่างงั้นอย่างงี้
ยังไงมันก็ไม่สำคัญเท่ากับสายตาของครอบครัวที่มีต่อเราหรอกค่ะ
เราอยากตายอยู่บ่อยครั้ง เพราะรู้สึกไม่มีคุณค่ากับพวกเค้า แต่ไม่เคยกล้าทำเลยค่ะ
ยังไงก็คงทำไม่สำเร็จหรอกค่ะ ใช้ชีวิตไปอย่างเหี่ยวๆ
เราไม่เคยรู้สึกว่าการมีชีวิตอยู่มันเป็นเรื่องที่น่ายินดี ยิ่งเรียนจบออกมาแล้ว โลกภายนอกมันโหดสำหรับเรา
ต้องมีการดิ้นรน เอาชีวิตรอด ความจริงใจที่มีน้อยลง
มีบางครั้งแม่เคยถามเราออกแนวน้อยใจว่า ทำไมเราถึงไม่ไว้ใจเค้า มีอะไรไม่บอกเค้า
คือเราไว้ใจไม่ลงจริงๆค่ะ แล้วมันก็แย่ลงทุกวันๆ
เราคงรู้สึกกับเค้าดีไปกว่านี้ไม่ได้แล้วค่ะ ควรจัดการกับชีวิตตัวเองยังไงดีคะ
ตอนนี้เหลือแฟนเรา พอเค้ารู้เรื่องทั้งหมดก็บอกกับเราว่าเรายังมีเค้า
เรากำลังจะแต่งงานกันค่ะ ณ ตอนนี้รู้สึกว่ายังดีที่เหลือเค้า
ถ้าเป็นตอนเด็กๆนี่เคว้งมากเลยค่ะเวลาเจอพ่อแม่ทำแบบนี้
คำพูดที่ว่าไม่น่ามีเราเลย เพิ่งออกมาเมื่อกี้สดๆร้อนๆ
ต่อให้เค้ารู้สึกผิดแล้วมาขอโทษ อนาคตเค้าก็จะพูดอีกค่ะ
ขอโทษนะคะที่พิมพ์ยาว มันเป็นกึ่งๆระบายและขอคำแนะนำค่ะ
แม่พูดว่า.. ไม่น่าคลอดเราออกมาเลย
แต่จริงๆแล้วลึกๆเรารู้สึกไม่มีความสุขในการมีชีวิต
ตั้งแต่โตมา เราจำได้ว่าเวลาที่ทะเลาะกับแม่หรือพ่อรุนแรง (โดยเฉพาะแม่)
เค้ามักจะพูดกับเราว่า เค้าไม่น่าคลอดเราออกมาเลย เพราะออกมาแล้วทำให้เค้าเหนื่อยมาก
บอกว่าต้องตามใจเรา เพราะกลัวเราจะไม่รักเค้า (ครั้งนึงเค้าเคยทิ้งเราไปค่ะ
เพราะพ่อกับแม่เราเลิกกัน เราอยู่กับพ่อค่ะ) เค้าบอกว่า มันทำให้เค้ารู้สึกว่าเค้าต้องตามใจเรา
ทั้งๆที่จริงๆแล้วเราไม่ได้ต้องการแบบนั้น
ปกติเราเป็นคนดื้อค่ะ ถ้าแม่ไม่ให้ทำอันนี้เราก็จะ.. โอเค ต่อหน้าเค้าแล้วก็แอบทำ
เช่น เค้าไม่ให้นั่งมอไซ หรือขึ้นเรือ แต่ในกรุงเทพมันเป็นไปได้ยากมากเลยค่ะที่จะไม่นั่งมอไซ
อย่างน้อยๆก็ต้องเข้าซอย ถ้าเค้ารู้จะเรื่องใหญ่มาก
มีอีกหลายอย่างมากๆค่ะที่เราแอบทำ ซึ่งเรารู้ว่าหลายอย่างถ้าบอกเค้าไปตรงๆ มันไม่ได้ผลดีอะไรเลย
แต่เรารู้สึกว่าชีวิตเราไม่ได้เลวร้ายอะไรนะคะ เราไม่ได้ติดพนัน ติดเหล้า บุหรี่ ไม่ใช่สายเที่ยวกลางคืน
ออกจะเนิร์ดๆติดบ้านด้วยซ้ำ อย่างมากก็ไปห้าง หรือออกทริป
เราเรียนจบ และทำมาหากินอย่างสุจริต อยู่ในจุดที่มีคนมองเยอะ เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับน้องๆรอบตัวค่ะ
เลยรู้สึกว่าคำที่ว่าเหนื่อยกับเรา หรือไม่น่ามีเราเลย มันดูไม่สมเหตุสมผล
สรุปโดยรวมก็คือ คำพูดของเค้ามีผลกับเรามากค่ะ
ตั้งแต่เด็กๆเวลาเจอคำพูดแบบนี้ เราก็คิดตลอดว่า เค้าไม่ได้อยากให้เราเกิดมา
เราเป็นตัวถ่วงในชีวิตพวกเค้า ทำให้เค้าเหนื่อย
สำหรับเรา.. ต่อให้คนทั้งโลกยอมรับเรา มองว่าเราดีอย่างงั้นอย่างงี้
ยังไงมันก็ไม่สำคัญเท่ากับสายตาของครอบครัวที่มีต่อเราหรอกค่ะ
เราอยากตายอยู่บ่อยครั้ง เพราะรู้สึกไม่มีคุณค่ากับพวกเค้า แต่ไม่เคยกล้าทำเลยค่ะ
ยังไงก็คงทำไม่สำเร็จหรอกค่ะ ใช้ชีวิตไปอย่างเหี่ยวๆ
เราไม่เคยรู้สึกว่าการมีชีวิตอยู่มันเป็นเรื่องที่น่ายินดี ยิ่งเรียนจบออกมาแล้ว โลกภายนอกมันโหดสำหรับเรา
ต้องมีการดิ้นรน เอาชีวิตรอด ความจริงใจที่มีน้อยลง
มีบางครั้งแม่เคยถามเราออกแนวน้อยใจว่า ทำไมเราถึงไม่ไว้ใจเค้า มีอะไรไม่บอกเค้า
คือเราไว้ใจไม่ลงจริงๆค่ะ แล้วมันก็แย่ลงทุกวันๆ
เราคงรู้สึกกับเค้าดีไปกว่านี้ไม่ได้แล้วค่ะ ควรจัดการกับชีวิตตัวเองยังไงดีคะ
ตอนนี้เหลือแฟนเรา พอเค้ารู้เรื่องทั้งหมดก็บอกกับเราว่าเรายังมีเค้า
เรากำลังจะแต่งงานกันค่ะ ณ ตอนนี้รู้สึกว่ายังดีที่เหลือเค้า
ถ้าเป็นตอนเด็กๆนี่เคว้งมากเลยค่ะเวลาเจอพ่อแม่ทำแบบนี้
คำพูดที่ว่าไม่น่ามีเราเลย เพิ่งออกมาเมื่อกี้สดๆร้อนๆ
ต่อให้เค้ารู้สึกผิดแล้วมาขอโทษ อนาคตเค้าก็จะพูดอีกค่ะ
ขอโทษนะคะที่พิมพ์ยาว มันเป็นกึ่งๆระบายและขอคำแนะนำค่ะ