เรื่องมีอยู่ว่า.. ผมมีเพื่อนผู้หญิงอยู่คนนึง เค้าพลาดจนท้องขึ้นมาแล้วไอตัวผู้ชายก็หนีไม่รับผิดชอบ ผมก็พยายามปลอบเค้า ช่วยหาทางแก้ให้ จึงแนะนำให้เขาไปปรึกษาพ่อกับแม่ แต่พ่อกับแม่เขาก็ได้ไล่เขาออกจากบ้านไป ตอนนี้ก็ออกมาไปอยู่หอเพื่อน แล้วผมจึงบอกเพื่อนให้ลองกลับไปคุยกับพ่อแม่อีกที เขาก็บอกว่า "พูดไม่รู้เรื่องหรอกเค้าไล่กูออกจากบ้านแล้ว ไม่เป็นกูก็พูดได้สิ ! " ใช่ผมไม่ใช่เค้าผมท้องไม่ได้ แต่ผมก็เข้าใจว่าเพื่อนผมเค้าโดนไล่ออกจากบ้านไหนจะปัญหาอื่นๆที่ตามมา แต่เรื่องแบบนี้แรกๆ พ่อแม่เขาก็ต้องมีบ้างที่รับไม่ได้ อาจจะพูดไล่ไปเพราะอารมณ์ตอนนั้น เพราะยังไงคนเป็นพ่อเป็นแม่เค้าก็คงไม่ทิ้งลูกที่เลี้ยงมาเป็น 10-20ปีหรอก ถ้าเขาจะทิ้งเขาทิ้งตั้งแต่รู้ว่ามีแล้ว ไม่เลี้ยงให้เสียตังจนโตมาหรอก แต่เพื่อนผมก็ยังไม่เข้าใจ ยังเอาแต่ตัวเองเอาแต่อารมณ์ตัวเอง ผมเลยถามเขากลับไปว่า "ถ้าตอนนี้ยังขอเงินพ่อแม่ใช้ ยังเรียนไม่จบยังไม่มีงานแล้วออกจากบ้านมาจะอยู่ยังไง ? มาอาศัยเพื่อนอยู่หรอ ? เพื่อนก็ใช่ว่าจะช่วยไปได้ตลอดจะเกาะเขาไปอย่างนี้ตลอดเลยหรือไง ? ผ่านเดือนนี้ไปได้ แล้วเดือนหน้าหล่ะ จะเอาเงินไหนกิน ? " เขาก็บอกว่า "ขายโทรศัพท์ " ผมเลยบอกกลับไป "แล้วเดือนหน้าอ่ะ เดือนถัดไปอ่ะ ? ทำไมไม่มองไปข้างหน้าหน่อยสุดท้ายยังไงก็คงไม่พ้นไปจบลงที่พ่อแม่อยู่ จะเอาออกแล้วเงินอ่ะ กว่าจะทำงานได้เงินมาเอาออกท้องก็โตขึ้นขนาดไหนแล้ว ? คิดอะไรโง่ๆ ทำให้เกิดกันมาแล้วมีจิตสำนึกความเป็นคน เป็นแม่คนแล้วนะ." แต่เพื่อนผมก็ยังไม่ฟังเลย เห้อ บอกว่าผมพูดง่ายๆ คิดง่ายๆ โง่ แล้วที่ผมพูดไปมันเป็นแบบที่เค้าพูดหรือเปล่าครับ ? ผมควรจะทำยังไงดี ควรจะพูดยังไงต่อดีครับ.
ท้องแล้วโดนไล่ออกจากบ้าน.